Bölüm 13

Ölümden Hayata Kurtuluş

1. Burada anlatıldığı gibi bir öksüzler ailesinin müteşekkir olmasına neden olan hangi olaylar meydana gelebilir?

YİRMİNCİ yüzyılımızın zalim savaşları geride birçok öksüz bırakmıştır. Ana babalarını kaybetmiş olan öksüzlerden oluşan bir aileyi düşünün. Onlar evleri ve destekleri olmaksızın yoksul bir hayat yaşıyorlar; aç ve hastadırlar ve gelecek için ümitleri yoktur. Ama farz edelim ki, şefkatli bir adam acıklı durumlarını görüp onlara sevgi gösteriyor. Bu adam, evli olmayan oğluna bu öksüzlerle arkadaş olup onları kendi evine getirmesini söylüyor. O, evinde onları temizliyor, yedirip içiriyor ve borçlarını ödüyor. Onlar için gerçek bir baba haline gelen oğul, onları hayattan tam anlamıyla zevk alabilecekleri şekilde yetiştiriyor. Acaba öksüzlerin bu şefkatli adama ve oğluna müteşekkir olmaları gerekmez mi? Evet, onlara teşekkür etmelidirler!

2. Hepimiz nasıl “öksüz”lere benzer bir duruma geldik? (Romalılar 5:12)

² Acaba siz, öksüzlerden oluşan böyle bir ailenin ferdi olduğunuzun farkında mısınız? Evet, öylesiniz; çünkü siz insanlığın atası olan Âdem’in soyundan geliyorsunuz. Âdem kasten günah işleyerek bütün insan ailesini bugün bulunduğu kötü duruma düşürdü. Bu öksüz çocuklar gibi, biz de “günah altında satılmış” bulunuyoruz ve bu mutsuz durumu Âdem’den miras aldık.—Romalılar 7:14.

3. Kendimizi bu durumdan kurtarmak konusunda neden aciz kalıyoruz? (Mezmur 51:5)

³ Doğuştan beri günahkâr olduğumuza göre insanlar olarak hepimiz ilk bakışta Mezmur 49:7’de anlatılan ümitsiz durumda bulunuyoruz:

“[Hiç biri] kardeşini fidye ile kurtaramaz, Allaha kefaretini veremez.”

İnsan ailesine dışarıdan birisi yardımda bulunmadıkça hepimiz ölecek ve ebediyen ölü kalacaktık. Çünkü Tanrı kendi adaletinden devamlı olarak uzak duran veya onun ‛hedefini kaçıran’ yaratıkların sonsuza kadar yaşamalarına izin veremez. Aksi takdirde onlar temiz bir evrende kirletici bir etken olacaklar.

4. (a) Tanrı’nın insanlarla ilgilendiğini gösteren nedir? (I. Yuhanna 4:9, 10) (b) Söz konusu “Oğul” kimdir?

⁴ Bununla beraber Yehova tıpkı yukarıda sözü edilen şefkatli adam gibi insanlarla ilgilendiğini göstermiş ve Mukaddes Kitabın bize anlattığı şekilde hareket etmiştir:

“Allah dünyayı öyle sevdi ki, biricik Oğlunu verdi; ta ki, ona iman eden her adam helâk olmasın, ancak ebedî hayatı olsun.” (Yuhanna 3:16)

Bu oğul, Tanrı’nın ilk ve doğrudan doğruya yarattığı kişi olduğundan “biricik” diye adlandırılıyor. Zaten gördüğümüz gibi o, Yehova’nın yanında “ustabaşı” olarak çalışıp diğer bütün yaratıkları meydana getirdi. Tanrı’nın başlıca sözcüsü olarak ondan “kelâm” diye de bahsedilmektedir.—Yuhanna 1:1-3.

OĞUL YERYÜZÜNE GELİYOR

5. (a) Oğul nasıl yeryüzünde bir insan oldu? (Luka 1:30-35) (b) İsa hangi yönden kâmil Âdem’le eşdeğerdeydi?

⁵ Yehova, Oğlunun gökten yeryüzüne gelmesini sağlamıştı. Tanrı Oğlunun hayat kuvvetini gökler ülkesinden Kral Davud’un soyundan gelen bakire Meryem’in rahmine nakletmek yoluyla ona “bir beden”, kâmil bir insan bedeni “hazırladı”. Meryem dokuz ayın sonunda onu yeryüzünde “İnsanoğlu” olarak doğurdu. (İbraniler 10:5; Yuhanna 3:13) Bu oğul, İsa, yetişkin bir erkek olduğu zaman ilk insan Âdem ile tam anlamıyla eşdeğerdeydi. Tıpkı kâmil insan Âdem gibi, İsa da o izzeti yansıtıyordu:

“Kelâm beden olup inayet ve hakikatle dolu olarak aramızda sakin oldu; biz de onun izzetini, Babanın biricik Oğlunun izzeti olarak gördük.”—Yuhanna 1:14.

6. (a) İsa neden kâmil bir insan olmalıydı? (I. Timoteos 2:5, 6) (b) İsa, neden kendisine ait bir aile meydana getirmedi? (c) İsa Tanrı’nın vekili olarak insanlığı nasıl satın aldı? (I. Petrus 1:18, 19)

⁶ İsa yarı Tanrı, yarı insan değildi. O, beden almış Tanrı da değildi. “Birinin [Âdem’in] suçu”na kefaret etmek için ‛bir adam, yani İsa Mesih’ bir zamanlar kâmil olan Âdem’le tam eşdeğerde olmalıydı. O kâmil bir insan olmalıydı; ne daha fazlası, ne de daha azı mümkündü. (Romalılar 5:15) Âdem gibi, İsa da evlenip zamanla milyarlarca kâmil insandan oluşan bir aile meydana getirebilirdi. Fakat Babasının onunla ilgili iradesi bu değildi. Tanrı’nın iradesi İsa’nın çocuksuz kalıp kendisini kâmil bir insan kurbanı olarak takdim etmesiydi. Ölümünde dökülen kanı, Âdem’in hayatına tamamıyla eşdeğerde olan kâmil insan hayatını temsil edecekti. Böylece Âdem’in bütün ailesini satın alarak kendisine ait olmasını sağlayacaktı. Bu şekilde İsa, bu öksüzler ailesinin babası haline gelecekti. O, Matta 20:28’de de onlardan “bir çokları” olarak bahsediyor:

“İnsanoğlu kendisine hizmet edilmeğe değil, ancak hizmet etmeğe ve birçokları için canını fidye vermeğe geldi.”

GÜNAH BORCUNU SİLMEK

7. (a) İsa, insanlığın günah borcunu silmek için gereken “nakit para”yı nasıl elde etti? (b) Bunu Yehova’ya nasıl ödeyebildi? (I. Korintoslular 15:45)

⁷ Benzetmemizdeki öksüzlerin borcunu ödeyen şefkatli adamın oğlu gibi, İsa da ailesinin Âdem’den miras aldığı günah borcunu silebilirdi. Fakat İsa bu borcu ödemek için, ilk olarak hayatının değerini “nakit para” gibi hazır bulundurmalıydı. İnsan olarak yaşama hakkından, başka bir şekilde kullanılabilmesi için vazgeçerek bir insan olarak ölmeliydi. Bu amaçla, Tanrı’nın düşmanlarının elinde zalimce öldürülmeye razıydı. Ama bu düşmanlar, insan olarak yaşama hakkını kendisinden alamazlardı. Bu hak, şimdi elinde “nakit para” gibi oldu. Tanrı onu “ruhta” dirilttikten sonra, o göğe döndüğü zaman bu “nakit para” hâlâ elinde bulunuyordu ve onu Yehova’ya “fidye” olarak ödeyebilirdi. Böylelikle Âdem’in tüm soyuna kaybettirdiği hayatı geri satın alabilirdi.—I. Petrus 3:18; Romalılar 3:24.

8. Mukaddes Kitap, insanlığın günahına kefaret etmek bakımından hangi peygamberane örneği veriyor? (Levililer 16:34)

⁸ Daha önce bahsedilen öksüzlerin durumunda olduğu gibi, İsa Tanrı’nın vekili olarak insanlığı acılı durumundan kurtarmak üzere harekete geçti. İsa’nın büyük kurbanlığını vermesinden bin beş yüz yıldan fazla bir zaman önce Yehova İsraillilere her yıl o fiilin peygamberane bir örneğini yaptırdı. Her yılki kefaret gününde İsrail’in başkâhini bazı kusursuz hayvanları kesip kanlarını tapınma çadırının (daha sonra mabedin) içine götürdü ve orada bunu Yehova’nın hüküm kürsüsünü temsil eden kefaretgâhın önüne serpti. Bu şekilde, bir yıl için kavmin günahlarına kefaret etti.

9. İsa bu eşsiz örneği nasıl yerine getirdi?

⁹ Resul Pavlus, İbranilere yazdığı mektupta İsa’nın bu eski örneği nasıl yerine getirdiğini ayrıntılarıyla anlatıyor:

“Mesih hakiki olanın nümunesi, el ile yapılmış akdese değil, fakat şimdi bizim için Allahın huzuruna görünmek üzre, bizzat göke girdi: [eski İsrail’deki] başkâhin yıldan yıla kendisinin olmıyan kanla [kâmil bir insanın değil hayvanların kanıyla] akdese girdiği gibi, kendisini çok defalar takdim etmesi için de değildir; yoksa dünyanın kuruluşundan beri çok kereler elem çekmesi gerekti; fakat şimdi bir defa günahın iptali için devirlerin sonunda kendisini kurban etmesile görünmüştür. Ve insanlara [Âdem’in günahı yüzünden] bir defa ölmek ve ondan sonra hükmolunmak mukadder olduğu gibi, böylece de Mesih çoğunun suçlarını taşımak için bir defa takdim edilmiş ol[du].”(İbraniler 9:24-28)

Böylece İsa gökte yasal işlemleri tamamladı; dolayısıyla, insanları yalnız Âdem’den miras aldıkları günahlarından kurtarması değil, onları ebedi hayat verebileceği kendi ailesinin üyeleri olarak evlat edinmesi de mümkün oldu.

SEVGİNİN YÜCE BİR GÖSTERİSİ

10. (a) Fidye neden sevginin yüce bir gösterisidir? (Yuhanna 15:9, 13) (b) Bu tedariğe karşı takdirimizi nasıl gösterebiliriz? Bunun bizim için sonucu ne olacaktır? (Koloseliler 3:17)

¹⁰ İsa, insanlığı günahtan kurtarmak için ne kadar büyük bir pahayı ödemeye istekliydi! Baba ile Oğlunun, insan ailesi için bu sevgi dolu tedarikte bulundukları için ne kadar mutlu olabiliriz! Bu gerçekten onların insanlara karşı sevgilerinin yüce bir gösterisidir; ve biz Tanrı’nın hayat için tedariğini Kendi şartlarıyla sevinçle kabul ederek buna karşı takdirimizi göstermeliyiz. İsa’nın kurbanlığına iman edenlerin ebedi hayatları olabilir. İsa bunu şu şekilde anlatıyor:

“Gökten inmiş olan diri ekmek benim; eğer bir adam bu ekmekten yerse, ebediyen yaşar; evet, ve dünyanın hayatı için vereceğim ekmek kendi etimdir.”—Yuhanna 6:47, 51.

11. (a) Ebedi hayat isteyenlerden ne talep edilir? (Romalılar 12:2) (b) Tanrı’nın ev halkının misafirperverliğine olumlu karşılık vermenin sonucu nedir?

¹¹ Örneğimizdeki öksüzler yeni evlerindeki hayat standartlarını kabul etmek zorunda kaldılar. Kendilerini temizlemeliydiler. İsa’nın kurbanlığına iman edenler ve onu “Ebediyet Baba”sı olarak isteyenler için de durum aynıdır. (İşaya 9:6) O, şakirtlerine şöyle dedi:

“Bir kimse ardımdan gelmek isterse, kendisini inkâr etsin, ve haçını (işkence direğini) yüklenip ardımca yürüsün.” (Matta 16:24)

Bunun çok güç olduğunu sanmamalıyız; çünkü İsa’nın şunları da söylediğini unutmayalım: “Boyunduruğum kolay, ve yüküm hafiftir.” (Matta 11:30) Eğer Tanrı’nın ev halkının misafirperverliğine olumlu karşılık verip bütün yüreğimizle hizmette bulunursak, sayısız sevinçler içinde olacağız. Tıpkı sözü geçen oğul, öksüzleri doyurup temiz olmalarına yardım ettiği gibi, İsa da bizi Tanrı’nın sözü olan Mukaddes Kitaptan gelen ruhi gıdalarla besleyecek ve bizim “hakiki adalet ve vefada Tanrı’nın iradesine göre yaratılmış olan” temiz ve yeni bir kişilik giymemize yardım edecektir.—Efesoslular 4:24.

HAYAT HEDİYESİNİ VERMEK

12. (a) İsa ilk önce kimler için kefaret etme işini yapıyor? Hangi amaçla? (b) “Yeni ahit”e getirilenlere ne oluyor? (İbraniler 8:10)

¹² Altı bin yıldır ölüm, insanlık üzerinde “kral olarak hüküm sür”müştür. Ölüm, Âdem’den miras alınan günahın ücreti olmuştur; fakat Tanrı şimdi bize “Rabbimiz Mesih İsada” şahane “ebedi hayat” hediyesini sunuyor. (Romalılar 5:14; 6:23) Bu hediye nasıl verilir? İsa ilk olarak bütünlüklerini koruyan takipçilerinin “küçük sürü”sü uğruna kefaret ediyor. Sayıları 144.000 olan bu kişiler “Allaha ve Kuzuya [İsa’ya] turfanda olmak üzere insanlar arasından satın alındılar” ve Mesih İsa ile birlikte “dünya üzerinde saltanat süreceklerdir.” (Luka 12:32; Vahiy 14:4; 5:9, 10) Onlar İsa’nın kurbanlığı temelinde ruhi İsrail’in üyeleri olarak Tanrı ile bir “yeni ahit”e getirildiler. Onlardan her biri yeryüzündeki hayatını sona kadar sadakatle yaşamalıdır; ancak ondan sonra gökte yaşamak üzere diriltilecektir. (İbraniler 8:8) Bu “küçük sürü”nün az sayıdaki artakalanı hâlâ yeryüzünde hizmet etmektedir.

13. (a) Yakın zamanlarda hangi insan grubu ortaya çıktı? (Romalılar 8:21, 22) (b) Bunların önünde hangi mutlu bekleyiş vardır? (Vahiy 7:15-17)

¹³ Şuna dikkat edelim! Yakın zamanlarda yeryüzünde “her milletten ve sıptlardan ve kavmlardan ve dillerden” sayıları yüz binlere varan bir “büyük kalabalık” ortaya çıkmıştır. Onlar da İsa olan “Kuzunun kanı”na iman etmekte ve Tanrı’nın egemenliğine olan bütünlüklerini kanıtlamaktadırlar. Yakında onlar Tanrı’nın, Şeytan’ın kötü şeyler sistemini yok edeceği “büyük sıkıntı”dan geçip bir cennete dönüştürülecek temizlenmiş yeryüzüne gireceklerdir. (Vahiy 7:9-14) O zaman Mesih İsa, Gökteki Krallığının sevgi dolu yönetimi aracılığıyla büyük kurbanlığının değerini bu kimseler uğrunda uygulayarak onları kâmil insan olma hedefine ulaştıracaktır. Deneme altındayken Tanrı’nın egemenliğinin tarafını tutanlar ebedi hayata gireceklerdir.

14. (a) Vahiy 20:11-13 neyi tanımlıyor? (Yuhanna 5:28, 29) (b) Diriltilenlere neye göre hükmolunur? (Resullerin İşleri 24:15)

¹⁴ Şuna da dikkat edelim! Yeryüzü cennet haline getirilince Vahiy 20:11-13’ün gerçekleşmesini göreceğiz:

“[Gökte] büyük beyaz bir taht, ve onun üzerinde oturanı [Yehova Tanrı’yı] gördüm; . . . . Ve ölüleri, büyükleri ve küçükleri, tahtın önünde durmakta gördüm; ve kitaplar açıldı; . . . . ve kitaplarda yazılmış olan şeylerden kendi işlerine göre ölülere hükmolundu.”

Mezarda bulunan büyük insan kalabalıkları yeryüzünde yaşamak üzere diriltileceklerdir. Onlar da, İsa’nın kurbanlığıyla satın aldığı ve nakâmilliklerini ortadan kaldıracağı ailesine ait “bir çokları” arasında bulunuyorlar. (İbraniler 9:28) İsa onlara eski günahlarına göre değil, “kitaplarda yazılmış olan şeyler”e, yani Tanrı’nın cennet olan yeryüzünde hayat kazanmaları için ileri sürdüğü şartlara uyarak yaptıkları işlere göre hükmeder.

15. Bu şahane tedariği sağlayan kimdir? Dolayısıyla yerinde olarak hangi ifadede bulunabiliriz? (I. Korintoslular 15:55, 57)

¹⁵ Benzetmemizdeki şefkatli adamla oğlu gibi semavi Baba Yehova ile Oğlu Mesih İsa bizleri öksüzlere benzeyen durumumuzdan fidye ile kurtarıp gerçek hayata geri getirmekle gerçekten harikulade, sevgi dolu bir hizmette bulunuyorlar. Bu şahane tedariği düşünerek şunu haykırıyoruz:

“Ey Allahın zenginlik ve hikmet ve bilgisinin derinliği! ne derece onun hükümlerine akıl ermez, ve yolları keşfolunmaz!”—Romalılar 11:33.