Neden İbadetlerde Hazır Bulunmalısın?
GÜNEY AMERİKA’DA yaşayan Rosario, aylar boyunca Elizabeth ile birlikte Mukaddes Kitabı incelemekten zevk aldı. Tanrı’nın Gökteki Krallığı ve bunun yeryüzünde bir cennet ortamını nasıl gerçekleştireceğini öğrenmek, Rosario’yu çok heyecanlandırdı. Bununla birlikte, Elizabeth onu ibadetlerde hazır bulunmak üzere İbadet Salonuna davet ettiğinde, bundan kaçındı. Cemaat ibadetlerinde hazır bulunmadan da Mukaddes Kitabı evde inceleyebileceğini ve söylediği şeyleri uygulayabileceğini düşündü. Sen de ibadetlerin sana gerçekten yarar sağlayıp sağlamadığını hiç düşündün mü? Tanrı, kavminin bir araya gelmesini neden düzenledi?
İsa’nın ilk yüzyıldaki takipçileri çevrelerindeki insanlardan çok farklı olduklarından, doğru ilişkiler kurmaları hayatta kalmaları açısından çok önemliydi. Resul Pavlus ilk Hıristiyan cemaatlerinden birine şunları yazdı: “Dünyada nurlar olarak, aralarında göründüğünüz iğri ve sapık neslin ortasında kusursuz ve saf . . . . ol”dunuz. (Filipililer 2:15) İsa’nın takipçileri Yahudiye’de oldukça zor günler geçirdi ve Pavlus onlara şöyle yazdı: “Bazılarının âdet edindiği gibi, toplanmalarımızı terketmiyelim, fakat günün yaklaştığını gördüğünüz nispette, birbirimizi o derece ziyade teşvik ederek, sevgi ve iyi işlere tahrik için birbirimize dikkat edelim.” (İbraniler 10:24, 25) Bir araya gelerek birbirimizi sevgi ve iyi işlere nasıl teşvik edebiliriz?
İsa’nın Takipçileri Birbirini Nasıl “Biler”?
Pavlus’un kullandığı ve “teşvik etmek” olarak tercüme edilen Yunanca sözcük, harfi olarak “bilemek” anlamını taşır. İsa’nın takipçilerinin birbirlerini nasıl ‘bilediğini’ Mukaddes Kitaptaki bir mesel şöyle açıklar: “Demir demiri biler; ve adam da dostunun yüzünü biler.” (Süleymanın Meselleri 27:17; Vaiz 10:10) Biz, düzenli olarak bilenmesi gereken aletler gibiyiz. Yehova’ya sevgi göstermek ve imanımıza dayalı kararlar vermek bu dünyadan farklı olmak anlamına geldiğinden, her zaman çoğunluktan farklı bir yol izlemeliyiz.
Farklı olmak üzere devamlı çaba harcamak zorunda olmamız, iyi işlerde gösterdiğimiz gayreti köreltebilir. Fakat Yehova’yı seven başkalarıyla birlikte olduğumuzda, birbirimizi bileriz—birbirimizi sevgi ve iyi işlere teşvik ederiz. Diğer yandan, yalnız olduğumuzda, daha çok kendimizi düşünmeye eğilim gösteririz. Zihnimize, ahlaksız, bencilce veya saçma fikirler girebilir. “Umumdan ayrılan kendi arzusunu arar, her sağlam öğüde karşı kor.” (Süleymanın Meselleri 18:1) Pavlus bu nedenle, Selanik şehrindeki cemaate şöyle yazdı: “Birbirinizi teselli edin ve birbirinizi bina edin.”—I. Selânikliler 5:11.
Rosario Mukaddes Kitabın temel öğretilerini incelemeyi bitirdiğinde, cemaatle ilişki kurmaktan hâlâ çekiniyordu. Böylece, Elizabeth ona daha fazla yardım sağlayamayacağından, kendisini ziyaret etmeyi bıraktı. Birkaç ay sonra, seyahat eden bir nazır Rosario’yu aradı ve ona şöyle sordu: “Dışarıda güzel yemekler bulabilirlerse de, aile üyeleri evde birlikte yemek yememekle hangi şeyden yoksun kalırlar?” Rosario şöyle cevap verdi: “Ailedeki arkadaşlıktan yoksun kalırlar.” Böylece meseleyi anladı ve devamlı olarak ibadetlere gelmeye başladı. Bunu o kadar faydalı buldu ki o günden itibaren hemen hemen bütün ibadetlerde hazır bulundu.
Başka insanların senin de inandığın aynı şeylere karşı imanlarını ifade etmesini duymak ve böyle bir imanın onların yaşamını nasıl değiştirdiğini görmek teşvik edicidir. Pavlus bunu kişisel deneyiminden biliyordu ve Roma’daki cemaate şunları yazdı: “Kuvvetlenmeniz için size ruhanî bir atiye vermek üzre, sizi görmeği özliyorum, ta ki, sizde ve bende, birbirimizde olan iman vasıtası ile aranızda sizinle teselli bulayım.” (Romalılar 1:11, 12) Pavlus aslında bu sözleri Roma’ya gitmesinden yıllarca önce söyledi ve oraya gittiğinde Romalıların elinde tutuklu kaldı. Fakat 60 kilometreden fazla yol yürüyerek onu şehrin dışında karşılamaya gelen kardeşlerini gördüğünde, “Pavlus . . . . Allaha şükretti, ve cesaret buldu.”—Resullerin İşleri 28:15.
Zor Zamanlarda Ruhi Gıda Bulmak
Pavlus Roma’da ev hapsindeyken İbranilere, bir araya gelmekten vazgeçmemelerini yazdı. Şu sözleri eklemesi bizim için önemlidir: “Günün yaklaştığını gördüğünüz nispette.” (İbraniler 10:24) Yehova’nın Şahitleri sürekli olarak Mukaddes Yazılardan 1914 yılının bu dünyanın son günlerinin başlangıcını işaretlediğini ve “hüküm, ve fasık adamların helâk günün”ün yaklaştığını gösterdiler. (II. Petrus 3:7) Mukaddes Kitabın Vahiy kitabına göre, İblis sonun başlangıcında göklerden atıldığında, büyük kızgınlıkla doluydu ve “Tanrı’nın emirlerine uyan ve işleri İsa’ya şahadet etmek olan . . . . artakalan ile savaşmaya gitti.” (Vahiy 12:7-17) Bu nedenle, Tanrı’nın emirlerine dikkat etmek özellikle şimdi çok zordur; iman kardeşlerimizle birlikte olmamız her zamankinden daha fazla gereklidir. İbadetler, İblis’in saldırılarına karşı koyabilmek üzere Tanrı’ya olan imanımızı ve sevgimizi güçlendirmemize yardım edecektir.
Tanrı sevgisi ve iman, bir kere inşa edildikten sonra kalıcı olan binalar gibi değildir. Aksine, devamlı beslenerek yavaş yavaş büyüyen, aç kaldığında ise, sararıp solan bir canlıya benzerler. Bu nedenle Yehova kavmini güçlendirmek amacıyla devamlı şekilde ruhi gıda sağlar. Hepimizin böyle bir gıdaya ihtiyacı vardır, fakat Tanrı’nın teşkilatı ve ibadetler dışında böyle bir gıdayı nereden alabiliriz? Hiçbir yerden.—Tesniye 32:2; Matta 4:4; 5:3.
İsa, cemaati nasıl beslediğini anlamamıza yardım edebilecek bir soru ortaya attı. Şöyle sordu: “Onlara yiyeceği vaktinde vermek için, efendisinin kendi ev halkı üzerine koymuş olduğu sadık ve akıllı hizmetçi kimdir? O hizmetçiye ne mutlu ki, efendisi geldiği zaman onu böyle yapmakta bulacaktır.” (Matta 24:45, 46) İsa birinci yüzyılda takipçilerini beslemek üzere kimi tayin etti ve Krallık kudretiyle geldiğinde kimi sadakatle onları beslemekte buldu? Hiçbir insanın bunca yüzyıl boyunca yaşamaya devam etmediği açıktır. Hıristiyanlık öncesi zamanlarda İsrail milleti Tanrı’nın hizmetçisi olduğu gibi, deliller, bu ayette geçen hizmetçinin de, İsa’nın ruhla meshedilmiş takipçilerinin cemaati olduğunu gösterir. (İşaya 43:10) Evet, İsa, ruhi gıdamızı ruhla meshedilmiş olanların dünya çapındaki teşkilatını kullanarak sağlar. Bu teşkilat ruhi gıdayı bugün Yehova’nın Şahitlerinin yöresel cemaatleri yoluyla insanlara ulaştırır.
İsa’nın, ruhi ihtiyacı karşılamak üzere sağladığı bu tedarik kanalı resul Pavlus tarafından daha da açık olarak şöyle belirtilir: “‘Yükseğe çıkınca, sürgünlüğü sürgün etti, ve insanlara hediyeler verdi.’ . . . . Hepimiz iman ve Allahın Oğlu bilgisi birliğine, kâmil insana, Mesihin dolgunluk kametinin ölçüsüne erişinciye kadar, mukaddeslerin kemal bulması için, hizmetin icrası için, Mesihin bedeninin bünyanı için, bazılarını resul, ve bazılarını peygamber, ve bazılarını incil vaizi, ve bazılarını çoban ve muallim olmak üzre kendisi verdi.”—Efesoslular 4:8, 11-13.
Bu ‘insan olan hediyeler,’ kardeşleri çoğunlukla yöresel cemaatlerde, yani ibadetlerde bina eder. Örneğin Antakya’da, “Yahuda ve Silas, kendileri de peygamber olduklarından, çok sözle kardeşleri teşvik edip onlara kuvvet verdiler.” (Resullerin İşleri 15:32) Benzer şekilde bugün ruhen ehliyetli erkeklerin yaptığı konuşmalar, zayıflayıp verimsiz hale gelmemesi için imanımızı besler.
İbadetlerde hazır bulunmaya henüz başlamadığımız halde bile, cemaat üyelerinden birinin kişisel yardımı sayesinde iyi bir ilerleme göstermiş olabiliriz. Mukaddes Kitap, ‘Tanrı’nın mukaddes bildirilerinin temel şeylerini birinin size başlangıçtan öğretmesine ihtiyaç duyduğunuz ve kuvvetli gıdaya değil, süte muhtaç olduğunuz’ bir devrenin bulunduğunu söyler. (İbraniler 5:12) Fakat bir kişi daima süt evresinde kalamaz. İbadetler, kişinin içindeki Tanrı sevgisi ve imanı canlı tutması ve ‘Tanrının bütün öğütlerini’ uygulamak konusunda pratik şekilde yardımcı olması amacıyla tasarlanmış devamlı bir Mukaddes Kitap eğitimi programı sağlar. (Resullerin İşleri 20:27) Bu, “sütten” daha fazla şeyleri kapsar. Mukaddes Kitap şöyle devam ediyor: “Kuvvetli gıda olgun insanlara, kendi ayırt etme yeteneklerini kullanmak suretiyle doğruyu ve yanlışı ayırt etmenin eğitimini alanlara aittir.” (İbraniler 5:14) İbadetlerde, önemli Mukaddes Kitap peygamberliklerinin ayet ayet incelenmesi ve Tanrı’yı yaşamımızda nasıl örnek alabileceğimize dair derin müzakereler gibi, ev Mukaddes Kitap tetkikindeki temel eğitimden farklı birçok konu ele alınabilir.
Arkandan Gelen Bir Sese Benzeyen Yehova’nın Hatırlatmaları
Yehova, cemaatte yapılan böyle incelemeler sayesinde, nasıl insanlar olmamız gerektiğini bize devamlı olarak hatırlatır. Böyle hatırlatmalar hayatidir. Onlar olmazsa, bencilliğe, gurura ve tamaha kolayca eğilim gösterebiliriz. Mukaddes Yazılardaki hatırlatmalar, başka kişilerle ve bizzat Tanrı ile başarılı ilişkiler kurmamıza yardım eder. Mezmur yazarı, Mezmur 119:59’da şunu itiraf etti: “Yollarımı düşündüm, ve ayaklarımı şehadetlerine döndürdüm.”
İbadetlerde devamlı olarak hazır bulunurken, Yehova’nın İşaya vasıtasıyla bildirdiği şu peygamberliğin gerçekleşmekte olduğunu görüyoruz: “Yüce Öğretmenin artık Kendini gizlemeyecektir ve gözlerin Yüce Öğretmenini mutlaka görecektir. . . . . kendi kulakların arkandan şunu diyen bir ses işitecek: ‘Ey kavim, yol budur, bu yolda yürüyün.’” Yehova ilerleyişimizi gözler ve yanlış bir adım atarsak bizi sevgiyle düzeltir. (İşaya 30:20, 21; Galatyalılar 6:1) Hatta bundan daha da fazla yardım sağlar.
Cemaat Kanalıyla Gelen Mukaddes Ruhu Almak
Yehova’nın Şahitleri ile birlikte ibadetlerde devamlı hazır bulunarak Tanrı’nın kendi kavmi üzerinde bulunan mukaddes ruhu tarafından kuvvetlendiriliyoruz. (I. Petrus 4:14) Dahası, İsa’nın takipçilerinin cemaatindeki nazırlar mukaddes ruh tarafından tayin edilmiştir. (Resullerin İşleri 20:28) Tanrı’nın bu faal kuvveti, İsa’nın bir takipçisi üzerinde güçlü bir etkiye sahiptir. Mukaddes Kitap şöyle der: “Ruhun semeresi sevgi, sevinç, selâmet (barış), tahammül, lûtuf (inayet), iyilik, sadakat (iman), hilim, zaptınefstir.” (Galatyalılar 5:22, 23) Tanrı’nın teşkilatı vasıtasıyla işleyen mukaddes ruh ayrıca, Yehova’nın, Kendisini sevenler için hazırladığı şeylerle ilgili mükemmel netlikte bir anlayış kazanmamıza yardım eder. Bu şeyler sisteminin önde gelen kişilerinin Tanrı’nın amacını anlayamayacaklarını açıkladıktan sonra, Pavlus şunları yazdı: “Tanrı onları Ruhu vasıtası ile bize açıkladı.”—I. Korintoslular 2:8-10.
Cemaat, imanı güçlendiren ruhi gıdanın yanında, cemaatin asıl faaliyetine katılmak isteyen kişiler için eğitim de sağlar. Bu nedir?
Cemaat Tarafından Sağlanan Eğitim
İsa’nın takipçilerinin cemaati, insanların sadece hoş vakit geçirdiği ve belki de birbirini daha iyi bir yaşam sürmeye teşvik ettiği sosyal bir dernek değildir. İsa, cemaati, ruhi karanlıkta yaşayan kişilere Gökteki Krallığın iyi haberini götürmek üzere görevlendirdi. (Resullerin İşleri 1:8; I. Petrus 2:9) Cemaat, MS 33’ün Pentikost gününde kurulduğundan beri, vaizlerden oluşan bir teşkilattır. (Resullerin İşleri 2:4) Birine Yehova’nın amaçlarını anlatmaya çalışıp, ikna edememe durumu hiç başına geldi mi? Cemaat ibadetleri, öğretme sanatıyla ilgili kişisel bir eğitim sağlar. Mukaddes Kitabın örneklerini inceleyerek, muhakeme yürüteceğimiz ortak bir zemini nasıl oluşturacağımızı, mantıksal bir tartışmaya temel olarak Mukaddes Yazıları nasıl kullanacağımızı ve sorular ve tasvirler kullanarak başkalarının muhakeme yürütmelerine nasıl yardım edebileceğimizi öğreniyoruz. Böyle beceriler edinmen, sözlerle ifade edilemeyecek kadar güzel olan, başka birinin Mukaddes Kitap hakikatini anlamasına yardım etme zevkini tatmanı sağlar.
Çekişmelerle dolu olan bu ahlaksız dünyada, İsa’nın takipçilerinin cemaati ruhi anlamda gerçek bir sığınaktır. Nakâmil insanlardan oluşmasına rağmen, barış ve sevgi dolu bir liman gibidir. Bu nedenle, cemaat ibadetlerinin hepsinde devamlı olarak hazır bulun ve mezmur yazarının şu sözlerinin doğruluğunu bizzat kendin tat: “İşte, kardeşlerin birleşmiş olarak oturması ne iyidir, ve ne hoştur! . . . . RAB orada bereketi, ebedî hayatı buyurdu.”—Mezmur 133:1, 3.