Her Şeyi Tanrı’nın İzzeti İçin Yapın
1 Değerli saydığımız birader ve hemşirelerle arkadaşlık etmek ne tazelendiricidir! (I. Kor. 16:17, 18) Bunu ibadetlerde, çevre ve bölge toplantılarında, tarla hizmetinde yapıyoruz. Ayrıca resmi olmayan fırsatlarda, örneğin kardeşleri evimize davet ettiğimizde onlarla müşarekette bulunuyoruz. Bunu yapmakla konukseverlik gösterip birbirimizi teşvik ediyoruz. (Rom. 12:13; I. Pet. 4:9) Bir düğün yaptığımız zaman da Dinsel Seri 46’da verilen mükemmel öğütleri zihninizde tutmak istiyoruz.
2 Organize Edilen Toplumsal Buluşmalar: “Gerek yer, gerek içer, ve her ne yapar”sak “her şeyi Allahın izzeti için” yapmalıyız. (I. Kor. 10:31-33) Bazıları bu öğüde uymuyor; uygun denetleme açısından çok büyük olan toplumsal buluşmalar organize ediliyor ve bu sebepten sorunlar çıkmaya devam ediyor. Bazı durumlarda yüzlerce kişi, özenle hazırlanmış, dünyevi eğlenceler içeren bir buluşmaya davet ediliyor. Bazı durumlarda katılanlardan giriş ücreti veya benzer ödemeler isteniyor. Böyle buluşmalar, görgü kurallarına ve Mukaddes Kitap prensiplerine uymayan dünyevi olaylara çok benziyor.—Rom. 13:13, 14; Efes. 5:15-20.
3 Çok sayıda Şahidin, eğlencenin sağlıksız, dünyevi nitelikte ve uygun denetimden yoksun olduğu kiralanmış yerlerde biraraya geldikleri şeklinde haberler alınıyor. “‘Yehova’nın Şahitleri’ hafta sonu tatili” olarak reklam edilen benzer faaliyetler oteller ve tatil sitelerinde düzenlenmiştir. Büyük grupları uygun şekilde yönetmek açısından doğan zorluklar nedeniyle sorunlar başgösterdi. Bu olaylar, gürültü, alkollü içkilerin aşırı tüketimi, hatta bazı durumlarda ahlaksızlıkla sonuçlandı. (Efes. 5:3, 4) Böyle davranışların yer aldığı toplumsal buluşmalar Yehova’yı onurlandırmaz. Tersine, cemaatin iyi namına utanç getirip başkalarına tökez olur.—I. Kor. 10:23, 24, 29.
4 İsa’nın takipçileri konukseverlik göstermeye teşvik ediliyor, ancak dikkat ruhi iletişim üzerinde toplanmalı. (Rom. 1:11, 12) Genellikle en iyisi küçük çaptaki buluşmalardır. Hizmetimiz kitabı sayfa 135’te şöyle söylüyor: “Bazen birkaç aile, İsa’nın takipçileri olarak arkadaşça buluşup görüşmek üzere bir eve davet edilebilir. . . . . Makul olarak, bu gibi durumlarda ev sahipliğini yapan, orada olan şeylerle ilgili sorumluluk duymalıdır. İsa’nın sağgörülü takipçileri bunu zihinlerinde bulundurarak, bu tür grupların büyüklüğüne ve buluşma süresine bazı sınırlamalar getirmenin hikmetlilik olduğunu görmüşlerdir.” İsa hedefimiz kardeşlerimizi ruhen teşvik etmek olduğunda, fazla ayrıntıya girmenin gerekmediğini belirtti.—Luka 10:40-42.
5 İman kardeşlerimize konukseverlik göstermek mükemmel bir şeydir. Bununla birlikte, evimizde yapılan mütevazı bir buluşma ile kiralanmış bir yerde dünyevi ruhu yansıtan, çok ayrıntılı şekilde hazırlanmış bir buluşma arasında büyük fark var. Başkalarını evimize davet ettiğimiz zaman, olup biten şeyler için bütün sorumluluğu üstlenebileceğimizden emin olmalıyız.—Kasım 1992 tarihli Kule dergisinin 13-17. sayfalarına bakın.
6 Gerçekten Yehova bizi, iyi işlerde devam etmek üzere harekete geçiren, tazelendirici teşvik alabildiğimiz bir kardeşlikle bereketledi. (Mat. 5:16; I. Pet. 2:12) Toplumsal faaliyetlerde mütevazılık ve makullük göstererek her zaman Tanrı’mızı izzetlendireceğiz ve başkaları için yapıcı olacağız.—Rom. 15:2.