çoğunluğunda gökte yaşama ümidi uyandırmıştı. Ne var ki, özellikle 1935’ten sonra dikkate değer bir değişiklik oldu. The Watchtower daha önce yeryüzünde ebediyen yaşama ümidini gözardı etmemişti. Yehova’nın hizmetçileri yıllardır bunun hakkında konuşmuşlar ve Mukaddes Kitabın tarifine uyan kişileri aramışlardı. Yehova ise uygun gördüğü zamanda bu kimselerin kendilerini belli etmelerini sağladı.

¹⁸ Anma Yemeğiyle ilgili raporlar, yıllarca, hazır bulunanların çoğunun sembollerden aldığını gösterir. Fakat 1935’ten sonraki 25 yıl içinde, Mesih’in ölümünün yıllık Anılmasında hazır bulunanların sayısı, sembollerden alanların sayısının yüz katını geçti. Bu diğerleri kimlerdi? Büyük kalabalığın bireyleri olmaya aday kişilerdi. Yehova’nın onları toplama ve önlerindeki büyük sıkıntıda hayatta kalabilmeleri için hazırlama zamanının geldiği açıktı. Önceden bildirilmiş olduğu gibi, onlar “her milletten ve sıptlardan ve kavmlardan ve dillerden” geldiler. (Vahiy 7:9) İsa’nın şu sözlerle bildirdiği işe gayretle katılıyorlar: “Krallığın bu iyi haberi, bütün milletlere bir şahadet amacıyla oturulan her yerde vaaz edilecektir; ve son o zaman gelecektir.”—Matta 24:14

Büyük Bir Kalabalık Kutsal Hizmet Sunuyor

“O’nun mabedinde gündüz ve gece O’na kutsal hizmet sunuyorlar.”—VAHİY 7:15.

1. 1935 yılında ruhi anlayış konusunda hangi dönüm noktasına erişildi?

YEHOVA’NIN ŞAHİTLERİNİN 31 Mayıs 1935’te Washington D.C’de yaptıkları toplantıya katılan delegeler büyük sevinç duydular. Orada ilk kez, Mukaddes Kitabın diğer ayetleriyle uyumlu olarak ve zaten gelişmeye başlamış olaylara göre, Vahiy 7:9’da geçen büyük kalabalığın kimliği açıkça tanıtıldı.

2. Giderek daha çok sayıda kişinin, Tanrı’nın kendilerini gökte yaşamaya davet etmemiş olduğunu anladığını gösteren neydi?

² Ondan altı hafta kadar önce, Yehova’nın Şahitlerinin cemaatlerinde kutlanan Rabbin Akşam Yemeğinde hazır bulunanlardan 10.681 kişi (yani katılanların 6’da 1’i) sembolik anlam taşıyan ekmek ve şaraptan almamıştı; onların 3.688’i Tanrı’nın Gökteki Krallığını faal olarak ilan eden kimselerdi. Onlar sembollerden almaktan neden geri durmuşlardı? Çünkü Mukaddes Kitaptan aldıkları bilgilere dayanarak, Tanrı’nın kendilerini gökte yaşamaya davet etmemiş olduğunu, fakat O’nun sevgiyle sağladığı şeylerde başka bir yolla payları olabileceğini fark etmişlerdi. O halde, bu toplantıda konuşmacı, “Yeryüzünde ebediyen yaşama ümidine sahip olanlar, lütfen ayağa kalkar mısınız,” diye sorduğunda ne