Gördüklerinizin Ötesine Bakın!
FİZİKSEL anlamda, görme yetisinin iyi durumda oluşu bir nimettir. Aslında çoğu insan sahip olduğu şeylerden çok azının bundan daha değerli olduğunu söyler. Bununla birlikte, İsa’nın takipçileri açısından, iyi durumdaki fiziksel gözlerden bile değerli olan ve resul Pavlus değindiği türden bir görme yetisi vardır. Pavlus şöyle yazdı: ‘Görülen şeylere değil, görülmiyenlere bakıyoruz.’ (II. Korintoslular 4:17) Birinin görünmeyen şeyleri görmesini sağlayan bu görme gücü çok özel bir yeti olmalı! Buna ruhi anlamda yüzde yüz görme diyebiliriz.
Neden İhtiyaç Var?
İsa’nın ilk yüzyıldaki takipçilerinin böyle manevi gözlere gerçekten ihtiyaçları vardı. Tanrısal hizmetlerini büyük zorluklarla yerine getiriyorlardı. Pavlus bunu şöyle ifade etti: “Her şeyde sıkıştırılmışız, fakat darlıkta değiliz; şaşırmışız, fakat meyus değiliz; kovalanıyoruz, fakat terkolunmuş değiliz; yere vurulmuşuz, fakat helâk olmuş değiliz.”—II. Korintoslular 4:8, 9.
Sadık şakirtler bu koşullar altında bile kararlılıklarını sürdürdüler. Tanrı’ya duydukları güçlü bir imanla Pavlus gibi şöyle diyebildiler: “Yorulmuyoruz; fakat her ne kadar haricî adamımız zeval buluyorsa da, derunî adamımız günden güne yenileniyor.” Fakat bu günden güne yenilenmeyi sağlayan neydi? Pavlus şöyle devam ediyor: “Çünkü görülen şeylere değil, görülmiyenlere bakarak bir an için olan sıkıntımızın hafifliği bizim için izzetin ebedî ağırlığını çok ve daha çok hasıl eder; çünkü görülenler geçicidir, fakat görülmiyenler ebedîdir.”—II. Korintoslular 4:16-18.
Pavlus, sorunların, zorlukların, ezaların ve her tür sıkıntının, önlerine konmuş olan izzetli ödülün görüntüsünü bulanıklaştırmasına izin vermemeleri konusunda iman kardeşlerini teşvik ediyordu. İsa’nın takipçilerine özgü yaşam tarzının sonucu olarak gelecek mutluluğu gözlerinin önünden ayırmadan, içinde bulundukları koşulların ötesine bakmalıydılar. Mücadeleye devam etme kararlılıklarını her gün yenilemelerine yardım eden buydu. İsa’nın bugünkü takipçilerinin de böyle manevi gözlere aynı ölçüde ihtiyacı vardır.
Şimdiki Sıkıntıların Geçici Olduğunu Düşünün!
Aslında her gün, görmekten hoşlanmadığımız şeyleri ister istemez görürüz. Aynaya şöyle bir bakınca, fiziksel kusurluluğumuzun belirtilerini, yani bedenimizdeki arzu edilmeyen eksiklikleri ve kusurları elimizde olmadan fark ederiz. Tanrı’nın Sözüne aynaya bakar gibi dikkatle baktığımızda hem kendimizde hem de başkalarında bulunan eksiklikleri ve kusurları görürüz. (Yakub 1:22-25) Ayrıca günlük bir gazetede ve televizyon ekranında, adaletsizlik, acımasızlık ve üzücü olaylar gözümüze takılınca yüreğimiz sızlar.
Şeytan gördüğümüz şeyler yüzünden umutsuzluğa kapılmamızı veya bunlarla oyalanmamızı, böylece imanımızın zayıflamaya başlamasını istiyor. Bunu nasıl önleyebiliriz? İsa Mesih’in bıraktığı örneği izlemekle; resul Petrus da şunları söyleyerek aynı şeyi önerdi: “Çünkü bunun için çağırıldınız; zira Mesih dahi kendi izleri ardınca gidesiniz diye, size bir örnek bırakarak sizin için elem çekti.” (I. Petrus 2:21) İsa, takipçilerinin sürdürmesi gereken yaşam tarzıyla ilgili her yönden kusursuz bir örnekti.
Petrus İsa’ya örneğimiz olarak işaret ederken, onun sıkıntı çektiğini özellikle belirtti. İsa yeryüzündeyken gerçekten çok sıkıntı çekti. İnsanlığın yaratılışında Yehova’nın yanında “yapıcı” olarak hizmet ettiğinden, Tanrı’nın insanların nasıl olmasını amaçladığını tam olarak biliyordu. (Süleymanın Meselleri 8:30, 31) Fakat şimdi günahın ve kusurluluğun onları ne hale getirdiğine bizzat yaşayarak tanık oldu. İnsanların kusurları ve zayıflıklarını her gün görüyor, bunlarla uğraşmak zorunda kalıyordu. Bu ona sıkıntı vermiş olmalı.—Matta 9:36; Markos 6:34.
Başkalarının sıkıntılarını görmesinin yanında İsa kendisi de sıkıntılar yaşadı. (İbraniler 5:7, 8) Fakat kusursuz bir manevi gözle bunların ötesine baktı, böylece ödülü, yani gösterdiği bütünlük sonucunda erişeceği ölümsüz yaşamı gördü. Daha sonra, Mesih Kral olarak, acı çeken insanlığı alçaltılmış durumundan kurtarıp Yehova’nın başlangıçta amaçladığı kusursuzluğa geri getirme ayrıcalığına sahip olacaktı. Dikkatini ileride gerçekleşmesini beklediği bu görünmeyen şeyler üzerinde yoğunlaştırması, her gün karşılaştığı sıkıntılara rağmen Tanrısal hizmetten sevinç duymasına yardım etti. Pavlus daha sonra şunları yazdı: “O, önüne konulan sevinç uğruna utancı hiçe sayıp haça tahammül etti, ve Allahın tahtının sağında oturdu.”—İbraniler 12:2
İsa zorlukların ve deneyici nitelikteki koşulların kendisini umutsuzluğa düşürmesine, oyalamasına veya imanını zayıflatmasına asla izin vermedi. Takipçileri olarak bizler onun kusursuz örneğini yakından izlemeliyiz.—Matta 16:24.
Dikkatinizi Görünmeyen, Sonsuz Olan Şeyler Üzerinde Yoğunlaştırın!
Pavlus, İsa’nın dayanmasına neyin yardım ettiğiyle ilgili konuşurken, aynı zamanda izlememiz gereken yolu da belirtip şunları yazdı: “İmanı başlıyan ve tamamlıyan İsaya bakarak biz de önümüze konulan koşuyu sabırla koşalım.” (İbraniler 12:1) Evet, İsa’nın takipçilerinin koşusunu sevinçle ve başarılı şekilde koşmak üzere hemen önümüzde olan şeylerin ötesine bakmalıyız. Fakat İsa’ya nasıl ‘dikkatle bakacağız’ ve bunun bize ne yararı olacak?
Bir örnek verecek olursak, İsa 1914’te Tanrı’nın Gökteki Krallığının Kralı olarak görevlendirildi ve gökte hüküm sürüyor. Tabii, bütün bunlar fiziksel gözlerimizle görülemez. Oysa, eğer İsa’ya ‘dikkatle bakarsak’ manevi gözlerimizin yardımıyla, onun bugünkü kötü ortamı sona erdirmek, ayrıca Şeytan’ı ve onun cin ordusunu faaliyetsizlik bağlarına mahkûm etmek amacıyla harekete geçmek üzere şimdi hazır durumda olduğunu göreceğiz. Daha da ileriye bakarsak ruhi görme yetimiz sayesinde muhteşem yeni dünyayı net olarak görebiliriz; orada ‘artık ölüm olmıyacak; ve artık matem ve ağlayış ve acı da olmıyacak; çünkü evelki şeyler geçmiş’ olacak.—Vahiy 19:11-16; 20:1-3; 21:4.
Öyleyse, bundan sonra her gün uğraşmak zorunda olduğumuz geçici sıkıntıların altında ezilmektense, neden dikkatimizi sonsuz olan şeyler üzerinde yoğunlaştırmayalım? İman gözlerimizle, sağlıklı, mutlu ve şefkat gösteren insanlarla dolu bir cenneti görmek üzere neden bu kirlenmiş dünyadaki hastalığın ve hırsın ötesine bakmayalım? Neden hem fiziksel hem de ruhsal kusurlarımızın ötesine bakıp kendimizi İsa’nın fidye kurbanlığı sayesinde bunlardan sonsuza dek kurtulmuş olarak görmeyelim? Neden savaşın, suçların ve şiddetin yarattığı kanlı sahnelerin ötesine bakıp yeni diriltilmiş kişilerin Yehova’nın barışı ve adaletiyle eğitildiklerini görmeyelim?
Ayrıca, İsa’ya ‘dikkatle bakmanın’ bir sonucu şudur: manevi gözlerimiz yardımıyla dikkatimizi görünmez olmasına rağmen Gökteki Krallığın, Tanrı’nın yeryüzündeki kavmi arasında başardığı şeyler üzerinde yoğunlaştırırız. Bunlar birlik, barış, sevgi, müşfik kardeş sevgisi ve ruhi refahtır. Almanya’da yaşayan, İsa’nın takipçisi bir kadın United by Divine Teaching isimli video kaseti gördükten sonra şunları yazdı: “Bu video kaset, bütün dünyada İsa’nın takipçisi olan birçok birader ve hemşirenin şu anda Yehova’ya vefa ile hizmet ettiğini, hatta toplumun tepkisine rağmen bunu yaptıklarını zihnimde daha iyi tutmama yardım edecek. Şiddet ve nefretle dolu bir dünyada aramızda var olan bu kardeşlik birliği ne kadar değerli!”
Siz de yanınızda duran Yehova’yı, İsa’yı, sadık melekleri ve milyonlarca iman kardeşinizi “görüyor” musunuz? Öyleyse, sizi cesaretsizliğe düşürüp yavaşlatabilecek ve Tanrısal hizmette “semeresiz” hale getirebilecek olan “dünyanın kaygısı” ile boğulmayacaksınız. (Matta 13:22) O halde, manevi gözlerinizi Tanrı’nın gökte kurulmuş Krallığına ve şimdiki ve gelecekteki nimetlerine çevirerek İsa’ya ‘dikkatle bakın.’
Şimdi Görünmeyeni Görmek Üzere Hayatta Kalın!
Tanrı’nın sonsuza dek sürecek yeni dünyası ile bugünün çökmekte olan dünyası arasındaki büyük zıtlığı fark etmek bizi davranışlarımızı ayarlamaya yöneltmeli, öyle ki, bugün sadece iman gözlerimizle görebildiğimiz şeyleri gerçek anlamda görmek üzere hayatta kalmaya layık olanlar arasında sayılabilelim. Diriltilen insan kitleleri, uyanıp da ölmeden önce gördükleri dünyadan böylesine farklı, adil bir cennet yeryüzünü gördüklerinde gözlerine inanamayacaklar. Hayatta kalıp onları karşılamanın ve Tanrı’nın neler yaptığını onlara anlatmanın bize vereceği sevinci düşünün!—Yoel 2:21-27 ile karşılaştırın.
Evet, iyi durumdaki manevi gözler ne kadar değerlidir ve onların keskinliğini korumak ne kadar önemlidir! Bunu, Mukaddes Kitabı kişisel olarak devamlı inceleyerek, İsa’nın takipçilerinin ibadetlerine katılarak, başkalarıyla Mukaddes Kitaba dayalı ümidimiz hakkında konuşarak ve her şeyden önemlisi, Tanrısal yönlendirme için dua ederek yapabiliriz. Bu, ruhi görme yetimizi keskin ve net görecek durumda tutarak gördüğümüz şeylerin ötesine bakabilmemizi sağlayacak!