getirmez. Her yıl böyle yüzlerce olay insanlara zarar vermeden gerçekleşiyor. Ancak büyük bir can kaybı ya da maddi hasar söz konusuysa bu, yerinde olarak bir felaket diye adlandırılıyor.

Doğal felaketlerin artışı kaçınılmaz gibi görünüyor. Natural Disasters—Acts of God or Acts of Man? adlı kitap şunları bildiriyor: “İnsanlar bulundukları çevreyi değiştirip bazı felaketlere daha elverişli duruma getiriyorlar ve kendilerini bu tehlikelere karşı daha savunmasız duruma düşürecek davranışlarda bulunuyorlar.” Kitap varsayım niteliğinde bir örnek veriyor: “Dik yamaçlı bir vadinin kenarında kurulan, ağır balçıktan tuğlalarla yapılmış bir gecekondu mahallesinde hafif bir deprem, yol açtığı can kaybı ve acı bakımından bir felaket olabilir. Fakat acaba felaket, depremlerin mi yoksa insanların böyle tehlikeli araziler üzerinde yetersiz malzeme ile yapılan evlerde yaşamalarının mı sonucudur?”

Mukaddes Kitabı inceleyenler için, doğal felaketlerdeki artışın şaşırtıcı olmamasının başka bir nedeni var. Yaklaşık 2.000 yıl önce İsa Mesih ‘bu ortamın sona erişinin’ diğer şeylerin yanı sıra, “yer yer kıtlıklar, zelzeleler” ile belli olacağını önceden bildirdi. (Matta 24:3, 6-8) Ayrıca Mukaddes Kitap “son günler” boyunca insanların kendilerini seven, parayı seven, doğal sevgiden yoksun ve iyilik düşmanı olacağını önceden bildirdi.a (II. Timoteos 3:1-5) Bu özellikler genelde insanların çevrenin doğal işleyişine aykırı hareket etmelerine neden olup onları doğal kuvvetlerin etkisine karşı daha savunmasız duruma getiriyor. İnsanların yol açtığı felaketler de çoğumuzun içinde yaşamak zorunda olduğu sevgisiz toplumun doğal bir sonucudur.

Gezegenimizde nüfus arttıkça ve insanların davranışları toplumları daha büyük risklere soktukça, ayrıca yeryüzünün kaynakları giderek daha kötü kullanıldıkça, felaketler insanların başına dert olmaya devam edecek. Bir sonraki makalenin gösterdiği gibi, yardım sağlamak büyük bir uğraş vermeyi gerektirir.

Yıkıntıların Ortasında Yardım Sağlamak

FELAKETİN ardından yardım sağlamak için insanların gösterdiği çabalar kuşkusuz övgüye değer. Birçok yardım programı evlerin yeniden inşa edilmesine, ailelerin biraraya gelmesine ve hepsinden önemlisi hayatların kurtarılmasına katkıda bulunuyor.

Felaket ansızın geldiğinde Yehova’nın Şahitleri dünyadaki yardım programlarının sağladığı her olanaktan yararlanır ve bunun için minnettarlık duyarlar. Aynı zamanda, ‘bilhassa iman ehli için iyilik etmek’ onların Kutsal Yazılara dayalı bir yükümlülükleridir. (Galatyalılar 6:10) Evet, Şahitler aralarında akrabalık varmış gibi hissediyorlar; birbirlerini aynı “ailenin” bireyleri olarak görüyorlar. Bu nedenle birbirlerinden kardeş anlamında ‘birader’ ve kız kardeş anlamında