Tanrı’nın Dostu musunuz?—Dualarınız Ne Gösteriyor?

İKİ kişinin konuşmasına hiç tesadüfen kulak misafiri oldunuz mu? Aralarında ne tür bir ilişki olduğunu anlamanız herhalde pek uzun sürmemiştir; samimi dostlar mı yoksa birbirlerine yabancılar mı, ya da yalnızca tanışıyorlar mı yoksa birbirine güvenen iki dost mu? Benzer şekilde dualarımız da Tanrı’yla olan ilişkimizi ortaya koyabilir.

Mukaddes Kitap bize Tanrı’nın ‘hiçbirimizden uzak olmadığı’ güvencesini veriyor. (Resullerin İşleri 17:27) Bizi O’nu tanımaya davet ediyor. Evet, bizler O’nun dostları bile olabiliriz. (Mezmur 34:8; Yakub 2:23) O’nunla gerçekten samimi bir ilişki kurabiliriz! (Mezmur 25:14) Açıkçası, Tanrı’yla olan ilişkimiz, kusurlu insanların sahip olabileceği en değerli şeydir. Yehova dostluğumuza değer verir. Bu açıkça bellidir; çünkü O’nunla olan dostluğumuz, bizim için yaşamını veren biricik Oğlu’na gösterdiğimiz imana dayanır.—Koloseliler 1:19, 20.

Bu nedenle dualarımız Yehova’ya duyduğumuz derin sevgi ve takdiri yansıtmalı. Dualarınız saygı yansıtıyorsa da bu dualarda derin duyguların biraz eksik olduğunu hissettiğiniz hiç oldu mu? Bu, ender görülen bir durum değildir. Bunu düzeltmenin anahtarı nedir? Yehova Tanrı ile dostluğunuzu besleyip geliştirmek.

Dua İçin Zaman Bulmak

Her şeyden önce, bir dostluğu beslemek ve geliştirmek zaman alır. Her gün komşularınızın, iş arkadaşlarınızın, otobüs şoförlerinin ve mağaza çalışanlarının da dahil olduğu birçok kişiyle selamlaşıyor hatta onlarla konuşuyor olabilirsiniz. Ancak bu, onlarla gerçekten dost olduğunuz anlamına gelmez. Dostluk biriyle etraflıca konuşarak geliştirilir; bu, küçük sohbetlerle başlayıp en içteki duygu ve düşüncelerimizi ifade edene kadar ilerleyebilir.

Benzer biçimde, dua da Yehova’ya yaklaşmak için bize yardımcı olur. Fakat bunun için yeterli zaman ayrılmalı; örneğin yemeklerde kısa bir teşekkürden fazlası gerekir. Yehova ile ne kadar çok konuşursanız, kendi duygularınızı, güdülerinizi ve davranışlarınızı o ölçüde düzene sokabilirsiniz. Tanrı’nın ruhu, Sözündeki ilkeleri hatırlatınca güç sorunların çözümleri ortaya çıkmaya başlar. (Mezmur 143:10; Yuhanna 14:26) Ayrıca, dua ettikçe Yehova sizin için daha gerçek olur ve O’nun size duyduğu sevgi dolu ilgi ve özeni daha çok fark edersiniz.

Bu özellikle dualarınıza yanıt aldığınızı gördüğünüzde geçerlidir. Yehova, “istediğimizden yahut düşündüğümüzden daha çok ziyade” yapabilir! (Efesoslular 3:20) Bu, Tanrı’nın sizin için mucizeler yapacağı anlamına gelmez. Bununla birlikte, gerekli nasihat ve yönlendirmeyi, yazılı Sözü, sadık köle sınıfının yayınları ya da kardeşlerin sevgi dolu sözleri aracılığıyla sağlayabilir. Zorluklara dayanmak ya da bir ayartmaya karşı koymak üzere gerekli kuvveti de size verebilir. (Matta 24:45; II. Timoteos 4:17) Bunları yaşamak, yüreklerimizi gökteki Dostumuza karşı takdirle doldurur!

Bu nedenle dua etmek için zaman ayrılmalı. Stresle geçen bu günler boyunca zamanın sıkışık olduğu doğrudur. Fakat birine gerçekten önem verirseniz onunla birlikte olmak için genellikle zaman ayırabilirsiniz. Mezmur yazarının kendisini ifade etme biçimine dikkat edin: “Geyik akar suları özlediği gibi, canım da seni öyle özler, ey Allah. Canım Allaha, hay Allaha susamıştır; ne vakit geleceğim ve Allahın önünde görüneceğim?” (Mezmur 42:1, 2) Siz de Tanrı’yla konuşmak için benzer bir arzu duyuyor musunuz? Öyleyse böyle yapmak için zamanı satın alın!—Efesoslular 5:16 ile karşılaştırın.

Örneğin, dua etmek amacıyla yalnızken biraz zaman bulmak üzere sabah erken kalkmayı deneyebilirsiniz. (Mezmur 119:147) Bazı geceler uyuyamadığınız oluyor mu? O halde, mezmur yazarı gibi bu sıkıntılı zaman dilimlerini Tanrı’ya endişelerinizi ifade etme fırsatı olarak görebilirsiniz. (Mezmur 63:5) Ya da gün boyunca birkaç kısa dua ederek vakit değerlendirilebilir. Mezmur yazarı, Tanrı’ya “bütün gün seni çağırmaktayım” dedi.—Mezmur 86:3.

Dualarımızın Kalitesini Artırmak

Zaman zaman, dualarınızın süresini uzatmanın yararını da göreceksiniz. Kısa bir dua ederken yüzeysel konular hakkında konuşmaya eğilimli olabilirsiniz. Daha uzun ve derin dualar ettiğinizde düşüncelerinizi ve içinizdeki duyguları daha büyük bir istekle ifade edersiniz. İsa, en azından bir kez bütün bir geceyi dua ederek geçirdi. (Luka 6:12) Eğer aceleyle dua etmekten kaçınırsanız dualarınızın daha içten ve anlamlı olacağını kuşkusuz göreceksiniz.

Bu, söyleyecek az şeyiniz olduğunda gelişigüzel konuşmanız ya da anlamsız tekrarlamalar yapmanız anlamına gelmez. İsa şöyle uyardı: “Dua ederken putperestlerin ettiği gibi boş tekrarlar yapmayın; zira onlar sanırlar ki, çok söylemelerile işitilecekler. Bundan dolayı, onlara benzemeyin; çünkü Babanız nelere ihtiyacınız olduğunu siz ondan dilemeden önce bilir.”—Matta 6:7, 8.

Söylemek istediklerinizi önceden düşünürseniz duanız daha anlamlı olur. Olasılıklar sonsuzdur, bunlardan birkaçı: hizmetteki sevincimiz, zayıflığımız ve kusurlarımız, düş kırıklıklarımız, ekonomik kaygılarımız, iş ya da okul baskıları, ailelerimizin mutluluğu ve yerel cemaatlerimizin ruhi durumudur.

Dua ederken zihniniz bazen dağılma eğilimi gösteriyor mu? Öyleyse, konsantre olmak için daha çok çaba gösterin. Her şeye rağmen, Yehova ‘feryadımızı işitmeye hazırdır.’ (Mezmur 17:1) Kendi dualarımıza dikkat etmek üzere ciddi çaba göstermek konusunda istekli olmalı mıyız? Evet, ‘ruhun şeylerini düşünün’ ve dikkatinizin dağılmasına izin vermeyin.—Romalılar 8:5.

Yehova’ya hitap etme şeklimiz de önemlidir. Kendisini bir dost olarak görmemizi istiyorsa da evrenin Egemeni ile konuştuğumuzu asla unutmamalıyız. Vahiy kitabının 4. ve 5. baplarında canlandırılan saygı uyandırıcı sahneyi okuyup üzerinde derin düşünün. Yuhanna orada rüyette, dua yoluyla yaklaştığımız ihtişamlı Kişiyi gördü. “Taht üzerinde oturan”a yaklaşabilmek ve huzuruna girebilmek ne büyük bir imtiyaz! Fazla laubali ya da saygısız bir dil kullanmayı asla istemeyiz. Bunun yerine, ‘ağzımızın sözleri ve yüreğimizin düşüncesinin Yehova’nın önünde makbul olması’ amacıyla yoğun bir çaba harcamalıyız.—Mezmur 19:14.

Bununla birlikte, etkili bir konuşmayla Yehova’yı etkileyemeyeceğimizin farkında olmalıyız. Ne kadar basit ifade edilirse edilsin O, saygılı ve samimi ifadelerimizden memnun olur.—Mezmur 62:8.

Gereksinim Duyulduğunda Teselli ve Anlayış

Yardım ve teselliye gereksinim duyduğumuzda destek ve ilgi için sık sık yakın bir dosta başvururuz. Hiçbir dosta Yehova’dan daha kolay ulaşılamaz. O “sıkıntıda hemen hazır bir yardımdır.” (Mezmur 46:1) “Her tesellinin Allahı” olarak nelere katlandığımızı başka birinden daha iyi anlar. (II. Korintoslular 1:3, 4; Mezmur 5:1; 31:7) Korkunç sıkıntılar içinde bulunanlara gerçekten duygudaş olur ve acır. (İşaya 63:9; Luka 1:77, 78) Yehova’yı anlayışlı bir dost olarak görüyorsak O’nunla coşkulu ve yoğun şekilde konuşmak üzere kendimizi serbest hissederiz. Böylece ‘tesellilerinin canımızı nasıl ferahlandırdığını’ doğrudan görebiliriz.—Mezmur 94:18, 19.

Bazen hatalarımız yüzünden Tanrı’ya yaklaşmaya layık olmadığımızı hissedebiliriz. Fakat yakın bir arkadaşınız size karşı bir hata yapar ve affetmeniz için yalvarırsa ne olur? Sizde onu teselli edip güven verme isteği uyanmaz mıydı? Öyleyse, Yehova’dan bundan daha az şey mi beklemelisiniz? O, insana özgü kusurluluk sonucu günah işleyen dostlarını cömertçe bağışlar. (Mezmur 86:5; 103:3, 8-11) Bunu bilirsek, O’na karşı hatalarımızı serbestçe itiraf etmekten geri durmayız; O’nun sevgi ve merhametinden emin olabiliriz. (Mezmur 51:17) Kusurlarımız yüzünden üzgünsek I. Yuhanna 3:19, 20’deki şu sözlerden teselli bulabiliriz: “Hakikatten olduğumuzu bununla bileceğiz, ve onun önünde yüreğimizi tatmin edeceğiz; çünkü yüreğimiz bizi mahkûm ederse, Allah yüreğimizden daha büyüktür ve her şeyi bilir.”

Bununla birlikte, Tanrı’nın sevgi dolu ilgisine sahip olmak için zor koşullar içinde olmamız gerekmez. Yehova ruhi ve duygusal sağlığımızı etkileyebilecek her şeyle ilgilenir. Evet, duygularımızın, düşüncelerimizin ve kaygılarımızın duada söz edilemeyecek kadar önemsiz olduğunu asla düşünmememiz gerekir. (Filipililer 4:6) Yakın bir arkadaşınızla birlikteyken yalnızca yaşamınızdaki büyük olaylarla ilgili mi konuşursunuz? Daha küçük şeyleri de paylaşmaz mısınız? Benzer şekilde ‘O’nun sizi kayırdığını’ bilerek Yehova ile yaşamınızın her yönüyle ilgili konuşmakta kendinizi serbest hissedebilirsiniz.—I. Petrus 5:7.

Eğer konuşmalarınızın tümü kendinizle ilgiliyse herhalde dostluk pek uzun süreli olmaz. Aynı biçimde dualarımız da kendimiz üzerinde yoğunlaşmamalı. Aynı zamanda, Yehova ve çıkarları için duyduğumuz sevgi ve ilgiyi de dile getirmeliyiz. (Matta 6:9, 10) Dua sadece Tanrı’dan yardım dileme değil ayrıca teşekkür ve hamt etme fırsatıdır. (Mezmur 34:1; 95:2) Düzenli kişisel tetkik aracılığıyla ‘bilgi almak’ Yehova ve davranış tarzını yakından tanımamıza yardım ettiği gibi bu konuda da yardımcı olur. (Yuhanna 17:3) Mezmurlar kitabını okumanın ve diğer sadık hizmetçilerin Yehova’ya kendilerini nasıl ifade ettiklerine dikkat etmenin özellikle yardımcı olduğunu görebilirsiniz.

Yehova’nın dostluğu gerçekten değerli bir hediyedir. Dualarımızı daha samimi, yürekten ve özel hale getirerek takdirimizi gösterelim. “Ne mutludur o adam ki, . . . . sen onu seçtin ve yaklaştırdın!” diyen mezmur yazarının mutluluğunu o zaman biz de yaşayacağız.—Mezmur 65:4.

[Sayfa 28’deki resimler]

Tanrı’ya gün boyu her fırsatta dua edebiliriz

Okuyucuların Soruları

İsa’nın koyunlar ve keçiler örneklemesi hakkında yaptığımız inceleme çok heyecan vericiydi. 15 Ekim 1995 tarihli “Kule” dergisinde sunulan yeni anlayışı göz önünde bulundurarak, Yehova’nın Şahitlerinin bugün bir ayırma işinde payı bulunduğunu hâlâ söyleyebilir miyiz?

Evet. Doğal olarak, birçokları bu konuyu merak etmiştir; çünkü Matta 25:31, 32 şöyle diyor: “İnsanoğlu bütün melekler kendisile beraber olarak izzetile gelince, o zaman izzetinin tahtı üzerine oturacaktır; bütün milletler onun önünde toplanarak, çoban koyunları keçilerden ayırdığı gibi, onları birbirinden ayıracaktır.” 15 Ekim 1995 tarihli Kule dergisi, bu ayetlerin neden büyük sıkıntının başlamasından sonrası için geçerli olduğunu gösterdi. İsa melekleriyle birlikte izzetiyle gelecek ve hüküm tahtına oturacak. O zaman insanları ayıracak. Hangi anlamda? İnsanların daha önce yaptıkları veya yapmadıkları şeylere dayanarak kararlar verecek.

Bunu, bir davadaki hukuksal sürecin gelişimine benzetebiliriz. Mahkemenin hüküm aşamasına gelip karara varmasından önce, kanıtlar uzun bir sürede birikir. Şu anda yaşamakta olup koyun mu, keçi mi oldukları ortaya çıkacak kişilerle ilgili kanıtlar uzun zamandan beri birikmiştir. Ve hâlâ birikmeye de devam ediyor. Fakat İsa tahtına oturunca dava tamamlanmış olacak. Hüküm vermeye hazır olacak. İnsanlar sonsuza dek yok olmak veya yaşamak üzere ayırılacak.