Nasıl Yanıt Vermeniz Gerektiğini Bilin

BAZI sorular buzdağları gibidir. Asıl kısmı yüzeyin altında saklıdır. Soruya yol açan neden, genellikle sorunun kendisinden daha önemlidir.

Nasıl yanıt vermeniz gerektiğini bilmek, soruyu soran kişi yanıtı hevesle beklese bile, ne kadar konuşacağınızı ve konuya hangi açıdan yaklaşacağınızı ayırt etmeyi içerir. (Yuhn. 16:12) İsa’nın öğrencilerine söylediği gibi, bazı durumlarda kişi öğrenme hakkına sahip olmadığı ya da gerçekten yararına olmayacak bir bilgi isteyebilir.—Res. İşl. 1:6, 7.

Kutsal Yazılar bize şu öğüdü veriyor: “Her adama nasıl cevap vermek lâzımdır bilesiniz diye, sözünüz tuzla terbiye edilmiş olarak daima lûtufla olsun.” (Kol. 4:6) Dolayısıyla, bir soruyu yanıtlamadan önce yalnızca ne söyleyeceğimizi değil, nasıl söyleyeceğimizi de düşünmemiz gerekir.

Soranın Bakış Açısını Ayırt Etmek

Sadukiler, birçok kez evlenmiş bir kadının dirilmesiyle ilgili bir soru sorarak İsa’yı tuzağa düşürmeye çalıştılar. Ancak, İsa onların aslında dirilmeye inanmadığını biliyordu. Bu yüzden, yanıtını sorunun temelindeki yanlış görüşü ele alarak verdi. İsa, ustaca akıl yürüterek ve Kutsal Yazıların iyi bilinen bir kaydını kullanarak, onların daha önce hiç düşünmediği bir noktaya dikkat çekti; bu, Tanrı’nın ölüleri gerçekten dirilteceğinin açık bir deliliydi. Yanıtı muhaliflerini öyle şaşırttı ki, artık ona soru sormaya cesaret edemediler.—Luka 20:27-40.

Siz de benzer şekilde, nasıl yanıt vermeniz gerektiğini bilebilmek için soru soranların bakış açılarını ve ilgilendikleri konuyu ayırt etmelisiniz. Örneğin, bir iş ya da okul arkadaşınız neden bayram kutlamadığınızı öğrenmek isteyebilir. Bunu neden soruyor? Nedeniyle gerçekten ilgileniyor mu, yoksa yalnızca neden dostlarla görüşüp hoş bir vakit geçiremediğinizi mi merak ediyor? Bunu anlamak için, bu soruyu neden sorduğunu öğrenmeniz gerekebilir. Yanıtınızı buna göre verin. Bu fırsatı, Mukaddes Kitaptaki yönlendirici ilkelerin bizi bu tür özel günlerin insanlarda düş kırıklığı yaratıp yük oluşturan yönlerinden nasıl koruduğunu göstermek üzere kullanabilirsiniz.

Bir öğrenci grubuna Yehova’nın Şahitleri hakkında konuşma yapmak için davet edildiğinizi düşünün. Sunuşunuzu yaptıktan sonra, size sorular sorabilirler. Eğer sorular içten ve dürüst görünüyorsa, en iyisi basit ve doğrudan yanıtlar vermektir. Sorular toplumdaki önyargıları yansıtıyorsa, yanıtınıza bu tür konulardaki yaygın görüşleri biçimlendiren etkenlerden ve Yehova’nın Şahitlerinin uyacakları standart konusunda neden Mukaddes Kitaba başvurmayı seçtiğinden kısaca söz ederek başlamak daha iyi olabilir. Çoğu kez, bu tür sorulara –ortaya atılış tarzları öyle görünse bile– bir meydan okuma olarak değil, ilgi duyulan bir konu hakkında sorulan sorular gözüyle bakmak yararlıdır. O zaman, verdiğiniz karşılık, size dinleyicilerinizin bakış açısını genişletme, onlara doğru bilgiler verme ve inançlarımızın Kutsal Yazılara dayalı temelini açıklama olanağı tanır.

Eğer işvereniniz bir büyük ibadete gitmeniz için size izin vermek istemiyorsa nasıl karşılık vereceksiniz? Önce durumu onun bakış açısından düşünün. Acaba başka bir zaman fazla mesai yapma teklifiniz işe yarayabilir mi? İbadetlerimizde sağlanan eğitimin dürüst, güvenilir çalışanlar olmamıza yardım ettiğini açıklamanın yararı olur mu? Eğer onun çıkarlarıyla ilgilendiğinizi gösterirseniz, belki o da sizin yaşamınızda önemli olduğunu fark ettiği şeyi göz önünde bulunduracak. Ya sizden dürüst olmayan bir şey yapmanızı isterse? Kutsal Yazılardan nedenler göstererek bunu açıkça reddetmeniz tavrınızı ortaya koyacak. Fakat önce, işvereni için başkalarına yalan söylemeye ya da çalmaya hazır olan birinin aynı davranışı ona karşı da yapabileceğini görmesine yardım etmekle daha çok şey başarılmaz mı?

Belki de bir öğrencisiniz ve okuldaki Kutsal Yazılara aykırı faaliyetlere katılmak istemiyorsunuz. Unutmayın, öğretmen büyük olasılıkla sizin görüşlerinizi paylaşmıyor; üstelik sınıfta disiplini sağlama sorumluluğu da taşıyor. Bu durumda zor da olsa şunları başarmalısınız: (1) onun kaygılandığı noktaları göz önünde bulundurmak, (2) durumunuzu saygılı bir tarzda açıklamak ve (3) Yehova’yı memnun ettiğini bildiğiniz şeyi yapmaktaki kararlılığınızı korumak. En iyi sonuca ulaşmak için, neye inandığınızı doğrudan ifade eden basit sözlerden daha fazlası gerekebilir. (Sül. Mes. 15:28) Yaşınız küçükse, kuşkusuz anneniz ya da babanız söyleyeceklerinizi hazırlamanıza yardım edecektir.

Bazen, bir yetkili tarafından size yöneltilen suçlamaları çürütmeniz gerekebilir. Bir polis memuru, hükümet görevlisi ya da yargıç, belirli bir yasaya uymanız, İsa’nın takipçilerine özgü tarafsız tavrınız ya da milliyetçi uygulamalarla ilgili tutumunuz konusundaki soruları yanıtlamanızı isteyebilir. Nasıl karşılık vermelisiniz? Mukaddes Kitap, “hilim ve korku ile” diye öğüt veriyor. (I. Pet. 3:15) Ayrıca, kendinize bu meselelerin insanlar açısından neden önem taşıdığını sorun ve bunu saygıyla kabul edin. Sonra ne yapmalısınız? Resul Pavlus Roma yasalarının verdiği güvenceye değinmişti; siz de durumunuza uyan bir yasal güvenceye dikkat çekebilirsiniz. (Res. İşl. 22:25-29) Belki ilk Hıristiyanların ve dünya çapında Yehova’nın Şahitlerinin aldığı tavırla ilgili somut gerçekler görevlinin bakış açısını genişletebilir. Ya da Tanrı’nın otoritesini tanımanın kişiyi, insanların koyduğu uygun yasalara her zaman itaat etme yönünde nasıl etkilediğini gösterebilirsiniz. (Rom. 13:1-14) Bu zemin üzerine durumunuzla ilgili Kutsal Yazılardan nedenler gösterirseniz, söyledikleriniz olumlu karşılanabilir.

Soru Soranların Kutsal Yazılar Hakkındaki Görüşü

Soruyu nasıl yanıtlayacağınıza karar verirken, soran kişinin Kutsal Yazılar hakkındaki görüşünü de göz önüne almanız gerekebilir. İsa, Sadukilerin dirilmeyle ilgili sorusunu yanıtlarken böyle yaptı. Onların yalnızca Musa’nın yazılarını kabul ettiklerini bildiğinden, sözlerine “Musa da . . . . ölülerin kıyam ettiklerini gösterdi” diye başlayıp, Pentatök’teki bir kaydın ışığında düşünmelerine yardım etti. (Luka 20:37) Siz de Mukaddes Kitabın karşınızdaki kişi tarafından kabul edilen ve bilinen kısımlarından alıntılar yapmayı yararlı bulabilirsiniz.

Ya sizi dinleyen kişi Mukaddes Kitabı yetkili bir kaynak olarak görmüyorsa? Resul Pavlus’un Areopagos’ta yaptığı ve Resullerin İşleri 17:22-31’de kaydedilmiş konuşmaya dikkat edin. Mukaddes Kitaba dayalı hakikatleri ayet kullanmadan aktardı. Gerektiğinde siz de aynını yapabilirsiniz. Bazı yerlerde bir kişiyle birçok kez doğrudan Mukaddes Kitaba değinmeden sohbet etmek gerekebilir. Mukaddes Kitaptan ilk kez söz ederken, onun Tanrı’nın Sözü olduğuna ilişkin kesin bir ifade kullanmak yerine, dikkate alınmaya değer bir kitap olduğunu bazı nedenler göstererek belirtmeniz hikmetlilik olabilir. Bununla birlikte, gayeniz, Tanrı’nın amacı hakkında açıkça şahitlikte bulunmak ve zamanla, sizi dinleyen kişinin Mukaddes Kitabın ne dediğini kendisinin görmesini sağlamak olmalı. Mukaddes Kitap bizim şahsen söyleyebileceğimiz herhangi bir şeyden çok daha ikna edicidir.—İbr. 4:12.

“Daima Lûtufla”

Yehova lûtufkârdır; bu nedenle O’na hizmet edenlere, konuşma tarzlarının “tuzla terbiye edilmiş olarak daima lûtufla” olmasının söylenmesi gayet yerindedir. (Kol. 4:6; Çık. 34:6) Bu, karşıdaki hak etmiyormuş gibi görünse bile, nezaketle konuşmamız gerektiği anlamına gelir. Konuşmalarımız kaba ya da patavatsızca değil, hoşa gider olmalı.

Birçok insan çok büyük baskılar altındadır ve her gün sözlü tacize uğramaktadır. Böyle kimseleri ziyaret ettiğimizde bizimle sert konuşabilirler. Nasıl karşılık vermeliyiz? Mukaddes Kitap şöyle diyor: “Yumuşak cevap gazabı yatıştırır.” Böyle bir yanıt karşıt görüşte olan birini de yumuşatabilir. (Sül. Mes. 15:1; 25:15) Her gün kaba davranışlarla karşılaşan insanlara, dostça bir ses ya da davranış öyle çekici gelebilir ki, getirdiğimiz iyi haberi dinleyebilirler.

Hakikate hiç saygı göstermeyen insanlarla tartışmaya girmek istemeyiz. Bunun yerine, bizi dinleyen insanları Kutsal Yazılara dayanarak ikna etmeye çalışmak istiyoruz. Karşılaştığımız durum ne olursa olsun, yanıtlarımızı nezaketle ve Tanrı’nın değerli vaatlerinin güvenilirliğine duyduğumuz inançla vermek zorunda olduğumuzu aklımızda tutalım.—I. Sel. 1:5.

Kişisel Kararlar ve Vicdani Meseleler

Mukaddes Kitabı inceleyen biri ya da bir iman kardeşiniz size belirli bir durumda ne yapması gerektiğini sorarsa, nasıl bir yanıt vermelisiniz? Böyle bir durumda şahsen ne yapacağınızı biliyor olabilirsiniz. Fakat herkes yaşamda kendi kararlarının sorumluluğunu taşımalıdır. (Gal. 6:5) Resul Pavlus, vaaz ettiği insanları “imana itaat” etmeye teşvik ettiğini açıkladı. (Rom. 16:26) Bu, izleyebileceğimiz güzel bir örnektir. Verdiği kararlarla en başta kendisine Mukaddes Kitabı öğreten kişiyi ya da başka bir insanı memnun etmeyi amaçlayan bir kimse, imanla yaşamıyor, insanlara hizmet ediyor demektir. (Gal. 1:10) Bu yüzden, basit ve doğrudan verilen bir yanıt soruyu soran için en yararlı yanıt olmayabilir.

O halde, Mukaddes Kitaptaki yönlendirmelerle uyumlu bir karşılık nasıl verebilirsiniz? Mukaddes Kitapta bulunan, duruma uygun ilkelere ve örneklere dikkat çekebilirsiniz. Bazı durumlarda, bu ilkeleri ve örnekleri kendisinin bulması için araştırmayı nasıl yapabileceğini gösterebilirsiniz. Hatta, söz konusu duruma uygulamadan, ilkeleri ve örneklerin değerini ele alabilirsiniz. Kişiye bunlarda hikmetli bir karar vermesine yardım edebilecek bir yön görüp görmediğini sorun. Onu, bu ilke ve örneklerin ışığında Yehova’yı memnun eden davranış tarzının ne olduğunu düşünmeye teşvik edin. Böylece ‘algılama güçlerini doğru ve yanlışı ayırt etmek için eğitmesine’ yardım etmiş olursunuz.—İbr. 5:14.

Cemaat İbadetlerinde Cevaplar Vermek

Cemaat ibadetleri bize sık sık imanımızı açıkça bildirme fırsatı sağlar. Bunun bir yolu cevap vermektir. Nasıl cevap vermeliyiz? Yehova’ya hamt etme, yani O’nun hakkında güzel şeyler söyleme arzusuyla. Mezmur yazarı Davud da “cemaatlerde” bunu yaptı. (Mezm. 26:12) Aynı zamanda, Resul Pavlus’un vurguladığı gibi, iman kardeşlerimizi “sevgi ve iyi işler” için gayrete getirerek, onları teşvik edecek cevaplar vermeliyiz. (İbr. 10:23-25) İbadette ele alınacak konuları önceden incelemek bunu başarmamıza yardım edebilir.

Cevap fırsatı verildiğinde, cevabınız basit, açık ve kısa olsun. Tüm paragrafı anlatmayın; yalnızca bir noktaya değinin. Cevabın yalnızca bir kısmını verirseniz, ek cevaplar vermek için başkalarının da fırsatı olur. Özellikle malzemede adı geçen ayetler üzerinde durmak yararlıdır. Bunu yaparken, ayetin hangi kısmının ele alınan noktaya uygulanabileceğini göstermeye çalışın. Paragrafı okumaktansa kendi sözlerinizle cevap vermeyi öğrenin. Cevabı tam doğru şekilde ifade edemezseniz tedirgin olmayın. Bu, cevap veren herkesin başına ara sıra gelir.

Nasıl yanıt vereceğimizi bilmenin, yanıtın kendisini bilmekten daha kapsamlı olduğu açıktır. Ayırt edici olmayı gerektirir. Fakat, yürekten gelen ve başka insanların yüreklerini de etkileyen bir yanıt vermenin yarattığı doyum ne büyüktür!—Sül. Mes. 15:23.