30. Yuhanna’nın rüyetinde bize hangi muhteşem görünüm sunuluyor, kimler ‘durabilecek?’

³⁰ Bu sözler bize ne muhteşem bir görünüm sunuyor! Yehova tahtında; gökteki ve yerdeki tüm hizmetçileri O’na hamt etmek üzere birleşiyor. Yeryüzündeki hizmetçileri, sesleri coşkuyla yükselen bu hamt korosuna katılmanın çok büyük bir ayrıcalık olduğunu fark eder. Çok yakında Yehova ve İsa hükmü infaz edecek ve şu haykırış duyulacak: “Onların gazabının büyük günü geldi, ve kim durabilir?” (Vahiy 6:17) Cevap nedir? İnsanlığın sadece küçük bir azınlığı, yani mühürlenmiş 144.000 kişiden olup hâlâ maddi bedenleriyle yaşamlarını sürdürenler ve onlarla birlikte ‘duracak,’ yani hayatta kalacak olan başka koyunların bir büyük kalabalığı.—Yeremya 35:19; I. Korintoslular 16:13 ile karşılaştırın.

31. Yuhanna’nın rüyetinin gerçekleşmesi İsa’nın, hem meshedilmiş hem de büyük kalabalıktan olan takipçilerini nasıl etkilemelidir?

³¹ Bu gerçeğin ışığında İsa’nın Yuhanna sınıfını oluşturan meshedilmiş takipçileri “Mesih İsada Allahın yüksek davetinin mükafâtı için, hedefe doğru koş”mak üzere büyük gayret gösteriyor. (Filipililer 3:14) Bu günler boyunca gerçekleşen olayların kendilerinden özel bir dayanma gücü talep ettiğinin tam olarak farkındalar. (Vahiy 13:10) Yehova’ya bunca yıl vefayla hizmet ettikten sonra, adlarının ‘göklerde yazılmasına’ sevinerek iman açısından sağlam kalırlar. (Luka 10:20; Vahiy 3:5) Büyük kalabalıktan olanlar da sadece “sona kadar dayanan, kurtulacak olan odur” sözlerini bilirler. (Matta 24:13) Büyük kalabalık bir grup olarak büyük sıkıntıdan geçmek üzere işaretlendiyse de içindeki bireyler temiz ve etkin durumda kalmak üzere gayret göstermelidir.

32. Yehova’nın gazap gününde yalnızca iki grubun ‘duracağı’ gerçeğiyle hangi ivedi duruma dikkat çekiliyor?

³² Bu iki grubun dışında başkalarının da Yehova’nın gazap gününde ‘duracağına’ ilişkin hiçbir kanıt yoktur. Her yıl İsa’nın ölümünün Anılmasına katılarak onun kurbanlığına belirli bir saygı gösteren, fakat henüz bu kurbanlığa iman göstererek Yehova’nın vakfolmuş, vaftiz edilmiş ve etkin hizmetçileri olma noktasına gelmemiş olan milyonlarca kişi için bunun anlamı nedir? Dahası, bir zamanlar etkin olup da yüreklerinin ‘bu hayatın kaygıları ile fazla ağırlaşmasına’ izin verenler hakkında ne denebilir? Tüm bu kişiler ‘vaki olacak bütün bu şeylerden kaçabilmek ve İnsanoğlunun [İsa Mesih’in] önünde durabilmek’ üzere uyansınlar ve uyanık dursunlar. Vakit çok kısadır!—Luka 21:34-36.

1. Kuzu yedinci mührü açtığında ne oldu?

RUHİ İSRAİL’İN 144.000 üyesi mühürleninceye ve büyük kalabalık hayatta kalmak üzere onaylanıncaya kadar “dört yel” alıkonulacaktır. (Vahiy 7:1-4, 9) Bununla birlikte, bu dünya üzerinde o şiddetli fırtınanın kopmasından önce Yehova’nın Şeytan’ın dünyası için verdiği aleyhte hükümler de bildirilmelidir! Kuzu bu kez yedinci ve son mührü açmaya başladığında Yuhanna nelerin açıklanacağını görmek için dikkat kesilmiş olmalı. İşte gördüklerini bizimle paylaşıyor: “Ve [Kuzu] yedinci mührü açtığı zaman, yarım saat kadar gökte sükût oldu. Ve Allahın önünde duran yedi meleği gördüm; ve onlara yedi boru verildi.”—Vahiy 8:1, 2.

Hararetle Dua Etme Zamanı

2. Gökteki simgesel yarım saatlik sessizlik sırasında neler oldu?

² Bu anlamlı bir sessizlikti! Bir şeyin olmasını beklerken yarım saat insana uzun bir zaman gibi görünebilir. Şimdi gökte sürekli hamt eden koronun sesi bile duyulmuyordu. (Vahiy 4:8) Neden? Yuhanna bunun nedenini rüyette gördü: “Ve başka bir melek geldi, ve elinde altın buhurdan olarak mezbahın üzerinde durdu, ve tahtın önünde olan altın mezbah üzerinde bütün mukaddeslerin dualarına katsın diye, kendisine çok buhur verildi. Ve Allahın önünde meleğin elinden mukaddeslerin duaları ile buhurların dumanı çıktı.”—Vahiy 8:3, 4.

3. (a) Buhur yakılması bize neyi hatırlatır? (b) Gökteki yarım saatlik sessizliğin amacı neydi?

³ Bu bize Yahudi ortamında, önce tapınma çadırında, daha sonraki yıllarda da Yeruşalim’deki mabette her gün buhur yakıldığını hatırlatır. (Çıkış 30:1-8) Böyle bir buhur yakma olayında kâhin sınıfından olmayan İsrailliler, buhur dumanının yükseldiği Kişi’ye—kuşkusuz sessizce, içlerinden—dua ederek mukaddes yerin dışında beklerdi. (Luka 1:10) Yuhanna şimdi gökte benzer bir şeyin olduğunu görüyordu. Melek tarafından sunulan buhur “mukaddeslerin duaları” ile bağlantılıydı. Aslında, daha önceki bir rüyette buhurun böyle duaları temsil ettiği söylenmişti. (Vahiy 5:8; Mezmur 141:1, 2) Öyleyse, anlaşılan, gökteki bu simgesel sessizlik yerdeki mukaddeslerin dualarının duyulmasına fırsat veriyordu.

4, 5. Simgesel yarım saatlik sessizliğin gerçekleştiği zaman dilimini saptamamıza hangi tarihsel gelişmeler yardımcı olur?

⁴ Bunun ne zaman olduğunu saptayabilir miyiz? Evet, ayetlerin bağlamını Rabbin gününün başlangıcındaki tarihsel gelişmelerle birlikte inceleyerek bunu yapabiliriz. (Vahiy 1:10) 1918 ve 1919 yılları boyunca yeryüzünde olanlar Vahiy 8:1-4’te anlatılan olaylar dizisiyle göze çarpar bir uyum içindeydi. 1914’ten 40 yıl önce, Mukaddes Kitap Tetkikçileri—Yehova’nın Şahitleri o zaman böyle adlandırılıyordu—Milletlerin zamanlarının o yıl sona ereceğini cesaretle ilan ediyordu. 1914’teki sıkıntı yaratan olaylar onların haklı olduğunu gösterdi. (Luka 21:24; Matta 24:3, 7, 8) Fakat aynı zamanda, onlardan birçoğu 1914’te yeryüzünden alınıp gökteki miraslarına götürüleceğine de inanıyordu. Bu olmadı. Bunun yerine, birinci dünya savaşı boyunca büyük bir sıkıntı dönemi geçirdiler. Teşkilatın ilk başkanı Charles T. Russell 31 Ekim 1916’da öldü. Sonra, 4 Temmuz 1918’de yeni başkan Joseph F. Rutherford ve diğer yedi temsilci haksız yere uzun yıllara mahkûm edilerek Atlanta’daki (Georgia) eyalet hapishanesine gönderildi.

⁵ Yuhanna sınıfını oluşturan İsa’nın samimi takipçileri şaşkınlığa düşmüştü. Tanrı onlardan ne yapmalarını istiyordu? Ne zaman göğe alınacaklardı? The Watch Tower’ın 1 Mayıs 1919 tarihli sayısında “Hasat Bitti—Bunu Ne İzleyecek?” başlıklı bir makale çıktı. Makale bu belirsizlik durumunu yansıttı ve sadık olanları dayanmaya teşvik ederek şunları ekledi: “Şimdi krallık sınıfının hasadının başarıyla gerçekleştirildiğini, tüm bu kişilerin uygun şekilde mühürlendiğini ve kapının kapandığını söylemenin doğru olduğuna inanıyoruz.” Bu zor dönem boyunca Yuhanna sınıfının hararetli duaları sanki büyük miktardaki buhur dumanı gibi yükseliyordu. Onların duaları işitiliyordu!

Yeryüzüne Ateş Atılıyor

6. Gökteki sessizlikten sonra ne oldu, bu neye karşılıktı?

⁶ Yuhanna bize şöyle der: “Ve melek buhurdanı aldı ve mezbahın ateşinden onu doldurdu, ve yer üzerine attı; ve gök gürlemeleri ve sesler ve şimşekler ve zelzele oldu.” (Vahiy 8:5) Sessizlik sonrasında, birdenbire, heyecan veren bir etkinlik oldu! Buhur mezbahından alınan ateşle başlatıldığına göre, söz konusu etkinliğin mukaddeslerin dualarına bir yanıt olarak gerçekleştiği anlaşılıyor. MÖ 1513’te Sina Dağında gök gürlemeleri ve şimşekler, yüksek bir ses, ateş ve dağın sarsılması Yehova’nın dikkatini kavmi üzerine çevirdiğini göstermişti. (Çıkış 19:16-20) Benzer şekilde Yuhanna tarafından bildirilen görüntüler Yehova’nın dikkatini yeryüzündeki hizmetçilerine yönelttiğini gösteriyor. Fakat Yuhanna işaretlerle belirtilen şeyler görmüştü. (Vahiy 1:1) Öyleyse simgesel ateş, gök gürlemeleri, sesler, şimşekler ve deprem bugün nasıl yorumlanmalı?

7. (a) İsa hizmeti sırasında yeryüzünde hangi simgesel ateşi tutuşturdu? (b) İsa’nın ruhi kardeşleri Hıristiyan âleminde nasıl bir ateş tutuşturdu?

⁷ Bir keresinde İsa öğrencilerine şöyle demişti: “Ben dünyaya ateş atmağa geldim.” (Luka 12:49) Gerçekten de o bir ateş tutuşturdu. Gayretle yürüttüğü vaaz etme işiyle İsa Tanrı’nın Krallığını Yahudi kavminin önündeki en önemli mesele haline getirdi, böylece bu millette ateşli tartışmalar başlattı. (Matta 4:17, 25; 10:5-7, 17, 18) İsa’nın yeryüzündeki ruhi kardeşleri, I. Dünya Savaşının zorlu yıllarını geçiren meshedilmiş takipçilerinin küçük grubu da, 1919’da Hıristiyan âleminde benzer bir ateş tutuşturdu. O yılın Eylül ayında, Yehova’nın sadık Şahitleri yakın uzak her yerden Cedar Point’e (Ohio, ABD) toplandığında O’nun ruhu göze çarpar şekilde varlığını hissettirdi. Cezaevinden yeni çıkan ve yakında tamamen aklanacak olan Joseph F. Rutherford bu kongrede cesaretle şöyle konuştu: “Efendimizin emrine itaat ettiğimizden ve insanları bunca zamandır esarette tutan sapkınlığın kalelerine karşı savaşmanın imtiyazımız ve görevimiz olduğunu idrak ettiğimizden, asıl işimiz bugüne dek olduğu gibi bundan sonra da, gelmekte olan Mesihin izzetli krallığını bildirmektir.” Başlıca dava budur, Tanrı’nın Gökteki Krallığı!

8, 9. (a) Teşkilatın başkanı zor savaş yılları sırasında Tanrı’nın kavminin tutumunu ve arzusunu nasıl tarif etti? (b) Yeryüzüne ateşin atılması nasıl oldu? (c) Gök gürlemeleri, sesler, şimşekler ve deprem nasıl meydana geldi?

⁸ Tanrı’nın kavminin başından geçen zor tecrübelere değinen konuşmacı şöyle dedi: “Düşmanın saldırısı o kadar acımasızdı ki, Rabbin sevgili sürüsünden birçok kişi afalladı ve şaşkınlık içinde kaldı; Rabbin iradesini göstermesi için dua ediyor ve bekliyorlardı. . . . . Fakat o anki cesaret kırıklığına rağmen krallık mesajını ilan etme arzusu yanar bir ateş gibiydi.”

⁹ Bu arzu 1919’da doyuruldu. İsa’nın takipçilerinden oluşan bu küçük fakat etkin grup dünya çapında bir vaaz etme kampanyasına başlamak üzere, deyim yerindeyse yanıp tutuşuyordu. (I. Selânikliler 5:19 ile karşılaştırın.) Tanrı’nın gökteki krallığının önemli ve ivedi bir mesele haline getirilmesiyle yeryüzüne bir ateş atılmıştı, hâlâ da böyledir! Sessizliğin yerini gökteki Krallık mesajını açıkça bildiren güçlü sesler aldı. Mukaddes Kitaptan gelen şiddetli fırtına uyarıları gök gürültüsü gibi gürledi. Yehova’nın peygamberlik Sözünden çıkan hakikat ışınları şimşekler gibi parladı ve din dünyası sanki güçlü bir depremle temellerinden sarsıldı. Yuhanna sınıfı yapılması gereken bir iş olduğunu gördü. Bu iş günümüze kadar yeryüzünün oturulan her yerine görkemli şekilde yayılmaya devam etti!—Romalılar 10:18.