17. (a) İsa’nın buğday ve deliceler örneklemesi neyi önceden bildirdi? (b) 1918’de ne oldu; bunun sonucunda kimler reddedildi ve hangi tayin işi oldu?

¹⁷ Buğday ve deliceler örneklemesinde İsa, Hıristiyan âlemi üstün güç olarak hüküm sürdüğü sırada yaşanacak karanlık dönemi önceden bildirdi. Bununla birlikte, irtidatın var olduğu bütün bu yüzyıllar boyunca İsa’nın buğday misali takipçileri, yani hakiki meshedilmiş olanlar bulunacaktı. (Matta 13:24-29, 36-43) Böylece, Ekim 1914’te Rabbin gününün şafağı söktüğünde yeryüzünde İsa’nın hakiki takipçileri hâlâ vardı. (Vahiy 1:10) Anlaşılıyor ki, üç buçuk yıl kadar sonra 1918’de Yehova, “ahit meleği” İsa ile birlikte hüküm için ruhi mabedine geldi. (Malaki 3:1; Matta 13:47-50) Artık Efendinin sahte Hıristiyanları reddetmesinin ve ‘bütün malları üzerine sadık ve basiretli köleyi’ tayin etmesinin vaktiydi.—Matta 7:22, 23; 24:45-47.

18. 1914’te hangi “saat” geldi; bu, kölenin ne yapma vaktiydi?

¹⁸ Ayrıca mesajlarda söylenenlerden gördüğümüz gibi bu kölenin, İsa’nın yedi cemaate verdiği mesajlarda yazılanlara özel olarak dikkat etmesinin de vakti gelmişti. Örneğin, İsa cemaatlere hükmetmek üzere gelişine değinir ve bu hüküm 1918’de başlamıştır. (Vahiy 2:5, 16, 22, 23; 3:3) O Filadelfya cemaatini “bütün dünya üzerine gelecek tecrübe saatinden” korumaktan söz eder. (Vahiy 3:10, 11) Bu “tecrübe saati” ancak 1914’te Rabbin gününün şafağının sökmesiyle geldi ve daha sonra, İsa’nın takipçileri Tanrı’nın gökte kurulmuş olan Krallığına karşı vefaları açısından denendi.—Matta 24:3, 9-13 ile karşılaştırın.

19. (a) Bugün yedi cemaat neyi temsil ediyor? (b) İsa’nın meshedilmiş takipçilerine katılan kimler büyük bir sayı oluşturuyor; İsa’nın öğüdü ve tarif ettiği koşullar neden onlar için de geçerlidir? (c) İsa’nın ilk yüzyıldaki yedi cemaate verdiği mesajlara ne gözle bakmalıyız?

¹⁹ Bu nedenle, İsa’nın cemaatlere söylediklerinin başlıca gerçekleşmesi 1914’ten bu yana olmuştur. Bu çerçevede, yedi cemaat Rabbin günü boyunca var olan ve İsa’nın meshedilmiş takipçilerinden oluşan tüm cemaatleri temsil eder. Üstelik, 60 yıldan fazla bir süredir ümitleri yeryüzündeki Cennette ebediyen yaşamak olan çok sayıda imanlı kişi de, Yuhanna tarafından tasvir edilen İsa’nın meshedilmiş takipçilerine katılıyor. İzzetlendirilmiş İsa Mesih’in öğüdü ve yaptığı teftiş sonucunda yedi cemaatte gördüğü koşullar onlar için aynı derecede geçerlidir; çünkü Yehova’nın tüm hizmetçileri için tek bir adalet ve sadakat standardı vardır. (Çıkış 12:49; Koloseliler 3:11) Bu nedenle İsa’nın ilk yüzyılda Küçük Asya’da bulunan yedi cemaate verdiği mesajlar sadece tarihsel bir merak konusu değildir. Bu her birimiz için bir ölüm kalım meselesidir. Öyleyse İsa’nın sözlerini dikkatlice dinleyelim.

1. İsa ilk mesajını hangi cemaate yöneltti ve nazırlara neyi hatırlattı?

İSA’NIN ilk mesajı, Küçük Asya’da, Patmos adası yakınlarında, o zaman bayındır bir kıyı şehri olan Efesos’taki cemaateydi. İsa Yuhanna’ya şunları emretti: “Efesosta olan kilisenin meleğine yaz: Yedi yıldızı sağ elinde tutan, yedi altın şamdanın ortasında yürüyen, şu şeyleri diyor.” (Vahiy 2:1) Diğer altı mesajda olduğu gibi, İsa burada da kendi yetkili konumunu gösteren bir özelliğe dikkat çekti. Efesos’taki nazırlara, bütün ihtiyarların onun koruyucu gözetimi altında olduğunu ve kendisinin bütün cemaatleri teftiş ettiğini hatırlattı. O, bütün ihtiyarları gözeterek ve cemaatle ilişkisi olan herkese sevgiyle çobanlık ederek yüzyılımızda da bu sevgi dolu reisliği sürdürmektedir. Zaman zaman, ışığın daha kuvvetli şekilde parlayabilmesi için cemaat düzenlemelerinde ayarlamalar yapar. Evet, İsa Tanrı’nın sürüsünün Başçobanıdır.—Matta 11:28-30; I. Petrus 5:2-4.

2. (a) İsa Efesos cemaatini hangi iyi şeyler nedeniyle övdü? (b) Efesoslu ihtiyarların Pavlus’un hangi öğüdüne itaat ettiği anlaşılıyor?

² İsa daha sonra, sıcak övgü sözleriyle giriş yaparak yedi mesajının ikisi hariç tümünde yinelenen bir ifade kalıbı ortaya koydu. Efesoslulara şu mesajı verdi: “Senin işlerini ve emeğini ve sabrını ve kötülere dayanamadığını bilirim, ve resul değilken kendilerine resul diyenleri tecrübe ettin, ve onları yalancı buldun; ve sabrın vardır, ve benim ismim uğruna dayandın ve yorulmadın.” (Vahiy 2:2, 3) Yıllar önce resul Pavlus Efesoslu ihtiyarları “azgın kurtlar,” yani sürünün huzurunu bozan irtidat etmiş kişiler hakkında uyarmıştı; bu ihtiyarlara kendi örneğini izleyip yorulmak bilmeden çalışmalarını ve ‘uyanık olmaya’ devam etmelerini söylemişti. (Resullerin İşleri 20:29, 31) İsa işlerini, tahammüllerini ve bezginliğe kapılmamalarını övdüğüne göre, bu öğüdü uygulamış olmalılar.

3. (a) Günümüzde “sahte resuller” sadık olanları nasıl aldatmak istedi? (b) Petrus irtidat edenlerle ilgili hangi uyarıyı verdi?

³ Rabbin günü boyunca da ‘öğrencileri artlarınca çekmek için sapık şeyler söyleyen’ “sahte resuller” çıkmıştır. (Resullerin İşleri 20:30; II. Korintoslular 11:13; Vahiy 1:10) Onlar birbiriyle uyuşmayan hizipçi dinlerin hepsinde iyi yönler görür, Tanrı’nın bir teşkilatı olmadığını öne sürer ve İsa’nın 1914’te Krallık yetkisi aldığını inkâr ederler. Böylece onlar II. Petrus 3:3, 4’teki peygamberliği yerine getirirler: “Son günlerde alaycılar kendi arzularına göre yürüyerek, ve: Onun zuhurunun vadi nerededir? çünkü babaların uyudukları günden beri her şey hilkatin başlangıcından olduğu gibi kalıyor, diye alay ederek geleceklerdir.”

4. (a) Alaycıların gururu ve isyancılığı nasıl bellidir? (b) İsa’nın bugünkü takipçileri yalancı muhaliflere karşı nasıl harekete geçerek Efesoslulara benzediklerini gösterirler?

⁴ Bu alaycılar imanlarını açıkça bildirme fikrine başkaldırır. (Romalılar 10:10) Eski iş arkadaşları hakkında yalan haberler yaymak üzere Hıristiyan âleminin din adamlarının desteğinden ve haber dergileriyle TV istasyonlarının yardımından yararlanır. Sadık olanlar bu aldatıcı insanların söz ve davranışlarının doğruyu yansıtmadığını çok geçmeden anlar. Efesoslular gibi bugün İsa’nın takipçileri de ‘kötülere dayanamadıklarından’ onları cemaatlerinden çıkarırlar.

5. (a) İsa Efesosluların hangi zayıflığı olduğunu söyledi? (b) Efesoslular hangi sözleri hatırlamış olmalıydı?

⁵ Bundan sonra ise, İsa yedi cemaatin beşinde yaptığı gibi, ciddi bir sorunu ele aldı. Efesoslulara şöyle dedi: “Fakat sana karşı bir şeyim var, o da ilk sevgini bırakmış olmandır.” (Vahiy 2:4) Bu hataya düşmemeleri gerekirdi, çünkü Pavlus 35 yıl önce Tanrı’nın “bizi sevdiği çok sevgisinden” söz ederek onları ısrarla şöyle teşvik etmişti: “Sevgili çocuklar gibi, Allaha uyanlar olun, ve Mesih sizi sevdiği . . . . gibi, siz de sevgide yürüyün.” (Efesoslular 2:4; 5:1, 2) Ayrıca, İsa’nın şu sözlerini yüreklerine işlemiş olmalıydılar: “Allahımız Rab bir olan Rabdir. Ve Rab Allahını bütün yüreğinle, bütün canınla, bütün fikrinle, ve bütün kuvvetinle seveceksin.” (Markos 12:29-31) Efesoslular o ilk sevgilerini kaybetmişti.

6. (a) Cemaatte ister eski ister yeni olalım hangi tehlike ve eğilimlere karşı uyanık olmalıyız? (b) Tanrı’ya duyduğumuz sevgi bizi ne yapmaya zorlamalı?

⁶ Cemaatte ister eski ister yeni olalım, Yehova’ya olan ilk sevgimizi kaybetmemek üzere uyanık olmalıyız. Bu nasıl olabilir? Dünyevi işimize karşı bağlılığın, çok para kazanma isteğinin veya zevk peşinde koşmanın yaşamımızın odak noktası haline gelmesine izin verebiliriz. Böylece ruhi düşünüşlü olmak yerine bedeni düşünüşlü olabiliriz. (Romalılar 8:5-8; I. Timoteos 4:8; 6:9, 10) Yehova’ya duyduğumuz sevgi bizi bu tür eğilimleri düzeltmeye, ‘önce Tanrı’nın krallığını ve O’nun adaletini aramaya devam etmeye’ ve böylece ‘kendimize gökte hazineler biriktirmeye’ zorlamalıdır.—Matta 6:19-21, 31-33.

7. (a) Yehova’ya hizmetimizde bizi harekete geçiren güç ne olmalı? (b) Yuhanna sevgiyle ilgili neler söyledi?

⁷ Yehova’ya hizmetimizde bizi harekete geçiren güç her zaman O’na duyduğumuz kökleşmiş bir sevgi olsun. Yehova ve Mesih’in bizim için tüm yaptıklarına karşı coşkun bir takdir duyalım. Daha sonra Yuhanna’nın da yazdığı gibi: “Sevgi bundadır, biz Allahı sevdik değil, ancak o bizi sevdi, ve günahlarımıza kefaret olarak Oğlunu gönderdi.” Yuhanna sözlerine devam ederek şöyle der: “Allah sevgidir, ve sevgide duran Allahta durur, ve Allah onda durur.” Yehova’ya, Rab İsa Mesih’e ve Tanrı’nın canlı Sözüne karşı sevgimizin soğumasına asla izin vermeyelim! Bu sevgiyi sadece Tanrı’ya şevkle hizmet ederek değil, ‘onun Tanrı’yı seven kardeşini de sevsin, diyen emrine’ itaat ederek de gösterebiliriz.—I. Yuhanna 4:10, 16, 21; İbraniler 4:12; ayrıca I. Petrus 4:8; Koloseliler 3:10-14; Efesoslular 4:15’e de bakın.