8. İsa Efesosluların nasıl davranması gerektiğini söyledi?

⁸ O zamanki Efesoslular kayba uğramak istemiyorlarsa bir zamanlar sahip oldukları sevgiyi yeniden alevlendirmeliydiler. İsa onlara şöyle dedi: “İmdi nereden düştüğünü hatırla, ve tövbe et, ve evelki işleri yap; yoksa tövbe etmediğin halde, sana gelirim, ve senin şamdanını yerinden kaldırırım.” (Vahiy 2:5) İsa’nın Efesos cemaatindeki takipçileri bu sözlere nasıl karşılık verdi? Bunu bilmiyoruz. Tövbe ettiklerini ve Yehova’ya karşı sevgilerini tekrar canlandırmayı başardıklarını umuyoruz. Böyle yapmazlarsa, ışıkları söndürülecek ve şamdanları kaldırılacaktı. Hakikati yayma ayrıcalığını yitireceklerdi.

9. (a) İsa Efesoslulara hangi teşvik edici sözleri söyledi? (b) Yuhanna’nın günlerinden sonra cemaatler İsa’nın Efesoslulara verdiği öğüdü tutmakta nasıl başarısız oldu?

⁹ Bununla birlikte, İsa Efesoslular’a şu teşvik edici sözleri söyledi: “Fakat sende şu var ki Nikolaîlerin işlerinden ikrah edersin, ben de onlardan ikrah ederim.” (Vahiy 2:6) Onlar en azından, hizipçi bölünmeden Rab İsa Mesih gibi nefret ediyordu. Fakat, yıllar geçtikçe birçok cemaat İsa’nın bu sözlerini dinleme konusunda eksiklik gösterdi. Yehova’ya, hakikate ve birbirlerine karşı sevgi eksikliği ruhi karanlığa sürüklenmeleriyle sonuçlandı. Birbiriyle kavga eden çok sayıdaki mezhebe bölündüler. Yehova’ya sevgi duymayan “Hıristiyan” kopyacılar, Tanrı’nın Kendi ismini Mukaddes Kitabın Yunanca el yazmalarından çıkardı. Sevgi eksikliği ayrıca, Hıristiyanlık adı altında cehennem ateşi, araf ve Üçlük gibi Babil ve Yunan kökenli doktrinlerin öğretilmesine de meydan verdi. Hıristiyan olduklarını iddia edenlerden çoğu, Tanrı’ya ve hakikate karşı hiç sevgileri olmadığından Tanrı’nın Gökteki Krallığının iyi haberini vaaz etmeyi bıraktı. Onlar bu yeryüzünde kendi krallığını kuran bencil bir ruhban sınıfının egemenliği altına girdi.—I. Korintoslular 4:8 ile karşılaştırın.

10. Hıristiyan âleminin dinsel durumu 1918’de nasıldı?

¹⁰ Hükmün Tanrı’nın evinden başladığı 1918 yılında, Hıristiyan âleminin mezhepçi din adamları her iki taraftaki Katolikleri ve Protestanları birbirlerini katletmeye teşvik ederek I. Dünya Savaşını açıkça destekliyordu. (I. Petrus 4:17) Nikolaîler mezhebinin yaptıklarından nefret eden Efesos cemaatinin aksine, Hıristiyan âleminin dinleri uzun zamandır birbirine zıt, Tanrı’ya karşı olan öğretilerle dolup taşmış ve din adamları, İsa’nın öğrencilerine bir kısmı olmamaları gerektiğini söylediği dünyaya ümit bağlamıştır. (Yuhanna 15:17-19) Onların, Mukaddes Kitabın teması olan Tanrı’nın Gökteki Krallığından habersiz cemaatleri Kutsal Yazıların hakikatini yayan şamdanlar değildi; aynı şekilde üyeleri de Yehova’nın ruhi mabedinin bir kısmı değildi. İleri gelen adamları (ve kadınları) yıldızlar değildi; onların “fesat,” yani ‘kanunsuzluk adamı’ sınıfının üyeleri oldukları ortaya çıktı.—II. Selânikliler 2:3, 4; Malaki 3:1-3.

11. (a) İsa’nın Efesoslulara söylediği sözleri 1918’de dünya sahnesinde onu takip eden hangi grup uyguluyordu? (b) Yuhanna sınıfı 1919’dan beri ne yaptı?

¹¹ Bununla birlikte, Yuhanna sınıfı birinci dünya savaşının kargaşa dolu günlerinden, Yehova ve hakikat sevgisiyle çıktılar; bu sevgi onları Yehova’ya büyük gayretle hizmet etmeye yöneltiyordu. Teşkilatın ilk başkanı Charles T. Russell’ın 1916’daki ölümünün ardından onu adeta putlaştırma girişimleriyle aralarına hizipçiliği sokmaya çalışanlara karşı koydular. Zulüm ve sıkıntılarla terbiye edilen İsa’nın takipçilerinin bu grubu Efendilerinden hüküm olarak açık bir ‘aferinin’ yanı sıra onun şenliğine girme daveti de aldı. (Matta 25:21, 23) Dünya olaylarından ve kendi deneyimlerinden İsa’nın Krallık yetkisiyle görünmez olarak hazır bulunuşunu işaretlemek üzere verdiği alametin gerçekleştiğini fark ettiler. Ayrıca 1919’dan beri onun şu büyük peygamberliğinin gerçekleşmesine katılmakta sürekli ilerlediler: “Krallığın bu iyi haberi bütün milletlere bir şahitlik amacıyla dünyanın oturulan her yerinde vaaz edilecektir; son o zaman gelecektir.” (Matta 6:9, 10; 24:3-14) Yehova’ya sevgileri daha önce herhangi bir yönden eksik idiyse bile, o zamandan beri alevlenmiş durumdadır.

12. (a) 1922’deki tarihsel kongrede hangi çağrı yapıldı? (b) İsa’nın hakiki takipçileri 1931’de hangi adı alıp benimsedi ve hangi konuda tövbe etti?

¹² Cedar Point’te (Ohio, ABD) 5-13 Eylül 1922’de yapılan ve İsa’nın bu takipçilerinden 18.000 kişinin katıldığı, tarihsel kongrede şu çağrı yapıldı: “Siz, ey yüce Tanrı’nın oğulları, tarlaya! . . . . Tüm dünya bilmeli ki Yehova Tanrı’dır ve İsa Mesih de Kralların Kralı ve Rablerin Rabbidir. . . . . Bundan dolayı, Kralı ve Krallığını ilan edin, ilan edin, ilan edin.” Yehova’nın değerli adı daha da öne çıkarılıyordu. İsa’nın bu takipçileri 1931’de Columbus’taki (Ohio, ABD) kongrede bir araya geldiler ve İşaya’nın peygamberliğinde Tanrı tarafından belirtilen adı, Yehova’nın Şahitleri adını alıp benimsemekten büyük sevinç duydular. (İşaya 43:10, 12) Teşkilatın başlıca dergisinin adı 1 Mart 1939 sayısında The Watchtower Announcing Jehovah’s Kingdom olarak değiştirildi; böylece onur en başta Yaratıcı’ya ve O’nun krallık yönetimine verildi. Yehova’ya sevgilerini yenilemiş olan Yehova’nın Şahitleri, O’nun şanlı adına ve Krallığına onur vermek ve bunları yüceltmek konusunda daha önceden yapmış olabilecekleri hatalar nedeniyle tövbe etti.—Mezmur 106:6, 47, 48.

“Galip Olana”

13. (a) “Galip” olurlarsa Efesosluları hangi nimetler bekliyordu? (b) İsa’nın Efesoslu takipçileri nasıl “galip” gelecekti?

¹³ Son olarak İsa, diğer mesajlarında yaptığı gibi, dikkati sadakatin ödüllerini kendi aracılığıyla bildiren Tanrı’nın ruhuna çekti. Efesoslulara şöyle dedi: “Kulağı olan işitsin, Ruh kiliselere ne diyor. Galip olana, ona Allahın cennetinde olan hayat ağacından yemeği ihsan edeceğim.” (Vahiy 2:7) İşiten kulağa sahip olanlar bunun İsa’nın inisiyatifiyle gelmediğini, mukaddes ruhu, yani faal kuvveti aracılığıyla bizzat Egemen Rab Yehova’dan kaynaklandığını bilerek bu hayati mesaja kulak vermeye istekli olacaklardı. Onlar nasıl “galip” olabilirdi? Ölüme kadar bütünlüğünü koruyarak şöyle söyleyebilen İsa’yı çok yakından izlemekle: “Cesur olun; ben dünyayı yendim.”—Yuhanna 8:28; 16:33; ayrıca I. Yuhanna 5:4’e bakın.

14. İsa “Allahın cenneti” sözüyle neye değinmiş olmalı?

¹⁴ O zamanki Efesoslular gibi İsa’nın meshedilmiş takipçileri de, yeryüzü cennetinde yaşama beklentisine sahip olmadıklarına göre, nasıl “Allahın cennetinde olan hayat ağacından yeme” ödülü alabilir? Burada söz edilen, yeryüzünde yeniden kurulan cennet olamazdı, çünkü Efesos cemaatindekiler de dahil, İsa’nın meshedilmiş 144.000 takipçisi semavi Sion Dağında ruhi oğullar olarak Kuzu Mesih İsa ile birlikte hüküm sürmek üzere insanlık arasından satın alınmıştı. (Efesoslular 1:5-12; Vahiy 14:1, 4) Bu nedenle, burada galiplerin miras aldığı, güzel bir bahçeyi andıran gökteki ülkeye değinilmiş olmalı. Kendilerine ölmezlik verilen bu galip olanlar, orada, “Allahın cennetinde,” evet bizzat Yehova’nın huzurunda sonsuza kadar yaşamaya devam edecek; ayette bu, hayat ağacından yemeleriyle simgeleniyor.

15. İsa’nın galip gelmekle ilgili teşviki bugün büyük kalabalık için neden hayati önem taşıyor?

¹⁵ Öyleyse meshedilmiş 144.000 kişiyi yeryüzünde vefayla destekleyenler hakkında ne denebilir? Onlarla iş arkadaşı olan bu Şahitlerden oluşan büyük kalabalık da galip oluyor. Fakat onların ümidi, “bir hayat suyu ırmağı”ndan içecekleri ve bu ırmağın kenarında dikili ‘ağacın yapraklarından’ şifa bulacakları, yerdeki cennete girmek üzerine kurulmuştur. (Vahiy 7:4, 9, 17; 22:1, 2) Siz de bu gruptan biriyseniz, ümit ederiz ki, Yehova’ya sıcak sevginizi gösterip imanın zaferini kazanırsınız. Böylece cennet yeryüzünde sonsuz yaşam mutluluğunu elde edebilirsiniz.—I. Yuhanna 2:13, 14 ile karşılaştırın.

1. (a) Bundan sonra hangi cemaat izzetlendirilmiş İsa’dan bir mesaj aldı? (b) Kendini “birinci ve sonuncu” olarak adlandıran İsa o cemaatteki takipçilerine neyi hatırlattı?

ESKİ Efesos bugün harabe halindedir. Oysa İsa’nın ikinci mesajını gönderdiği yer hâlâ hareketli bir şehirdir. Bir Türk şehri olan İzmir, Efesos harabelerinin 55 kilometre kadar kuzeyindedir ve orada bugün de Yehova’nın Şahitlerinin gayretli cemaatleri bulunur. Birinci yüzyılda burada Smyrna diye adlandırılan bir şehir vardı. Şimdi İsa’nın daha sonraki sözlerine dikkat edin: “Ve İzmirde olan kilisenin meleğine yaz: Ölmüş ve tekrar dirilmiş olan, birinci ve sonuncu, şu şeyleri diyor.” (Vahiy 2:8) İsa İzmir’deki takipçilerine bunu söylemekle, bütünlüğünü koruyanlar arasında ölümsüz ruh olarak yaşamak üzere bizzat Yehova tarafından diriltilen ilk ve son kişinin kendisi olduğunu hatırlattı. İsa, ruhla meshedilmiş diğer tüm takipçilerini kendisi diriltecekti. Bu nedenle onunla birlikte gökte ölümsüz olarak yaşama ümidini taşıyan kardeşlerine öğüt vermek üzere yeterliğe sahipti.

2. “Ölmüş ve tekrar dirilmiş” olanın sözleri neden tüm takipçilerini teselli ediyor?

² İsa adalet uğrunda zulümlere dayanma yolunu gösterdi ve hak ettiği ödülü aldı. Ölüme kadar sadık kalması ve kısa süre sonra diriltilmesi bütün takipçilerinin ümidinin temelini oluşturur. (Resullerin İşleri 17:31) İsa’nın “ölmüş ve tekrar dirilmiş” olması, hakikat uğruna neye katlanmak gerekirse gereksin, bu çabanın boşuna olmayacağını kanıtlar. İsa’nın diriltilmesi bütün takipçileri için, özellikle imanları uğrunda sıkıntı çekmeleri gerektiğinde büyük bir teşvik kaynağıdır. Siz de bu durumda mısınız? Öyleyse, İsa’nın İzmir cemaatine söylediği şu sözlerden de cesaret alabilirsiniz:

3. (a) İsa İzmir’deki takipçilerine hangi teşvikte bulundu? (b) İzmir’deki takipçileri yoksul olmasına rağmen İsa neden onların “zengin” olduğunu söyledi?

³ “Senin sıkıntını, ve fakirliğini (fakat zenginsin), ve Yahudi değil, ancak Şeytanın havrası iken kendilerine Yahudi diyenlerin küfrünü bilirim.” (Vahiy 2:9) İsa İzmir’deki kardeşlerine hiçbir eleştiride bulunmadı, sadece onları sıcak şekilde övdü. İmanları nedeniyle çok sıkıntı çekmişlerdi. Büyük olasılıkla sadakatleri nedeniyle, maddi açıdan yoksuldular. (İbraniler 10:34) Fakat onların asıl ilgilendikleri ruhi şeylerdi ve İsa’nın öğütlediği gibi gökte hazineler biriktirdiler. (Matta 6:19, 20) Bu nedenle Başçoban onları “zengin” olarak niteledi.—Yakub 2:5 ile karşılaştırın.

4. İsa’nın İzmir’deki takipçileri kimlerden şiddetli muhalefet gördü, İsa bu muhaliflere ne gözle baktı?

⁴ İsa İzmir’deki takipçilerinin bedeni Yahudilerden kaynaklanan şiddetli muhalefete katlandığını belirtti. Daha önce, bu dinden olanların birçoğu, İsa’nın takipçiliğinin yayılmasına kararlılıkla karşı koymuştu. (Resullerin İşleri 13:44, 45; 14:19) Bu kez, Yeruşalim’in düşmesinden sadece birkaç on yıl sonra İzmir’deki Yahudiler aynı şeytani ruhu yansıtıyordu. İsa’nın onları “Şeytanın havrası” olarak görmesine şaşmamalı!a

5. İsa’nın İzmir’deki takipçilerinin önünde başka hangi denemeler vardı?

⁵ Böyle bir nefretle karşılaşan İzmir’deki takipçileri İsa tarafından şöyle teselli edildi: “Çekmek üzre olduğun şeylerden korkma; işte, İblis tecrübe olunasınız diye, sizden bazılarını zindana atacak, ve on gün sıkıntınız olacaktır. Ölüme kadar sadık ol, ve sana hayat tacını vereceğim.” (Vahiy 2:10) Burada İsa, üç kez Yunanca çoğul “siz” zamirini kullanarak sözlerinin bütün cemaati kapsamına aldığını gösterir. İsa İzmir’deki takipçilerine denenmelerinin hemen sona ereceği sözünü veremezdi. Bundan sonra da içlerinden bazıları zulüm görecek ve hapsedilecekti. “On gün” sıkıntıları olacaktı. On sayısı yerdeki şeylerle ilgili tamlık ifade eder. Bütünlüğünü koruyan bu ruhen zengin kişiler bile bedendeyken iyice denenecekti.

6. (a) İsa’nın İzmir’deki takipçileri neden korkmamalıydı? (b) İsa İzmir’deki cemaate mesajının sonunda ne söyledi?

⁶ Bununla birlikte, İsa’nın İzmir’deki takipçileri korkmamalı ve uzlaşmamalıydı. Sona kadar sadık kalırlarsa, önlerine ödül olarak “hayat tacı” konmuştu; onların durumunda bu, göklerde ölümsüz bir yaşam anlamına geliyordu. (I. Korintoslular 9:25; II. Timoteos 4:6-8) Resul Pavlus bu paha biçilmez ödülü, uğruna diğer her şeyi, hatta yerdeki yaşamını feda etmeye değer gördü. (Filipililer 3:8) Anlaşılan, İzmir’deki sadık kişiler de böyle düşünüyordu. İsa mesajını şunları söyleyerek bitirdi: “Kulağı olan işitsin, Ruh kiliselere ne diyor. Galip olan ikinci ölümden zarar görmiyecektir.” (Vahiy 2:11) Galip olanlar, gökte, ölümün hükmünü geçiremeyeceği sonsuz bir yaşama erişme güvencesine sahiptir.—I. Korintoslular 15:53, 54.