Dua
Tanım: Gerçek Tanrı’ya ya da sahte tanrılara tapınma niteliğindeki hitap; yüksek sesle ya da sessizce yapılabilir.
Birçokları gibi siz de dualarınıza cevap alamadığınızı mı düşünüyorsunuz?
Tanrı kimlerin dualarını dinler?
Mezm. 65:2; Elçi. 10:34, 35: “Ey Sen, duayı dinleyen, her tür insan Sana gelecek.” “Tanrı taraf tutmuyor, her millette Kendisinden korkan ve doğruluktan ayrılmayan kişi O’nun gözünde makbuldür.” (Kişinin milliyetinin, cilt renginin ya da ekonomik durumunun hiçbir önemi yoktur. Önemli olan, yüreğindeki niyetler ve yaşam tarzıdır.)
Luka 11:2: “Dua ettiğinizde şöyle deyin: ‘Baba, ismin kutsal kılınsın. Krallığın gelsin.’” (Siz Kutsal Kitapta isminin Yehova olduğu açıklanan Tanrı’ya hitaben mi yoksa “kutsal” gördüğünüz başka kişilere hitaben mi dua ediyorsunuz? “Baba” ifadesiyle ilgili “Tanrı” başlıklı bölümün sayfa 375’teki kısmına bakın.)
Yuhn. 14:6, 14: “İsa ona, ‘Yol, hakikat ve yaşam benim’ dedi. ‘Benim aracılığım olmadan Babaya kimse gelemez. . . . . Benim adımla her ne dilerseniz yapacağım.’” (Günahkâr olduğumuzdan İsa Mesih’in bizim için aracılık etmesine ihtiyacımız olduğunu kabul ediyor ve onun adıyla dua ediyor musunuz?)
1. Yuhn. 5:14: “Tanrı’nın, amacına uygun her dileğimizi dinleyeceğini bildiğimizden, O’nun önünde konuşma cesaretine sahibiz.” (Bu güvene sahip olabilmek için öncelikle Tanrı’nın amacını bilmeliyiz. Sonra da dileklerimizin bununla uyumlu olmasına dikkat etmeliyiz.)
1. Pet. 3:12: “Yehova’nın gözleri doğruların üzerindedir ve kulakları onların yakarışına açıktır. Fakat Yehova kötü şeyler yapanlardan yüz çevirir.” (Yehova’nın neyin doğru ve neyin kötü olduğu konusunda Kendi Sözünde ne açıkladığını öğrenmek için vakit ayırıyor musunuz?)
1. Yuhn. 3:22: “O’nun emirlerine uyup gözünde hoş olan şeyleri yaptığımız için, her dilediğimizi O’ndan alırız.” (Tanrı’ya hoş gelen şeyleri yapmayı gerçekten istiyor musunuz? Öğrendiğiniz emirlerine uymaya içtenlikle gayret ediyor musunuz?)
İşa. 55:6, 7: “Bulunabilirken Yehova’yı arayın, yakınken O’na seslenin. Kötü adam tuttuğu yolu, zararlı adam düşüncelerini bıraksın, Yehova’ya dönsün, çünkü O merhamet eder; Tanrımıza dönsün, çünkü bol bol bağışlar.” (Merhametli Yehova, kötü şeyler yapan kişileri bile Kendisine dua etmeye çağırır. Fakat Tanrı’nın onayını kazanmak için onların önce kötü yollarını ve düşüncelerini bırakıp içtenlikle tövbe etmesi ve yaşamlarını değiştirmesi gerekir.)
Bir kişinin dualarının Tanrı tarafından kabul edilmemesinin nedeni ne olabilir?
Mat. 6:5: “Dua ettiğiniz zaman ikiyüzlüler gibi yapmayın; çünkü onlar insanlara görünebilmek için havralarda ve anayolların başlarında dikilerek dua etmeyi severler. Emin olun, onlar karşılıklarını tam olarak aldılar” (Ayrıca Luka 18:9-14).
Mat. 6:7: “Dua ederken aynı sözleri tekrar tekrar söyleme. Diğer milletlerin insanları böyle yapıyor, çünkü onlar çok söz söyleyerek işitileceklerini sanıyorlar.”
Özd. 28:9: “Kanuna [Tanrı’nın kanununa] kulak tıkayanın duası bile iğrençtir.”
Mika 3:4: “O zaman yardım için Yehova’ya yakaracaklar, fakat onlara cevap vermeyecek. Yaptıkları kötü işlerden ötürü o zaman onlardan yüz çevirecek.”
Yak. 4:3: “İstiyorsunuz, fakat elde edemiyorsunuz; çünkü beden arzularını doyurmak için, yanlış bir amaçla istiyorsunuz.”
İşa. 42:8, Mat. 4:10, YÇ: “Ben RAB’bim [“Yehovayım,” KM, YD], adım budur. Onurumu bir başkasına, övgülerimi putlara bırakmam.” “Tanrın Rab’be [“Yehova’ya,” YD] tapacak, yalnız O’na kulluk edeceksin” (Ayrıca Mezm. 115:4-8). (Dua bir tapınma şeklidir. Kutsal sayılan bazı nesnelere yönelerek ya da tasvirler önünde dua ederseniz, Tanrı’nın hoşuna gider mi?)
İşa. 8:19: “Onlar size ‘Fısıldayan, mırıldayan medyumlara, kehanette bulunanlara başvurun’ diyeceklerdir; fakat her halk kendi Tanrısına başvurmaz mı? Yaşayanlar için ölülere mi başvurulur?”
Yak. 1:6, 7: “Hiçbir şüpheye kapılmadan imanla dilesin, çünkü şüpheye kapılan kişi, denizde rüzgârın sürükleyip savurduğu bir dalga gibidir. Gerçekten de, bu kişi Yehova’dan herhangi bir şey alacağını sanmasın.”
Hangi konularda dua etmemiz uygun olur?
Mat. 6:9-13: “Öyleyse siz şöyle dua edin: ‘[1] Göklerdeki Babamız, ismin kutsal kılınsın. [2] Krallığın gelsin. [3] Gökte olduğu gibi yerde de Senin isteğin gerçekleşsin. [4] Bugün bize günlük ekmeğimizi ver. [5] Bize karşı günah işleyenleri bağışladığımız gibi, Sen de bizim günahlarımızı bağışla. [6] Ayartılmamıza izin verme, bizi kötü olanın elinden kurtar.’” (Tanrı’nın ismine ve amacına öncelik verilmesi gerektiğine dikkat edin.)
Mezm. 25:4, 5: “Bana yollarını göster, ey Yehova, yollarını bana öğret. Beni hakikat yolunda yürüt ve eğit, çünkü Sen kurtarıcımsın Tanrım.”
Luka 11:13: “Sizler kötü olduğunuz halde çocuklarınıza iyi armağanlar vermesini bilirseniz, gökteki Babamız Kendisinden isteyenlere kutsal ruhu daha çok vermez mi?”
1. Sel. 5:17, 18: “Durmadan dua edin. Her şey için şükredin.”
Mat. 14:19, 20: “[İsa] Beş somun ekmeği ve iki balığı aldı, göğe bakıp bereket diledi. Ekmekleri böldükten sonra öğrencilerine dağıttı, onlar da kalabalığa dağıttılar. Böylece herkes yedi ve doydu.”
Yak. 5:16: “Birbiriniz için dua edin.”
Mat. 26:41: “Hep uyanık kalıp dua edin ki ayartılmayasınız.”
Filip. 4:6: “Hiçbir konuda kaygı çekmeyin, her dileğinizi Tanrı’ya dua ve yakarışla, şükrederek bildirin.”
Dua ederken özel bir duruş almamız gerekir mi?
Kutsal Kitap dualarımızın işitilmesi için özel bir duruş almamız gerektiğini belirtmez. Dua ederken farklı duruş şekillerinin uygun olduğunu anlıyoruz (1. Krallar 8:22; 1. Tarihler 17:16; Markos 11:25 ve Yuhanna 11:41’e bakın). Asıl önemli olan başkalarının görebileceği özel bir duruş şekli değil, yüreğimizin durumudur.
Dua ederken bazı yerleri kutsal sayıp o yöne dönmek uygun mudur?
Eski dönemlerde Yeruşalim’deki (Kudüs’teki) mabet kutsal bir yerdi. Burası insanların Tanrı’ya tapındığı ve dua ettiği merkezdi (1. Kral. 8:27-30). Fakat bu mabet aslında temsili bir anlam taşıyordu, ruhi mabedin örneğiydi (İbr. 8:1-5). Bu mabet Mesih’in fidyesine dayanarak Tanrı’ya yaklaşıp tapınmamız için yapılan bir düzenlemeyi temsil ediyordu. Dolayısıyla da vakti geldiğinde işlevi sona erdi. İsa buna dikkat çekerek, kutsal yerlere inanan bir kadına şöyle demişti: “Öyle bir zaman geliyor ki, Babaya ne bu dağda ne de Yeruşalim’de tapınacaksınız. . . . . Tanrı Ruhtur, O’na tapınanlar da ruhla ve hakikatle tapınmalıdır” (Yuhn. 4:21, 24). Bu nedenle İsa’nın hakiki takipçileri dua ederken bazı yerleri kutsal sayıp o yöne dönmez.
Biri Şöyle Derse:
‘Benim bildiğim bazı dualar var, gerektiğinde onları okuyorum’
Şöyle diyebilirsiniz: ‘Yaratıcıyla ilişkisine ve duaya değer veren biri olduğunuz anlaşılıyor. O’na duayla yöneldiğimize göre O’nun bu konudaki görüşünü öğrenmemiz iyi olur değil mi? . . . ’ Sonra şunları ekleyebilirsiniz: ‘Kutsal Yazılar Yaratıcımızın O’na kalıplaşmış ifadelerle dua etmemizi değil, içimizi dökmemizi istediğini gösteriyor (Mezm. 62:8). Ayrıca İsa peygamber de dualar konusunda şöyle demişti: . . . (Matta 6:7).’
Ya da şöyle diyebilirsiniz: ‘Şunu düşünelim: Birbirine yakın ve sıcak bir ailede çocuklar anne babalarıyla nasıl iletişim kurarlar? Sürekli olarak aynı sözcükleri veya cümleleri söyler ve hatta bunu yaparken kaç kere tekrar ettiklerini sayarlar mı? Tabii ki hayır! Saygılı şekilde ve içlerinden geldiği gibi konuşurlar. Tanrı’ya dualarımız da aynı şekilde olmalı. Aslında kaygı duyduğumuz her konuda O’nunla konuşabiliriz (Filip. 4:6).’
‘Önce benimle birlikte dua edin, sonra söyleyeceklerinizi dinlerim’ (Hıristiyan Âleminden biri)
Şöyle diyebilirsiniz: ‘Duanın önemini takdir eden biri olmanıza sevindim. Yehova’nın Şahitleri de her gün düzenli olarak dua eder. Fakat İsa’nın ne zaman ve nasıl dua etmemiz gerektiğiyle ilgili söylediği bazı şeyler size ilginç gelebilir. Örneğin öğrencilerine, dindar ve duaya önem veren biri olduklarının görülmesi için herkesin önünde dua etmekten kaçınmalarını söylediğini biliyor muydunuz? . . . (Mat. 6:5).’ Sonra şunları ekleyebilirsiniz: ‘Sonraki sözlerinde ise yaşamımızda öncelik vermemiz gereken şeyi gösterdi; dualarımızda da buna ilk yeri vermeliyiz. Sizinle bu konuyu paylaşmaya geldik (Mat. 6:9, 10).’
Ya da şöyle diyebilirsiniz: ‘Bazı dinsel grupların böyle yaptığını biliyorum. Fakat Yehova’nın Şahitleri bunu yapmaz çünkü İsa öğrencilerinin duyuru işini farklı bir şekilde yürütmelerini söyledi. “Bir eve girince önce dua edin” demedi, bunun yerine Matta 10:12, 13’te geçen şu sözleri söyledi. . . . Ayrıca 7. ayette de hangi konu hakkında konuşmaları gerektiğini görüyoruz. . . . Bu Krallık acaba bize hangi konularda yardımcı olabilir? (Vah. 21:4).’