Çalışmaktan Nasıl Zevk Alabilirsiniz?

OLUMLU BİR BAKIŞ AÇISI GELİŞTİRİN

İster bir ofiste çalışıyor, isterse de fiziksel bir iş yapıyor olun harcadığınız “her emek bir yarar getirir” (Özdeyişler 14:23). Peki nasıl? Öncelikle çok çalışmak maddi ihtiyaçlarımızı karşılamamıza yardım eder. Elbette Yaratıcımız Kendisine yürekten bağlı kişilerin ihtiyaçlarını karşılayacağına söz verir (Matta 6:31, 32). Fakat geçimimizi dürüstçe sağlamak için üzerimize düşeni yapmamızı da bekler (2. Selanikliler 3:10).

Dolayısıyla işimizi bir araç olarak görebiliriz. Çalışmak sorumluluklarımızı yerine getirmenin saygın bir yoludur. 25 yaşındaki Joshua şunları diyor: “Maddi ihtiyaçlarınızı karşılayabilmeniz bir başarıdır. Eğer geçiminizi sağlayabiliyorsanız yaptığınız iş amacına ulaşmış demektir.”

Dahası çalışmak size özsaygı kazandırır. Zor ya da sıkıcı bir işiniz olsa bile, pes etmeyip çalışmaya devam ettiğinizde iyi bir iş ahlakına sahip olduğunuzu bilmenin verdiği doyumu tadarsınız. Böylece kolaya kaçma eğilimine karşı bir zafer kazanmış olursunuz (Özdeyişler 26:14). Bunun sonucunda da işiniz size büyük bir doyum verir. Önceki makalede sözleri alıntılanan Aaron şunları diyor: “Uzun bir iş gününün sonunda kendimi çok iyi hissediyorum. Çok yorgun olsam, hatta başkaları yaptığım işin farkında olmasa bile ben bir şeyler başardığımı biliyorum.”

İŞİNİZDE USTALAŞMAYA ÇALIŞIN

Kutsal Kitap “işinde usta” olan erkeklerden ve “işini büyük bir zevkle” yapan kadınlardan övgüyle söz eder (Özdeyişler 22:29; 31:13). Elbette kimse bir işte otomatikman ustalaşmaz. Genelde beceremediğimiz bir şeyi yapmak istemeyiz. Belki de birçok kişinin işinden zevk almamasının sebebi ustalaşmak için yeterince çaba harcamamasıdır.

Bir kişi mesleğinde iyi olmaya odaklanırsa ne iş yapıyor olursa olsun işinden zevk alabilir. 24 yaşındaki William şöyle diyor: “Elinizden gelenin en iyisini yaptığınızda ve bunun sonucunu gördüğünüzde gerçekten büyük bir doyum alıyorsunuz. İşin kolayına kaçtığınızda veya hiçbir inisiyatif kullanmadan sadece sizden isteneni yaptığınızda aynı doyumu almıyorsunuz.”

İŞİNİZİN BAŞKALARINA OLAN YARARINI DÜŞÜNÜN

Kazanacağınız paraya odaklanma tuzağına düşmeyin. Bunun yerine kendinize şu gibi sorular sorun: ‘Bu işin neden yapılması gerekiyor? Eğer bu iş yapılmazsa ya da doğru şekilde yapılmazsa ne olur? Bu işin başkalarına nasıl bir yararı var?’

Özellikle son soru çok önemlidir, çünkü işimizin başkalarına nasıl yarar sağladığını görmek bize büyük doyum verir. İsa şöyle demişti: “Vermek almaktan daha büyük mutluluktur” (Elçiler 20:35). Yaptığımız işten müşterilerimizin ve işverenimizin yanı sıra başkaları da yararlanır. Bu kişilerin arasında ailemiz ve yardıma ihtiyacı olan insanlar vardır.

Ailemiz. Bir aile reisi ailesinin ihtiyaçlarını karşılamak için çalışırken onlara en az iki açıdan yarar sağlar. Öncelikle ailesinin yiyecek, giyecek ve barınak gibi temel ihtiyaçlarını karşılamış olur. Böylece Tanrı’nın verdiği “ev halkının ihtiyaçlarını karşılama” sorumluluğunu yerine getirir (1. Timoteos 5:8). İkinci olarak ise ailesine çalışkan olmak konusunda örnek olur. Daha önceki makalede adı geçen Shane şöyle diyor: “Babam iş ahlakı konusunda harika bir örnek. O, hayatı boyunca dürüstlükten ödün vermemiş çalışkan bir marangoz. Onun sayesinde alın teri dökerek çalışmanın ve insanlar için kullanışlı şeyler üretmenin ne kadar önemli olduğunu öğrendim.”

Yardıma ihtiyacı olan kişiler. Kutsal Kitap ihtiyacı olana verebileceğimiz bir şeyimiz olsun diye emek verip dürüstçe çalışmamızı söyler (Efesoslular 4:28). Ailemizi geçindirmek için çalıştığımızda, kısıtlı olanaklara sahip kişilere de yardım edebilecek durumda oluruz (Özdeyişler 3:27). Evet, çalışmak vermenin mutluluğunu tatmamızı sağlar.

ÖZVERİDE BULUNMAYA HAZIR OLUN

İsa Mesih şöyle demişti: “Bir yetkili seni angaryaya koşarak bir mil gitmeni isterse onunla iki mil git” (Matta 5:41). Bu sözlerin ardındaki ilkeyi işinizde nasıl uygulayabilirsiniz? Sadece sizden isteneni yapmaktansa daha fazlasını yapmaya çalışın. Kendinize hedef koyun; işinizi istenenden daha iyi ya da daha hızlı yapmaya çalışın. İşinizin en küçük detaylarını bile özenle yerine getirin ve yaptığınız işle gurur duyun.

Özveride bulunup sizden beklenenin daha fazlasını yaparsanız işinizden daha çok zevk alırsınız. Çünkü böyle yaptığınızda kontrol sizde olur; biri sizi zorladığı için değil, siz istediğiniz için daha fazlasını yapmış olursunuz (Filimon 14). Kutsal Kitapta bununla ilgili çok güzel bir ilke bulunur: “Çalışkanın eli onu yetki sahibi eder; tembelin eli ise onu köleliğe iter” (Özdeyişler 12:24). Tabii ki bugün gerçek anlamda köle haline gelmemiz pek mümkün değil. Fakat bir kişi hiçbir inisiyatif kullanmadan sadece yapması gerekeni yaparsa kendisini işvereninin kölesi gibi hissedebilir. Fakat kendi istediği için daha fazlasını yaparsa kontrolün kendinde olduğunu hisseder.

İŞİ İŞTE BIRAKIN

Çalışkanlık övgüye değer bir nitelik olsa da hayatta işten daha önemli şeyler olduğunu unutmamalıyız. Kutsal Kitap bizi çalışkan olmaya teşvik eder (Özdeyişler 13:4). Fakat işkolik olmak farklı bir şeydir. Vaiz 4:6 şöyle der: “Biraz dinlenmek, çok emek harcayıp rüzgârı kovalamaktan iyidir.” İşkolik biri tüm zamanını ve enerjisini işine verdiği için emeğinin keyfini çıkaramaz. Aslında işi bir süre sonra “rüzgârı kovalamak” kadar anlamsız hale gelir.

Kutsal Kitap işle ilgili dengeli bir bakış açısı geliştirmemize yardım eder. Kendimizi işimize vermemiz gerektiğini belirtmenin yanı sıra “nelerin daha önemli olduğunu” saptamamızı söyler (Filipililer 1:10). Peki bu daha önemli şeyler nelerdir? Ailemizle ve arkadaşlarımızla zaman geçirmek bu önemli şeyler arasındadır. Ayrıca Kutsal Kitabı okumak ve üzerinde derin düşünmek gibi Tanrı’yla ilişkimizi güçlendirecek faaliyetler de çok önemlidir.

Dengeli bir hayata sahip olan kişiler genelde işlerinden daha fazla zevk alır. Önceki makalede adı geçen William şöyle diyor: “Dengeli bir iş ahlakı olan çok iyi bir patronum vardı. Çalışkan biriydi ve kaliteli iş yaptığı için müşterileriyle iyi bir ilişkiye sahipti. Fakat günün sonunda işi işte bırakmayı bilirdi; ailesine odaklanır ve inancına zaman ayırırdı. Şunu söylemeliyim ki, o tanıdığım en mutlu insanlardan biriydi.”