2. Timoteos 1:7 – “Tanrı Bize Korkaklık Ruhunu Vermedi”

“Çünkü Tanrı bize korkaklık ruhu değil, güç, sevgi ve sağduyu ruhu verdi” (2. Timoteos 1:7, Yeni Dünya Çevirisi).

“Çünkü Tanrı bize korkaklık ruhunu vermedi; güç, sevgi, ağırbaşlılık esinleyen ruhu verdi” (2. Timoteos 1:7, İncil Çağdaş Türkçe Çeviri).

2. Timoteos 1:7 Ayetinin Anlamı

Tanrı bir kişinin cesurca doğru olanı yapmasına yardım edebilir. Tanrı kimsenin ‘korkaklığa’ yenilmesini istemiyor. Böyle sağlıksız bir korku kişiyi Tanrı’yı memnun edecek şeyler yapmaktan alıkoyabilir.

Bu ayette söz edilen üç niteliğin korkaklığın üstesinden gelmemize nasıl yardım edeceğine bakalım.

“Güç.” Hıristiyanlar birçok tehlikeli duruma ve düşmana rağmen cesaretle Yehova’ya hizmet edebildi. Onlar korku yüzünden geri çekilmedi (2. Korintoslular 11:23-27). Bunu nasıl başardılar? Elçi Pavlus bunu şöyle cevapladı: “Çünkü beni kuvvetlendirenin sayesinde her şeyi yapabilirim” (Filipililer 4:13). Tanrı O’na ibadet edenlere her zorluğun üstesinden gelmeleri için “normalin ötesindeki gücü” verebilir (2. Korintoslular 4:7).

“Sevgi.” Tanrı’ya duydukları derin sevgi Hıristiyanların doğru olanı cesurca savunmasına yardım eder. Aynı şekilde insanlara duydukları sevgi, onları zulüm ve tehlike karşısında bile başkalarının ihtiyaçlarını kendi ihtiyaçlarının önüne koymaya yönlendirir (Yuhanna 13:34; 15:13).

“Sağduyu ruhu.” Kutsal Kitapta sağduyu ruhu, genellikle bir Hıristiyanın Kutsal Kitaba dayalı hikmetli kararlar verebilme yeteneği için kullanılır. Sağduyu ruhuna sahip biri zor durumlarda bile makul ve mantıklı davranabilir. Böyle biri Tanrı’yla ilişkisinin başkalarının görüşlerinden daha önemli olduğunu bildiğinden Tanrı’nın düşünüşünü yansıtan kararlar verebilir.

2. Timoteos 1:7 Ayetinin Bağlamı

Kutsal Yazılardaki İkinci Timoteos kitabı, elçi Pavlus’un sevgili dostu ve hizmet arkadaşı olan Timoteos’a yazdığı bir mektuptur. Pavlus mektubunda genç bir adam olan Timoteos’u hizmetini gayretle sürdürmesi için teşvik etti (2. Timoteos 1:1, 2). Timoteos biraz çekingen biri olabilirdi ve bu da cemaatte elinden geleni yapmasını engelleyebilirdi (1. Timoteos 4:12). Fakat Pavlus ona cemaatte özel bir hizmet ayrıcalığı verildiğini ve bunun bir armağan olduğunu hatırlattı. Timoteos’a iyi haberi duyururken ve imanı uğrunda sıkıntılar yaşarken bir cemaat gözetmeni olarak yetkisini iyi kullanmaktan çekinmemesini söyledi (2. Timoteos 1:6-8).

Bu sözler Timoteos’a yazılmış olsa da bugün Tanrı’ya hizmet etmek isteyen herkese bir güvence verir; Tanrı, her tür zorluğa rağmen başarılı olmaları için gereken gücü onlara verir.