Mukaddes Kitabın Görüşü
İsa’ya Tapınmak Uygun mu?
YÜZLERCE yıldır Hıristiyan aleminden birçok kişi, İsa Mesih’e Her Şeye Kadir Tanrı’ymış gibi tapınmaktadır. Ancak bizzat İsa, ilgiyi ve tapınmayı sadece Yehova Tanrı’ya yöneltti. Örneğin, İblis’e bir tapınma hareketinde bulunması istendiğinde İsa şöyle dedi: “Rab Allahına tapınacak, ve yalnız ona kulluk edeceksin.” (Matta 4:10) Daha sonra İsa öğrencilerine şunu öğretti: “Yeryüzünde kimseyi babanız diye çağırmayın; zira babanız birdir, semavî Babadır.”—Matta 23:9.
İsa, Samiriyeli bir kadına insanların Tanrı’ya sunması gereken tapınma şeklini açıklamıştı. Tapınma temel olarak ruhla ve hakikatle olmalı. Gerçekten, “Baba kendine böyle tapınanları arar.” (Yuhanna 4:23, 24) Evet, saygı dolu bir tapınma sadece Tanrı’ya sunulmalıdır. Başka bir şeye ya da kişiye tapınmak putperestliğin bir türüdür ve bu hem İbranice hem de Yunanca kutsal yazılarda mahkûm edilmektedir.—Çıkış 20:4, 5; Galatyalılar 5:19, 20.
“Fakat” bazıları “Mukaddes Kitap aynı zamanda İsa’ya da tapınmamız gerektiğini göstermiyor mu?”diye karşı çıkabilir. Pavlus İbraniler 1:6’da [Müjde] “Tanrı’nın bütün melekleri O’na [İsa’ya] tapınsınlar” demedi mi? Mukaddes Kitabın putperestlik hakkında söylediklerinin ışığında bu ayeti nasıl anlayabiliriz?
Mukaddes Kitapta Tapınma Konusu
İlk önce, Pavlus’un burada tapınma kelimesiyle ne demek istediğini anlamamız gerekir. O, Yunanca pro·sky·neʹo kelimesini kullandı. Unger’s Bible Dictionary, bu kelimenin gerçekte “büyük saygının simgesi olarak ya da saygıdeğer birine hürmet göstermek amacıyla birinin elini öpmek” anlamına geldiğini belirtiyor. W. E. Vine’ın hazırladığı An Expository Dictionary of New Testament Words bu kelimenin “insana . . . . ya da Tanrı’ya gösterilen bir saygı hareketini ifade ettiğini” belirtti. Mukaddes Kitabın yazıldığı devirlerde pro·sky·neʹo çoğu zaman yüksek makamda olan birinin önünde eğilmeyi de içerirdi.
İsa’nın, efendisine oldukça büyük miktardaki bir parayı geri ödeyemeyen köleyle ilgili verdiği meseli düşünün. Bu meselde, aynı Yunanca kelimenin bir şekli görülmektedir ve King James Version bunu şöyle çeviriyor: “Hizmetçi yere kapandı ve ona [krala] tapınarak [pro·sky·neʹo kelimesinin bir şekli] dedi: Efendim, bana karşı sabırlı ol, ve sana hepsini ödeyeceğim.” (Matta 18:26; italikler tarafımızdan.) Bu adam putperestlik mi yapıyordu? Kesinlikle hayır! Onun krala gösterdiği saygı, efendisine ve yüksek makamda olan birine gösterilmesi gereken saygıydı.
Bu şekilde yere eğilmek ya da saygı ifadelerinde bulunmak, Mukaddes Kitabın yazıldığı devirlerde, Doğu’da oldukça yaygındı. Yakub kardeşi Esav’ı karşılarken yedi kere yere eğildi. (Tekvin 33:3) Yusuf’un kardeşleri, onun Mısır sarayındaki konumuna saygı göstererek, önünde yere kapandılar ya da eğildiler. (Tekvin 42:6) Bunların ışığında, astrologların, ‘Yahudilerin Kıralı olarak doğduğunu’ kabul ettikleri küçük çocuk İsa’yı bulduklarında neler olduğunu daha iyi anlayabiliriz. Müjde tercümesinde çevrildiği gibi onlar “yere kapanarak O’na tapındılar [pro·sky·neʹo].”—Matta 2:2, 11.
O halde bazı Mukaddes Kitap tercümelerinde “tapınmak” olarak çevrilmiş olan pro·sky·neʹo kelimesi, sadece özel olarak Yehova Tanrı’ya sunulması gereken tapınma için kullanılmaz. Bu aynı zamanda başka birine gösterilen saygı ve hürmete de değiniyor olabilir. Bazı Mukaddes Kitap tercümeleri herhangi bir yanlış anlamayı önlemek için İbraniler 1:6’daki pro·sky·neʹo kelimesini “ona saygı gösterin” (New Jerusalem Bible), “onu onurlandırın” (The Complete Bible in Modern English), “onun önünde eğilin” (Twentieth Century New Testament) ya da “onun önünde yere eğilin” (New World Translation) diye çevirir.
İsa Önünde Saygıyla Eğilmemizi Hak Eder
İsa bu şekilde önünde eğilmemizi hak eder mi? Kesinlikle evet! Pavlus, İbraniler’e yazdığı mektupta “her şeyin mirasçısı” olan İsa’nın “yücelerde ulu Tanrı’nın sağında” oturduğunu söyledi. (İbraniler 1:2-4, Müjde) Bu yüzden, “İsanın isminde bütün göktekiler ve yerdekiler ve yer altındakiler diz çöksün, ve Baba Allahın izzeti için her dil İsa Mesih Rabdir diye ikrar etsin.”—Filipililer 2:10, 11.
İsa bu yüce konumunu ve bunun beraberinde gelen kapsamlı yürütme yetkisini, yeryüzünü küresel bir cennete dönüştürmek için kullanacak. Tanrı’nın yönlendirmesiyle ve sunduğu fidye kurbanlığının bir sonucu olarak, İsa adil yönetimine boyun eğen kişilerin yararı için dünyadan bütün üzüntüyü, acıyı ve kederi kaldıracak. O halde onurlandırılmayı, saygı görmeyi ve itaati hak etmez mi?—Mezmur 2:12; İşaya 9:6; Luka 23:43; Vahiy 21:3, 4.
‘Özel Bağlılık Talep Eden Bir Tanrı’
Bununla birlikte, Mukaddes Kitap tapınmamızın –dinsel saygı ve bağlılık anlamında– sadece Tanrı’ya yöneltilmesi gerektiğini belirtiyor. Musa O’nun, ‘özel bağlılık talep eden bir Tanrı’ olduğunu açıkladı. Ayrıca Mukaddes Kitap bizleri “Göğü, yeri, denizi ve su pınarlarını yaratana tapının” diye ısrarla teşvik eder.—Tesniye 4:24; Vahiy [Esinleme] 14:7, Müjde.
İsa’nın gerçek tapınmada kesinlikle çok önemli bir rolü vardır ve o onurlandırılmayı ve saygı görmeyi hak eder. (II. Korintoslular 1:20, 21; I. Timoteos 2:5) O, Yehova Tanrı’ya yakınlaşabilmemizin tek yoludur. (Yuhanna 14:6) Buna uygun olarak, İsa’nın gerçek takipçileri tapınmalarını sadece Her Şeye Kadir Yehova Tanrı’ya yöneltirler.