Takdirimizi Neden Gösterelim?

“Sevgili Nilgün,

Benim için bir cesaret kaynağı oldun, çok teşekkür ederim. Belki sen farkında değilsin ama yapıcı kişiliğinin ve hoş sözlerinin bana çok yardımı oldu.” Didem.

HİÇ ummadığınız bir anda buna benzer bir teşekkür notu aldığınız oldu mu? Böyle bir teşekkür ifadesi şüphesiz yüreğinizi ısıtmıştır. Evet, bir kişinin değer verilmek ve takdir edilmek istemesi doğaldır (Matta 25:19-23).

Teşekkür ifadeleri genellikle teşekkür edenle teşekkürü alan arasındaki bağları güçlendirir. Dahası, takdirini gösteren biri, başkalarının iyi işlerini her zaman fark etmiş olan İsa Mesih’in adımlarını izler (Markos 14:3-9; Luka 21:1-4).

Ne yazık ki sözlü veya yazılı teşekkür ifadeleri gittikçe azalıyor. Mukaddes Kitap insanların “son günlerde” “nankör” olacağını önceden bildirmiştir (2. Timoteos 3:1, 2). Uyanık olmazsak, bugün dünyada yaygın olan takdir eksikliği, içimizdeki şefkat ve takdir duygularını boğabilir.

Ana babalar çocuklarına takdirin nasıl gösterileceğini öğretmek üzere hangi adımları atabilirler? Kimlere takdirimizi göstermeliyiz? Ve etrafımızda takdirsiz kişiler olduğu halde biz neden takdirkâr olmalıyız?

Aile İçinde

Ana babalar çocuklarının ihtiyaçlarını karşılamak için çok çalışırlar. Fakat bazen çabalarının takdir edilmediğini hissedebilirler. Çocuklarının takdirsiz duruma gelmesini önlemek için ne yapabilirler? Dikkat edilmesi gereken üç önemli noktayı inceleyelim.

(1) Örneğiniz. Çocuk yetiştirmenin birçok alanında olduğu gibi bu alanda da öğretmenin etkili bir yolu örnek olmaktır. Mukaddes Kitap, eski İsrail’deki çalışkan bir anne hakkında şöyle der: “Oğulları kalkar ve ona mutlu derler.” Bu çocuklar takdirlerini göstermeyi nereden öğrenmişlerdi? Ayetin devamı bir ipucu vererek şöyle der: “Kocası da kalkar, ve onu över” (Süleyman’ın Meselleri 31:28). Birbirlerine takdirlerini gösteren ana babalar, çocuklarına takdir ifadelerinin övülen kişiyi mutlu ettiğini, aile ilişkilerini güçlendirdiğini ve olgunluğun bir işareti olduğunu göstermiş olurlar.

Stephen isminde bir baba şöyle diyor: “Karıma akşam yemeği için teşekkür ederek çocuklarıma örnek olmaya çalıştım.” Sonuç ne oldu? Stephen şöyle diyor: “İki kızım da bunu fark etti ve bu, takdirlerini göstermek üzere daha dikkatli olmalarını sağladı.” Evliyseniz, normalde olağan karşılanabilecek günlük işleri yaptığı için eşinize sık sık teşekkür ediyor musunuz? Sadece kendilerinden bekleneni yaptıklarında bile çocuklarınıza teşekkür ediyor musunuz?

(2) Eğitim. Minnettarlık duygusu çiçek gibidir. En iyi sonucu elde etmek için özenle bakılıp yetiştirilmelidir. Ana babalar çocuklarının takdir geliştirmelerini ve takdirlerini ifade etmelerini nasıl sağlayabilirler? Süleyman peygamber şunları yazarken kilit bir etkene dikkat çekti: “Salihin yüreği cevap vermek için derin düşünür” (Süleyman’ın Meselleri 15:28).

Ana babalar, çocuklarınıza herhangi bir hediye verildiğinde bu hediyenin ardındaki çaba ve cömertlik üzerinde düşünmeleri için onları eğitebilir misiniz? Çiçeğin gelişmesi için toprağa ihtiyaç olduğu gibi takdirin gelişmesi için de derin düşünmeye ihtiyaç vardır. Üç çocuk yetiştirmiş olan Maria şöyle diyor: “Çocuklarınıza bir hediye verildiğinde bunun ne anlama geldiğini, yani birinin onları birey olarak düşünerek ve düşündüğünü göstermek isteyerek bu hediyeyi verdiğini onlara oturup anlatmak için zaman ayırmak gerekir. Fakat bunun çaba göstermeye değeceğini düşünüyorum.” Bu tür sohbetler çocukların takdirlerini ifade ederken sadece ne söylemeleri gerektiğini öğrenmelerini değil, bunu neden söylemeleri gerektiğini de öğrenmelerini sağlayacaktır.

Hikmetli ana babalar çocuklarının, hediye olarak verilen her iyi şeyi bir şekilde hak ettiklerini düşünmekten kaçınmalarına yardım ederler.a Süleyman’ın Meselleri 29:21’de (NW) kölelerle ilgili söylenenler çocuklar için de aynı ölçüde geçerlidir: “Çocukluğundan beri şımartılan kul, sonunda nankör olur.”

Çok küçük çocukların bile takdirlerini ifade etmelerine nasıl yardım edilebilir? Üç çocuk annesi Linda şöyle diyor: “Kocamla birlikte yazdığımız teşekkür notlarına çocuklarımızın da birer resim çizerek veya kartın üzerine isimlerini yazarak katkıda bulunmalarını sağladık.” Resimler basit olabilir, el yazılarını okumak da zor olabilir ama çocukların bu şekilde öğreneceği şeyler hayat boyu takdirkâr olmalarını sağlayabilir.

(3) Sebat. Hepimizin doğuştan itibaren bencilliğe eğilimimiz var ve bu eğilimimiz teşekkür ifadelerinde bulunmamızı engelleyebilir (Tekvin 8:21; Matta 15:19). Fakat Mukaddes Kitap Tanrı’nın hizmetçilerinin şunu yapması gerektiğini söyler: “Zihinsel eğiliminizi yenilemelisiniz, . . . . Tanrı’nın isteğine göre yaratılmış yeni kişiliği giymelisiniz” (Efesoslular 4:23, 24).

Deneyimli ana babalar çocuklarının ‘yeni kişiliği giymelerine’ yardım etmenin, söylemesi kolay ama yapması zor bir iş olduğunu bilirler. Yukarıda sözü edilen Stephen şöyle diyor: “Kızlarımıza, biz hatırlatmadan kendiliğinden teşekkür etmeyi öğretmek uzun zaman aldı.” Fakat Stephen ve karısı pes etmedi. Stephen şöyle devam ediyor: “Sebat ettik ve kızlar bunu yapmayı öğrendiler. Şimdi onların başkalarına minnettarlıklarını gösterme şeklinden gurur duyuyoruz.”

Arkadaşlarla ve Komşularla İlişkilerde

Bazen teşekkür etmememizin nedeni takdirsiz değil, unutkan olmamızdır. Takdir duymakla kalmayıp bunu göstermemiz gerçekten önemli mi? Bu soruyu cevaplamak için İsa Mesih ve bir grup cüzamlı arasında geçen bir olayı ele alalım.

İsa, Yeruşalim yolculuğu sırasında, cüzamlı on adamla karşılaştı. Mukaddes Kitap onlarla ilgili şunları söyler: “‘İsa öğretmen, bize merhamet et!’ diye bağırdılar. İsa onları görünce ‘Gidin, kendinizi kâhinlere gösterin’ dedi. Onlar giderken cüzamdan arındılar. İçlerinden biri iyileştiğini görünce, yüksek sesle Tanrı’ya şükrederek geri döndü. Gelip İsa’nın ayaklarına kapanarak teşekkür etti; üstelik o bir Samiriyeli idi” (Luka 17:11-16).

Diğerlerinin minnettarlıklarını göstermemeleri İsa için önemsiz miydi? Kayıt şöyle devam eder: “İsa, ‘Arınanlar on kişi değil miydi? Öyleyse, dokuzu nerede? Başka milletten olan bu adamın dışında Tanrı’ya şükretmek için dönen olmadı mı?’ diye sordu” (Luka 17:17, 18).

Diğer dokuz cüzamlı, kötü kişiler değildi. İsa’ya iman ettiklerini daha önce açıkça ifade etmişlerdi ve İsa’nın verdiği talimatlara istekle uyarak kendilerini kâhinlere göstermek üzere Yeruşalim’e doğru yola çıkmışlardı. İsa’nın merhametli davranışından dolayı kuşkusuz derin bir minnettarlık duydular, fakat takdirlerini ifade etmediler. Onların davranışı İsa’yı hayal kırıklığına uğrattı. Bizim için ne denebilir? Biri bize iyi davrandığında hemen teşekkür ediyor muyuz ve uygunsa bir teşekkür notu yazarak takdirimizi gösteriyor muyuz?

Mukaddes Kitap “Sevgi . . . . çirkin davranışlarda bulunmaz, kendi çıkarını düşünmez” der (1. Korintoslular 13:4, 5). Bu yüzden samimi takdir ifadelerinde bulunmak sadece iyi bir davranış değildir, sevginin bir kanıtıdır. Cüzamlılarla ilgili olaydan öğrendiğimiz gibi İsa’yı hoşnut etmek isteyenler milliyet, ırk, ve din ayrımı yapmadan herkese böyle bir sevgi ve takdir borçludur.

Kendinize şöyle sorun: ‘Bir komşuma, iş ya da okul arkadaşıma, hastane personelinden birine, bir dükkân sahibine veya bana yardım eden herhangi birine en son ne zaman teşekkür ettim?’ Bir ya da iki günde kaç kere teşekkür ettiğinizi ya da başka yollarla takdirinizi gösterdiğinizi bir yere not etmeye ne dersiniz? Bunu uygulamak takdirinizi ifade etmenin hangi yönünde gelişebileceğinizi görmenizi sağlayabilir.

Tabii ki teşekkürü en çok hak eden, Yehova Tanrı’dır. “Her iyi hediye ve her kusursuz armağan”ı veren O’dur (Yakub 1:17). Tanrı’ya sizin için yaptığı belirli şeylerden dolayı takdirinizi en son ne zaman içtenlikle ifade ettiniz? (1. Selanikliler 5:17, 18).

Başkaları Takdir Göstermese Bile Neden Takdir Göstermeliyiz?

Biz takdir ettiğimizi gösterdiğimizde başkaları aynı şekilde karşılık vermeyebilir. O halde başkaları takdir göstermezken biz niye bunu yapmalıyız? Nedenlerden sadece birini ele alalım.

Takdir eksikliği gösterenlere iyilik yaparak, lütufkâr Yaratıcımız Yehova Tanrı’yı örnek almış oluruz. Birçok kişinin Yehova’nın gösterdiği sevgiyi takdir etmemesi Yehova’yı onlara iyilik yapmaktan alıkoymaz (Romalılar 5:8; 1. Yuhanna 4:9, 10). “O, güneşini hem kötülerin hem de iyilerin üzerine doğdurur ve hem doğru olanların hem de olmayanların üzerine yağmur yağdırır.” Takdirsiz bir dünyada yaşarken takdir göstermeye gayret edersek, ‘göklerde olan Babamızın oğulları olduğumuzu’ kanıtlamış olacağız (Matta 5:45).

[Dipnot]

[Sayfa 15’teki pasaj]

Bir ya da iki günde kaç kere gerçekten teşekkür ettiğinizi bir yere not edin

[Sayfa 15’teki resim]

Küçük çocuklar bile takdirlerini göstermek üzere eğitilebilirler

[Sayfa 15’teki resim]

Takdirinizi göstererek çocuklarınıza örnek olun