Uyanık Kalmamız Gereken Zamanlar

OKULDAYKEN uyanık kalman önemlidir, değil mi? Birçok öğrencinin ders sırasında uykusu gelir, ancak öğrenebilmek için uyanık kalmalısın. Eğer Kutsal Kitabı öğrenmek için ibadetlere gidiyorsan, aynı şey orada da geçerli.

Sence uyanık kalabilmek için neler yapabilirsin?—a Erken yatmak iyi bir fikir olabilir. Öğleden sonra biraz kestirmek de yararlı olabilir. Şimdi, akşam geç bir saatte elçi Pavlus’un konuşması sırasında uyuyakalan bir gencin başına neler geldiğine bakalım. Kutsal Kitapta Elçilerin İşleri kitabının 20. bölümünün 7 ila 12 ayetlerini okuyalım, neler oldu görelim.

Pavlus o sırada, liman şehri Troas’taki cemaati ziyaret ediyordu. Kutsal Kitapta Pavlus’un ertesi gün oradan gemiyle ayrılacağını okuyoruz. Bu nedenle “konuşmasını gece yarısına dek sürdürdü.” Kayıt şöyle devam ediyor: “Pavlus konuşmasını sürdürürken, pencerede oturan Eftihos adlı genci derin bir uyku bastı.” Sonra ne oldu?—

Eftihos pencerede otururken “üçüncü kattan aşağı düştü.” Pavlus ile yanındakiler aceleyle aşağıya koştu. Eftihos yerde yatıyordu, ölmüştü! Sence orada bulunan herkes ne hissetti?— Kutsal Kitap, Pavlus’un Eftihos’u kollarına alıp ona sarıldığını söyler. Fazla geçmeden Pavlus büyük bir sevinçle ‘Merak etmeyin, o iyi!’ diye haykırdı. Tanrı, Eftihos’u hayata döndürmüştü!

Eftihos’un başına gelenlerden Tanrı hakkında ne öğrenebiliriz?— İlk olarak, gökteki Babamız Yehova’nın çocuklar da dahil tüm insanları hayata döndürebileceğini öğreniriz. Annenle baban seni çok seviyor ama Yehova seni onlardan daha çok sever ve daha iyi anlar. İsa yeryüzündeyken küçük çocukları kucaklayıp onlar için hayırdua ederek Babasının nasıl biri olduğunu göstermişti. O aynı zamanda çocukları diriltti. Örneğin bir defasında 12 yaşındaki bir kızı hayata döndürdü.

Gökteki Babanın seni sevdiğini düşününce neler hissediyorsun?— Evet, Yehova’nın sevgisine karşılık olarak biz de O’nu sevmek ve söylediklerini yapmak isteriz. O’nu sevdiğimizi nasıl gösterebiliriz biliyor musun?— Bunun bir yolu O’nu sevdiğimizi söylemektir. İsa ‘Babamı seviyorum’ dedi. Fakat sadece O’nu sevdiğini söylemekle kalmadı. Sevgisini davranışlarıyla da gösterdi.

İsa, Tanrı’ya itaat etti. “Ben hep O’nu hoşnut eden şeyleri yapıyorum” dedi. Eğer biz de böyle yaparsak, Yehova’yı ve İsa’yı memnun etmek için hem okulda hem de ibadetlerde uyanık kalmak üzere elimizden geleni yaparız.