Başlangıç

24 Artık İbrahim ihtiyarlamış, iyice yaşlanmıştı; Yehova ona her yönden nimetler vermişti.+ 2 İbrahim, evindeki bütün işlerin idaresinden sorumlu en yaşlı hizmetkârına+ “Lütfen elini uyluğumun altına koy”+ dedi, 3 “Göklerin ve yerin Tanrısı Yehova’nın önünde yemin etmeni istiyorum;+ aralarında oturduğum Kenanlılardan oğluma kız almayacaksın.+ 4 Memleketime, akrabalarıma+ gideceksin; oğlum İshak için oradan kız alacaksın.”

5 Fakat hizmetkâr ona “Ya kız benimle buralara gelmek istemezse?” diye sordu, “O zaman oğlunu ayrıldığın memlekete+ geri mi götüreyim?” 6 Bunun üzerine İbrahim “Sakın oğlumu oraya götürme”+ dedi, 7 “Beni babamın evinden, akrabalarımın memleketinden getiren+ ve ‘Bu diyarı+ senin soyuna+ vereceğim’ diye bana yemin eden+ göklerin Tanrısı Yehova, senin önün sıra meleğini gönderecek+ ve oğluma oradan+ bir kız alacaksın. 8 Kız seninle gelmek istemezse, ettiğin yeminden muaf olursun.+ Fakat sakın oğlumu oraya geri götürme.” 9 Böylece hizmetkâr, elini efendisi İbrahim’in uyluğunun altına koyup yemin etti.+

10 Hizmetkâr, efendisinin develerinden on deve seçti ve efendisine ait olup kendi eli altında bulunan her türlü değerli şeyden+ de yanına aldı. Sonra kalkıp Mezopotamya’ya, Nahor’un şehrine doğru yola koyuldu. 11 Sonunda akşamüstü şehrin dışında bir kuyuya gelip develeri orada çöktürdü;+ kadınların su çekmeye çıktıkları vakitti.+ 12 “Efendim İbrahim’in Tanrısı Yehova”+ dedi. “Ne olur bugün işimi rast getir, efendim İbrahim’e vefanı+ göster.+ 13 İşte pınarın başında duruyorum, şehrin kızları su çekmeye+ geliyorlar. 14 Ben ‘Ne olur testini indir de biraz su içeyim’ dediğimde, ‘Buyur iç, develerine de su vereyim’ diyecek olan kız, kulun İshak’a seçtiğin kız olsun.+ Bu şekilde, efendime vefa gösterdiğini bileyim.”+

15 Daha diyeceklerini bitirmemişti ki,+ Rebeka omzunda su testisiyle+ çıkageldi; o, İbrahim’in kardeşi Nahor’un,+ Milka’dan+ doğan oğlu Betuel’in+ kızıydı. 16 Çok güzel+ bir genç kızdı, ona erkek eli değmemişti.+ Pınara indi ve testisini doldurup çıktı. 17 Hizmetkâr hemen koşup onu karşıladı ve “Ne olur testinden bir yudum su ver de içeyim” dedi.+ 18 Kız “Buyur iç efendim” diyerek çabucak testisini indirdi ve adama su verdi.+ 19 Ona su verdikten sonra “Develerin için de su çekeyim, kanıncaya kadar içsinler”+ dedi. 20 Ve hemen testiyi yalağa boşalttı; defalarca kuyuya koşup su çekti;+ hizmetkârın tüm develerine durmaksızın su çekti. 21 Tüm bunlar olup biterken adam şaşkınlıkla kıza bakıyor, Yehova’nın, yolculuğunu amacına ulaştırıp ulaştırmadığını anlamak için sessiz sedasız onu izliyordu.+

22 Sonunda, develer su içmeyi bitirince, adam kız için yarım şekel ağırlığında altın bir burun halkası+ ve kollarına takmak üzere on şekel ağırlığında iki altın bilezik+ çıkardı. 23 Kıza, “Söyler misin, sen kimin kızısın? Geceyi geçirmemiz için babanın evinde yer var mı?”+ diye sordu. 24 Kız da “Nahor’un Milka’dan+ olan oğlu Betuel’in kızıyım”+ dedi. 25 Sonra “Bizde bol saman ve yem var; gecelemek için yer de var”+ diye ekledi. 26 Adam Yehova’nın önünde eğilip yere kapandı,+ 27 “Efendim İbrahim’in Tanrısı Yehova’ya şükürler olsun”+ dedi, “Yehova, Efendime vefasını her zaman gösterdi ve hep sözüne sadık kaldı. Efendimin kardeşlerinin evine giden yolu bana O gösterdi.”+

28 Kız koşarak gidip annesinin ev halkına olanları anlattı. 29 Rebeka’nın bir erkek kardeşi vardı, ismi Laban’dı.+ Laban adamın yanına, pınara doğru koştu. 30 Laban, kız kardeşi Rebeka’nın burun halkasını ve bileğindeki bilezikleri+ görmüş, adamla ilgili anlattıklarını işitmişti. Adamın yanına geldi, baktı ki o pınarın başında develerin yanında duruyor. 31 Hemen, “Yehova’nın sevgili kulu,+ buyur gel” dedi, “Neden burada duruyorsun? Evi ve develer için yeri hazırladım.” 32 Böylece adam eve geldi. Laban develerin kolanlarını çözüp onlara saman ve yem verdi; adama ve yanındakilere de ayaklarını yıkamaları için su getirdi.+ 33 Sonra adamın önüne yemek koydular, fakat o “Geliş nedenimi anlatmadan yemeğe başlamayacağım” dedi. Bunun üzerine Laban “Öyleyse anlat!” dedi.+

34 Ve adam anlatmaya başladı: “Ben İbrahim’in hizmetkârıyım.+ 35 Yehova efendime bereket verdi ve onu büyük bir adam yaptı; ona koyunlar, sığırlar, gümüş, altın; hizmetkârlar, hizmetçiler, develer, eşekler verdi.+ 36 Ve efendimin karısı Sara ilerlemiş yaşında efendime bir oğul doğurdu;+ efendim sahip olduğu her şeyi ona verecek.+ 37 Dolayısıyla, efendim ‘Topraklarında oturduğum Kenanlıların kızlarından oğluma kız almayacaksın’ diye bana yemin verdirdi.+ 38 ‘Babamın evine, aileme+ gidecek ve oğluma oradan kız alacaksın’ dedi.+ 39 Ben de efendime ‘Ya kız benimle gelmezse?’ diye sordum.+ 40 Bunun üzerine bana ‘Yolunda yürüdüğüm Yehova,+ meleğini seninle gönderecek+ ve işini rast getirecek’+ dedi, ‘Oğluma ailemden, babamın evinden+ kız alacaksın. 41 Aileme gittiğin zaman kızı sana vermezlerse, ettiğin yeminden muaf olursun; o zaman yemininden sorumlu tutulmazsın.’+

42 Bugün pınara vardığımda, ‘Efendim İbrahim’in Tanrısı Yehova, işimi rast getireceğini şundan bileyim’ dedim:+ 43 ‘Bu pınarın başında otururken, su çekmeye gelen kıza,+ ne olur testinden biraz su içeyim dediğimde, 44 eğer o, buyur iç, develerin için de su çekeyim derse ey Yehova, efendimin oğlu için seçtiğin kız o olsun.’+

45 İçimden+ bunları geçirirken,+ omzunda testiyle Rebeka çıkageldi; pınara indi ve su çekmeye başladı.+ Ona ‘Ne olur biraz su ver’ dedim.+ 46 Kız hemen testiyi omzundan indirdi ve ‘Buyur iç,+ develerine de su vereyim’ dedi. Suyu içtim; develere de su verdi. 47 Ona ‘Sen kimin kızısın?’+ diye sordum, o da ‘Nahor’un Milka’dan doğan oğlu Betuel’in kızıyım’ dedi. Bunun üzerine, burnuna halkayı ve bileklerine bilezikleri taktım.+ 48 Sonra eğilip Yehova’nın önünde yere kapandım ve efendim İbrahim’in Tanrısı Yehova’ya şükrettim;+ çünkü efendimin oğluna kardeş kızını almak üzere bana doğru yolda+ rehberlik etmişti. 49 Şimdi siz efendime vefanızı ve sadakatinizi gösterecek misiniz,+ söyleyin. Yok eğer hayır diyecekseniz bileyim de, ona göre ne yapacağıma karar vereyim.”+

50 Bunun üzerine Laban ve Betuel şu karşılığı verdiler: “Bu Yehova’nın işidir.+ Biz sana evet ya da hayır diyemeyiz.+ 51 İşte Rebeka karşında, al götür; Yehova’nın söylediği gibi, efendinin oğlunun karısı olsun.”+ 52 İbrahim’in hizmetkârı onların bu sözlerini duyar duymaz Yehova’nın önünde yere kapandı.+ 53 Ve gümüş, altın hediyeler, elbiseler çıkarıp Rebeka’ya verdi. Kızın kardeşine ve annesine de değerli armağanlar verdi.+ 54 Sonra, hizmetkâr ve yanındaki adamlar yiyip içtiler; geceyi orada geçirdiler ve sabahleyin kalktılar.

Hizmetkâr “Beni yolcu edin de efendime gideyim”+ dedi. 55 Bunun üzerine kızın kardeşi ve annesi, “Kız bizimle hiç olmazsa on gün daha kalsın. Sonra gider” dediler. 56 Fakat adam şu karşılığı verdi: “Yehova işimi rast getirdiğine+ göre beni alıkoymayın. Beni yolcu edin de efendime gideyim.”+ 57 Onlar “Kızı çağırıp kendisine soralım”+ dediler. 58 Rebeka’yı çağırıp “Bu adamla gitmek ister misin?” diye sordular. O da “İsterim”+ dedi.

59 Bunun üzerine, kardeşleri Rebeka’yı,+ sütannesini,+ İbrahim’in hizmetkârını ve adamlarını yolcu ettiler. 60 Rebeka için hayırdua edip “Sen, kız kardeşimiz, binlerce on binlerin anası ol; senin soyun kendilerinden nefret edenlerin kapısını* ele geçirsin”+ dediler. 61 Sonra Rebeka ile hizmetindeki kızlar+ kalkıp develere+ bindiler ve İbrahim’in hizmetkârının peşi sıra gittiler. Böylece adam Rebeka’yı alıp yola koyuldu.

62 Bu arada, İshak Beer-lahay-roi+ yolundan gelmişti. Çünkü Necef diyarında+ yaşıyordu. 63 O, derin düşünmek+ için akşamüstü kırda dolaşmaya çıkmıştı. Başını kaldırıp bakınca gelen develeri gördü. 64 Rebeka da başını kaldırıp bakınca İshak’ı gördü ve deveden indi. 65 Hizmetkâra “Kırdan bizi karşılamaya gelen şu adam kim?” diye sordu. Hizmetkâr “O benim efendim” dedi. Rebeka bir örtü aldı ve başını örttü.+ 66 Hizmetkâr tüm yaptıklarını İshak’a anlattı. 67 Sonra İshak Rebeka’yı annesi Sara’nın çadırına+ götürdü. Böylece onu aldı; Rebeka onun karısı oldu.+ İshak ona âşık oldu;+ ve annesinin ölümünden+ sonra teselli buldu.