2. Samuel

14 Tseruya+ oğlu Yoab+ kralın aklının Abşalom’da olduğunu anlamıştı.+ 2 Bu yüzden Tekoa’ya+ adam gönderip oradan hikmetli+ bir kadın getirtti. Kadına şöyle dedi: “Üzerine yas kıyafetleri giyip kendini yaslı göster. Yağ sürünme;+ ölen biri için günlerdir yas tutuyormuş gibi davran.+ 3 Kralın huzuruna çıkıp şunları söyle.” Ve sonra Yoab ne söylemesi gerektiğini kadına anlattı.+

4 Tekoalı kadın kralın huzuruna çıktı; eğilip yere kapandı+ ve “Yardım et+ ey kral!” dedi. 5 Kral “Derdin nedir?” diye sorunca kadın “Ben dulum,+ kocam öldü” dedi. 6 “Bu hizmetçinin iki oğlu vardı. Tarlada kavgaya tutuştular,+ onları ayıracak kimse yoktu.+ Sonunda biri diğerine vurdu ve onu öldürdü. 7 Ve şimdi tüm aile bu hizmetçine düşman kesildi. ‘Kardeşini vurup öldüren adamı bize teslim et ki diğerinin canına karşılık+ onu öldürelim+ ve bu mirasçıyı ortadan kaldıralım’ diyorlar. Ocağımın kalan közünü de söndürecekler. Kocamın adını da, geride kalan soyunu da yeryüzünden silecekler.”+

8 Kral kadına “Sen şimdi evine git, ben senin hakkında emir vereceğim”+ dedi. 9 Bunun üzerine Tekoalı kadın “Ey efendim kral! Bu günahın hesabı benim ve babamın evinden sorulsun.+ Kral ve onun tahtı suçsuz sayılsın” dedi. 10 Kral da “Eğer biri sana bir şey diyecek olursa onu bana getir; sana artık zarar veremezler” dedi. 11 Kadın şöyle dedi: “Kralım Tanrısı Yehova’yı ansın+ da kan güden+ daha fazla felakete yol açmasın; ve oğlum yok olup gitmesin.” Kral da “Yehova’nın hakkı için+ oğlunun kılına bile dokunamayacaklar”+ diye cevap verdi. 12 Kadın “Ne olur bu hizmetçin+ efendim krala bir iki söz daha söylesin”+ dedi. Kral da “Söyle!”+ dedi.

13 Kadın şunları söyledi: “O halde neden Tanrı’nın halkının+ zararına yol açacak bir karar aldın?+ Kral sözleriyle kendini suçlu çıkardı;+ çünkü sürgüne gönderdiği kişiyi geri getirmiyor.+ 14 Hepimiz ölüp gideceğiz;+ yere dökülen, bir daha toplanamayan sular gibi olacağız. Tanrı can almaz;+ sürgüne gönderilenin sürgünde Kendisinden uzakta kalmaması için sebepler bulur. 15 İnsanlar beni korkuttuğu için gelip krala bunları söyledim. Düşündüm ki, ‘Gidip kralla konuşayım, belki bu hizmetçisinin dileğini yerine getirir. 16 Çünkü, tek oğlumla beni Tanrı’nın verdiği mirastan mahrum bırakmak, yok etmek isteyenin elinden kurtarmak için kral bu kulunu dinler.’+ 17 Sonra da ‘Efendim kralın sözü beni rahatlatır’ dedim. Çünkü efendim kral, iyiyi kötüyü ayırt etmekte+ Tanrı’nın bir meleği gibidir.+ Tanrın Yehova seninle olsun.”

18 O zaman kral kadına “Şimdi sana bir soru soracağım, benden hiçbir şey saklama!”+ dedi. Kadın da “Buyur efendim kral, sor” dedi. 19 Kral “Bu işte Yoab’ın+ parmağı var mı?”+ diye sordu. Kadın “Senin başın için+ efendim kral, dediğin kesinlikle doğru” dedi. “Evet, bana emir veren ve hizmetçine bunları söyleten, hizmetkârın Yoab’dır.+ 20 Kulun Yoab meseleye farklı bir yönden bakman için bu işi yaptı. Fakat efendim Tanrı’nın bir meleği+ kadar hikmetli olduğundan memlekette olan biten her şeyi bilir.”

21 Bunun üzerine kral, Yoab’a “İstediğini yapacağım.+ Gidip o genci, Abşalom’u getir”+ dedi. 22 Yoab eğilip yere kapandı ve krala hayırdua etti.+ Sonra da “Bugün anladım ki, benden hoşnutsun.+ Çünkü efendim kral bu kulunun isteğini yerine getirdi” dedi. 23 Yoab kalkıp Geşur’a+ gitti ve Abşalom’u Yeruşalim’e+ getirdi. 24 Fakat kral, “Kendi evine gitsin. Benim huzuruma çıkmasın”+ dedi. Bu yüzden Abşalom kendi evine gitti ve kralla görüşemedi.

25 Tüm İsrail’de Abşalom gibisi yoktu, herkes onun yakışıklılığından+ söz ederdi. Tepeden tırnağa hiçbir kusuru yoktu. 26 Saçlarını kestiği zaman (her yılın sonunda saçlarını keserdi, çünkü çok ağır gelirdi)+ kesilen saçı tartardı. Saçları kraliyet ölçeğiyle iki yüz şekel* gelirdi. 27 Abşalom’un üç oğlu,+ bir kızı oldu. Kızının adı Tamar’dı; çok güzel bir kızdı.+

28 Abşalom Yeruşalim’de yaşadığı iki yıl boyunca kralın huzuruna hiç çıkmadı.+ 29 Sonunda Abşalom krala göndermek için Yoab’ı çağırttı, ama Yoab gelmek istemedi. Sonra ikinci kez haber gönderdi ama o yine gelmek istemedi. 30 En sonunda Abşalom hizmetkârlarına “Bakın, benim arazimin hemen yanında Yoab’ın arpa tarlası var” dedi. “Gidin, orayı ateşe verin.”+ Böylece Abşalom’un hizmetkârları tarlayı ateşe verdi.+ 31 Bunun üzerine Yoab kalkıp Abşalom’un evine gitti ve “Neden hizmetkârların tarlamı ateşe verdi?” diye sordu. 32 Abşalom da şöyle dedi: “Sana ‘Buraya gel de seni krala göndereyim’ diye haber gönderdim. ‘Neden Geşur’dan döndüm?+ Orada kalsaydım daha iyiydi. Şimdi kralla görüşmemi sağla ve eğer bir suçum varsa+ beni öldürsün’ dedim.”

33 Bunun üzerine Yoab krala gidip bunları anlattı. Kral Abşalom’u çağırdı, o da kralın huzuruna çıktı ve önünde eğilip yere kapandı. Sonra kral Abşalom’u öptü.+