55 Saul, Davut’un Filistî’yle savaşmaya gittiğini görünce ordu komutanı Abner’e+ “Bu çocuk+ kimin oğlu+ Abner?” diye sormuştu. Abner de “Canın, başın için ey kral, bilmiyorum” demişti.

3 Fakat Davut yemin ederek+ “Beni ne kadar sevdiğini+ baban çok iyi biliyor” dedi. “Bu yüzden, ‘Yonatan bunu bilmesin yoksa üzülür’ diye düşünmüştür. Ama Yehova’nın hakkı için+ ve senin başın üzerine+ yemin ederim ki ben ölümün eşiğindeyim.”+

11 O zaman Uriya “Sandık+ da, İsrail ve Yahuda halkı da çardaklarda kalıyor; efendim Yoab’la efendimin hizmetkârları+ kırlarda konaklıyor” dedi. “Bu durumda ben nasıl evime giderim? Nasıl yiyip içer, karımla birlikte olurum?+ Senin canın, başın üzerine yemin ederim+ ki bunu yapamam.”

2 İlya Elişa’ya, “Lütfen sen burada kal, çünkü Yehova beni Beytel’e gönderdi” dedi. Fakat Elişa “Yehova’nın hakkı için+ ve senin başın üzerine+ yemin ederim ki senden ayrılmam”+ dedi. Böylece birlikte Beytel’e+ indiler.

30 Bunun üzerine çocuğun annesi, “Yehova’nın hakkı için+ ve senin başın üzerine yemin ederim+ ki seni bırakmam”+ dedi. Elişa da kalkıp kadınla gitti.