3 Yedinci ay+ geldiğinde İsrailoğulları kendi şehirlerindeydiler. Halk tek vücut+ halinde Yeruşalim’de+ bir araya toplanıyordu.

8 Tanrımız Yehova, Sen kurtulanların+ dönmesini sağlayarak bir süre bize lütfettin.+ Ey Tanrımız, köleyken biraz olsun canlanalım+ ve gözlerimiz parlasın diye,+ kutsal yerine bizim için bir kazık çaktın.

12 O gün,+ “Sana şükrederim ey Yehova” diyeceksin. “Çünkü bana çok kızmış olduğun halde öfken yatıştı,+ artık beni teselli ediyorsun.+

18 Ve Benim halkım barış yurdunda, huzur dolu mekânlarda, güvenli evlerde yaşayacak.+

10 “Sana gelince ey kulum Yakup, korkma!” Yehova’nın sözü. “Ey İsrail, dehşete kapılma!+ Çünkü işte, seni ta uzaklardan, soyunu da tutsak olduğu ülkeden kurtarıyorum.+ Yakup mutlaka geri dönecek, rahat ve huzur içinde yaşayacak; onu korkutan olmayacak.”+

24 İsrail evini küçümseyen çevre milletlerden hiçbiri artık onlar için inciten bir çalı+ ya da acıtan bir diken olmayacak; o zaman anlayacaklar ki Ben Ulu Rab Yehova’yım.’