Zekeriya

7 Kral Darius’un+ dördüncü yılında, dokuzuncu ayın, Kislev ayının+ dördüncü günü Zekeriya’ya Yehova’nın sözü geldi. 2 Beytel halkı, Yehova’nın lütfunu dilemek+ için Şaretser’i, Regem-melek’i ve adamlarını gönderip, 3 göklerin hâkimi Yehova’nın evinin kâhinlerine+ ve peygamberlere, “Yıllardır yaptığım gibi, yine beşinci+ ay ağlayıp oruç tutayım mı?” diye sordu.+

4 Ve bana göklerin hâkimi Yehova’nın şu sözü geldi: 5 “Memleketin tüm halkına ve kâhinlere de ki, ‘Yetmiş yıldır,+ beşinci ve yedinci+ aylarda oruç tutup+ feryat ederken aslında Bana mı, Benim için mi oruç tutuyordunuz?+ 6 Yediğinizde, içtiğinizde kendiniz için yiyip içmiyor muydunuz? 7 Yeruşalim’le çevresindeki şehirlerde rahat içinde yaşarken, Necef+ ve Şefela+ insanlarla doluyken, Yehova’nın önceki peygamberler+ aracılığıyla söylediği sözleri dinlemeniz gerekmez miydi?’”+

8 Ve Zekeriya’ya Yehova’nın sözü geldi: 9 “Göklerin hâkimi Yehova şöyle diyor: ‘Hüküm verirken gerçek adaleti yerine getirin;+ birbirinize vefalı+ ve merhametli+ olun. 10 Dul kadının,+ yetimin,+ aranızda yaşayan yabancının,+ mazlumun hakkını yemeyin;+ birbirinize kötülük tasarlamayın.’+ 11 Fakat onlar bu söylenenlere kulak asmadılar;+ hep inatla omuz silktiler;+ duymamak için kulaklarını tıkadılar.+ 12 Göklerin hâkimi Yehova’nın, ruhuyla+ ve önceki peygamberler+ aracılığıyla bildirdiği sözleri yerine getirmemek ve kanuna uymamak için+ yüreklerini+ taş gibi sertleştirdiler; göklerin hâkimi Yehova buna çok öfkelendi.”+

13 “‘İşte bu yüzden, Ben seslenirken onlar dinlemediği gibi,+ onlar seslenirken de Ben dinlemeyeceğim.’+ Göklerin hâkimi Yehova böyle diyor. 14 ‘Onları hiç tanımadıkları milletlerin+ arasına fırtına gibi savurdum;+ arkalarında bıraktıkları topraklar ıssız kaldı, ne oralardan geçen oldu, ne de oraya geri dönen.+ O güzel diyar+ şaşkınlık veren bir yer haline getirildi.’”