Davut’un mezmuru.
143 Ey Yehova, duamı işit;+
Yalvarışıma kulak ver.+
Sadakatinle ve doğruluğunla bana cevap ver.+
2 Bu kulunla davalı olma;+
Çünkü Senin önünde hiç kimse haklı çıkamaz.+
3 Düşman canıma kastetti;+
Hayatımı yere çaldı.+
Karanlıklarda oturttu beni, devirlerdir ölü olanlar gibi.+
4 Ruhum+ daraldı,
Yüreğim hissizleşti.+
5 Geçmiş günleri anıyorum,+
Senin yaptıklarını derin düşünüyorum;+
Elinin eserleri üzerinde düşünceye dalıyorum.+
6 Ellerimi Sana açtım;+
Canım susuz toprak gibi, Seni özlüyor.+ (Selah)
7 Ne olur bir an önce cevap ver bana, ey Yehova.+
Ruhum tükendi.+
Bana yüz çevirme,+
Yoksa ölüm çukuruna inenlere dönerim.+
8 Sabahleyin bana vefalı sevgini işittir,+
Çünkü Sana güvendim.+
Yürüyeceğim yolu bana göster,+
Çünkü Sana tüm benliğimle dua ediyorum.+
9 Beni düşmanlarımdan kurtar ey Yehova.+
Sadece Sana sığınıyorum.+
10 Bana isteğini yerine getirmeyi öğret,+
Çünkü Sen benim Tanrımsın.+
Senin ruhun iyidir;+
Doğruluk diyarında bana o yol göstersin.+
11 Adın uğruna+ yaşat beni ey Yehova.+
Doğruluğundan ötürü+ canımı sıkıntıdan çıkar.+
12 Vefalı sevginden ötürü düşmanlarımı sustur;+
Canıma kasteden tüm düşmanlarımı yok et,+
Çünkü ben Senin kulunum.+