1. Yuhanna
3 Babamızdan ne büyük bir sevgi+ gördüğümüzü düşünün. O bize Tanrı’nın çocukları denilmesini sağladı+ ve gerçekten de böyleyiz! Dünyanın+ bizi tanımamasının nedeni, O’nu tanımamış olmasıdır.+ 2 Sevgili kardeşlerim, biz şimdi Tanrı’nın çocuklarıyız,+ ama ileride ne olacağımız+ henüz açıklanmadı. Fakat O açıkça görüldüğü zaman,+ bizim de O’nun gibi olacağımızı biliyoruz.+ Çünkü O’nu olduğu gibi göreceğiz.+ 3 Ayrıca, bu konuda O’na ümit bağlayan herkes, kendini arındırıp+ O’nun gibi pak olur.+
4 Günahı alışkanlık edinen,+ kanunu çiğnemeyi+ de alışkanlık edinmiştir, dolayısıyla günah,+ kanunun çiğnenmesidir. 5 Onun günahlarımızı kaldırmak+ üzere ortaya çıktığını bilirsiniz; ve onda hiçbir günah yoktur.+ 6 Onunla birlik içinde kalan,+ günahı alışkanlık edinmez;+ günahı alışkanlık edinen, onu ne görmüş ne de tanımıştır.+ 7 Çocuklarım, kimse sizi yanıltmasın, gerçekten doğru+ olan, onun gibi doğruluktan ayrılmayan kimsedir. 8 Günah işlemeye devam eden ise İblis’tendir. Çünkü İblis baştan beri günah işlemektedir.+ Tanrı’nın Oğlu da İblis’in işlerini hükümsüz kılmak amacıyla+ ortaya çıkmıştır.+
9 Tanrı’nın çocuğu olmuş hiç kimse günaha devam etmez.+ Çünkü onun içinde Tanrı’dan aldığı bir tohum vardır ve Tanrı’nın çocuğu olduğundan+ günahı alışkanlık edinemez. 10 Doğru+ olanı yapmayan ve kardeşini sevmeyen Tanrı’dan değildir.+ Zaten Tanrı’nın çocuklarıyla İblis’in çocuklarını belli eden de budur. 11 Baştan beri duyduğunuz sözü+ hatırlayın: Birbirimizi sevelim,+ 12 kötüden olup kardeşini katleden+ Kain gibi olmayalım. Kardeşini ne için katletmişti? Kendi işleri kötü,+ kardeşinin işleri doğru olduğu için.+
13 Dünyanın sizden nefret etmesine şaşmayın kardeşlerim.+ 14 Bizler ölümden yaşama geçtiğimizi biliyoruz,+ çünkü kardeşlerimizi seviyoruz.+ Oysa kardeşini sevmeyen ölü durumda kalır.+ 15 Kardeşinden nefret eden+ katildir+ ve bilirsiniz ki, hiçbir katilin+ sonsuz yaşamı olmaz.+ 16 Biz sevgiyi,+ kendi canını uğrumuza verenin+ sayesinde öğrendik, biz de kardeşlerimiz uğruna canımızı vermek zorundayız.+ 17 Fakat dünya malına sahip olan biri,+ kardeşinin yokluk içinde olduğunu görüp+ de ondan şefkatini esirgerse,+ Tanrı’yı sevdiği nasıl söylenebilir?+ 18 Çocuklarım, birbirimizi sevelim.+ Sadece sözle ve dille değil,+ işle+ ve hakikatle de sevelim.+
19 Biz hakikat yolundan olduğumuzu+ böyle bileceğiz ve yüreğimiz bizi bir konuda mahkûm ederse+ O’nun önünde yüreğimizi ikna edeceğiz. 20 Çünkü, Tanrı yüreğimizden büyüktür ve her şeyi bilir.+ 21 Sevgili kardeşlerim, yüreğimiz bizi mahkûm etmezse, Tanrı’nın önünde konuşma cesaretine sahip oluruz.+ 22 O’nun emirlerine uyup gözünde hoş olan şeyleri yaptığımız için,+ her dilediğimizi O’ndan alırız.+ 23 O’nun emri, Oğlu İsa Mesih’in adına iman etmemiz+ ve birbirimizi onun emrettiği gibi sevmemizdir.+ 24 Ayrıca, O’nun emirlerine uyan O’nunla beraberdir, O da bu kişiyle beraberdir.+ O’nun bizimle beraber olduğunu,+ bize ruhu vermiş olmasından anlarız.+