Ağıtlar
א [Alef]
1 Ah o şehir ki insan doluydu,+ nasıl da tek başına çöküp kaldı!+
Milletler arasında öylesine kalabalıktı,+ nasıl da dul bir kadına döndü!+
O ki vilayetlerin kraliçesiydi, nasıl da angaryaya koşuldu!+
ב [Bet]
2 Geceleri durmadan ağlıyor,+ gözyaşları yanaklarından akıyor.+
Onca âşığı arasında onu teselli edecek kimse yok.+
ג [Gimel]
3 Yahuda eziyet ve ağır kölelik+ yüzünden sürgüne gitti.+
Milletler arasında yaşamak zorunda kaldı.+ Rahat edeceği bir yer bulamadı.
Peşine düşenlerin* hepsi, onu sıkıntılar içindeyken yakaladı.+
ד [Dalet]
4 Sion’un yolları yaslı, çünkü bayrama gelen kimse yok.+
Bütün kapıları ıssız kalmış;+ kâhinleri iç çekiyor.+
Genç kızları kederli, kendisi de acı içinde.+
ה [He]
5 Hasımları başa geçti.+ Düşmanları tasasız.+
Çünkü, işlediği suçların çokluğundan dolayı Yehova ona keder verdi.+
Evlatları hasmının önü sıra esarete gitti.+
ו [Vav]
6 Ve Sion kızının bütün görkemi, üzerinden uçup gitti.+
Yöneticileri otlak bulamayan geyiklere döndü.+
ז [Zayin]
7 Yeruşalim eziyet çektiği, halkının yurtsuz kaldığı günlerde,
Çok eskiden sahip olduğu tüm güzel şeyleri hatırladı.+
Halkı düşman eline düşüp de yardım eden çıkmayınca,+
Hasımları halini gördü, çöküşüne güldüler.+
ח [Het]
8 Yeruşalim arsızca günah işledi.+ Bu yüzden iğrenç bir hale düştü.+
Ona değer veren herkes onu hor gördü,+ çünkü çıplak halini gördüler.+
O da iç çekip+ arkasını dönüyor.
ט [Tet]
9 Onun kirliliği eteklerinde.+ İlerisini aklına getirmedi,+
Ve düşüşü korkunç oldu. Teselli edecek kimsesi yok.+
י [Yod]
10 Onun bütün güzel şeylerine hasmı el uzattı.+
Kutsal mekânına milletlerin nasıl girdiğini gördü;+
O milletler ki, Senin cemaatine girmemesini emretmiştin.
כ [Kaf]
11 Bütün halkı inliyor; ekmek arıyor.+
Canları güç bulsun diye, yiyecek karşılığında güzel şeylerini verdiler.+
Halimi gör ey Yehova, bak, sefil düşmüş bir kadın oldum.+
ל [Lamed]
12 Ey yoldan geçenler, sizce bu önemsiz bir şey mi? Halime bakın da görün.+
Başıma gelen bu amansız derdin benzeri var mı?+
Yakıcı öfkesini gösterdiği gün Yehova o dertle bana keder verdi.+
מ [Mem]
13 Kemiklerime yukarıdan ateş gönderdi+ ve her birini ele geçirdi.
Ayaklarımın altına ağ serdi.+ Beni geri döndürdü.
Beni terk edilmiş bir kadına çevirdi. Bütün gün hastayım.+
נ [Nun]
14 Suçlarımı görmek için hep tetikte.+ Onlar elinde örgü oldu,
Ve boynuma geçirildi.+ Takatim kalmadı.
Yehova beni gücümün yetmediği kimselerin eline verdi.+
ס [Sameh]
15 İçimdeki bütün yiğitleri Yehova etrafa savurdu.+
Gençlerimi kırıp geçirmek için bana karşı bir kalabalık topladı.+
ע [Ayin]
16 Ben bunlara ağlayan bir kadınım.+ İki gözüm iki çeşme ağlıyorum.+
Yakınımda bir tesellici, canımı ferahlatacak kimse yok.
פ [Pe]
17 Sion ellerini açmış.+ Teselli edecek kimsesi yok.+
Yehova, etrafındaki herkese Yakup’a düşman olmasını emretti.+
Yeruşalim onların gözünde iğrenç oldu.+
צ [Tsade]
18 Yehova adildir,+ ben O’nun ağzından çıkan söze isyan ettim.+
Şimdi dinleyin ey halklar, derdimi görün.
Genç kızlarım, delikanlılarım esarete götürüldü.+
ק [Kof]
19 Âşıklarımı çağırdım.+ Ama beni kandırdılar.
Canları güç bulsun diye yiyecek ararken,+
Kâhinlerim ve ihtiyarlarım şehirde can verdiler.+
ר [Reş]
20 Halimi gör ey Yehova, sıkıntıdayım. İçim* huzursuz.+
Yüreğim bağrımda altüst,+ çünkü çok isyan ettim.+
Dışarıda kılıç beni evlatlarımdan ediyor;+ evin içinde de ölüm var.+
ש [Şin]
21 İç çeken bir kadın oldum,+ onlar da sesimi duydu. Teselli edenim yok.+
Başıma gelen belayı bütün düşmanlarım duydu.+ Ve bunu Sen yaptın diye sevinçten coştular.+
ת [Tav]