Başmüzisyene, “Hatıra Zambağı” için. Davut’un öğretici ilahisi.+ Miktam. Davut, Aram-naharaim ve Aram-tsoba kuvvetleriyle çatışmaya girdiğinde, Yoab geri dönüp Tuz Vadisinde on iki bin Edomluyu vurduğunda yazılan ilahi.+
60 Ey Tanrım, bizi terk ettin; hiddetlendin,+ saflarımızı yarıp geçtin,
Ne olur yine kabul et bizi.+
2 Yeryüzünü salladın, üzerinde yarıklar açtın,+
Yer sarsılıyor; ne olur çatlaklarını onar.+
3 Kendi halkını sıkıntıya düşürdün,+
Bize sersemletici bir şarap içirdin.+
4 Senden korkanlar oklardan kaçabilsin diye
Onlar için bir sancak diktin.+ (Selah )
5 Sağ elinle kurtar bizi, cevap ver,+
Ve sevdiklerin feraha çıksın.+
6 Kutsal Tanrı konuştu.+
“Sevinçle coşacağım, Sukkot Ovasını ölçüp böleceğim”+ dedi,
“Ve Şekem’i dilediğime pay olarak vereceğim.+
7 Gilead Benimdir, Manasse de Benim.+
Efraim önderimin kalesi,
Yahuda önderlik değneğimdir.+
8 Moab leğenimdir,+
Çarığımı Edom’a fırlatacağım,+
Filistiye’ye karşı zaferi haykıracağım.”+
9 Kuşatılmış şehre beni kim götürecek?+
Edom’a kadar kim bana yol gösterecek?+
10 Ey Tanrım Sen değil misin?
Sen ki bizi terk ettin,+ Sen ki ordularımızdan desteğini çektin.+
11 Sıkıntıdan çıkmamıza ne olur yardım et,+
Çünkü insandan kurtuluş beklemek boş.+
12 Biz tüm gücümüzü Tanrı’dan alırız,+
Ve O düşmanlarımızı çiğner geçer.+