İşaya

41 “Ey adalar,+ susup Beni dinleyin; halklar+ güçlerini tazelesin. Yaklaşıp konuşsunlar.+ Hüküm+ için bir araya gelelim.

2 Gündoğusundan geleni kim ayağa kaldırdı?+ Milletleri eline vermek, krallara önünde boyun eğdirmek için kim onu adaletle ayağına çağırdı?+ Onları toz gibi dağılmaları için kılıcına, anız gibi savrulmaları için yayına kim teslim etti?+ 3 Peşlerine kim düştü? Hiç ayak basmadığı bir yoldan sağ salim kim geçti? 4 Bu işe kim girişti,+ bunları kim yaptı? En başından bu yana art arda bütün nesilleri çağıran kim?+

Ben Yehova, ilk Benim;+ ilk nesilden sonuncuya aynıyım.”+

5 Adalar+ görüp korkmaya başladı. Dünyanın dört bucağı titredi.+ Geliyorlar, yaklaştılar. 6 Herkes komşusuna yardıma gidiyor; herkes kardeşine “Güçlü ol”+ diyor. 7 Zanaatçı metal işçisine+ güç veriyor, demiri çekiçle düzelten, örs üstünde dövene “Lehim iyi oldu” diyor. Sonunda da, devrilmesin diye biri onu yerine çiviliyor.+

8 “Sense ey kulum+ İsrail, ey seçtiğim+ Yakup, dostum+ İbrahim’in soyu,+ 9 seni dünyanın dört bucağından toplayıp aldım;+ en uzak köşelerden çağırdım.+ Sana ‘Benim kulumsun.+ Seni seçtim,+ reddetmedim’+ dedim. 10 ‘Korkma, çünkü Ben seninle beraberim.+ Etrafına bakınıp durma, çünkü Ben senin Tanrınım.+ Sana güç vereceğim.+ Sana yardım edeceğim.+ Doğruluk getiren+ sağ elimle seni sımsıkı tutacağım.’+

11 Sana kızıp öfkelenenlerin hepsi küçük düşüp utanacaklar.+ Seninle kavga edenler bir hiç olacak, yok olacaklar.+ 12 Seninle çekişenleri arasan da bulamayacaksın.+ Seninle savaşanlar hiç var olmamış gibi, yok sayılacaklar.+ 13 Çünkü ‘Korkma,+ sana yardım edeceğim’+ diyen Ben, Tanrın Yehova, sağ elini sımsıkı tutuyorum.+

14 Korkma ey Yakup, toprak kurdu,+ ey İsrail halkı.+ Sana Ben yardım edeceğim.” İsrail’in Kutsalı, kurtarıcın*+ Yehova’nın sözü. 15 “Bak, seni keskin dişli, yepyeni bir döven, harman döveni+ yaptım. Dağları çiğneyip ezeceksin; tepeleri saman gibi ufalayacaksın.+ 16 Onları havaya savuracaksın,+ rüzgâr alıp götürecek,+ fırtına darmadağın edecek.+ Sen ise sevinci Yehova’da bulacaksın,+ İsrail’in Kutsalıyla övüneceksin.”+

17 “Mazlumlar, yoksullar su arıyor+ ama su yok. Susuzluktan+ dilleri damakları kurumuş.+ Ben Yehova, onlara cevap vereceğim.+ Ben, İsrail’in Tanrısı onları bırakmayacağım.+ 18 Çıplak tepelerden ırmaklar çıkaracağım, ovaların ortasından pınarlar açacağım.+ Çölü sazlık göle çevireceğim, bozkırı su kaynaklarıyla donatacağım.+ 19 Çölde sedir, akasya, mersin, çam* ağaçları bitireceğim.+ Bozkıra ardıç, dişbudak, servi ağaçlarını aynı zamanda dikeceğim.+ 20 İnsanlar Yehova’nın Kendi eliyle yaptıklarını, İsrail’in Kutsalının yarattıklarını hep birlikte görsün, anlasın, dikkat edip kavrasın diye bunları yapacağım.”+

21 “Davanızı+ sunun” diyor Yehova. “Kanıtlarınızı ortaya koyun”+ diyor Yakup’un kralı.+ 22 “Onları ortaya koyun ve olacakları bize bildirin. Öncekiler neydi anlatın ki, onlar üzerinde düşünerek sonrasında olacakları anlayalım. Ya da ileride olacakları bize duyurun.+ 23 Daha ileride olacakları da söyleyin ki, tanrı olduğunuzu anlayalım.+ Evet, iyi ya da kötü bir şey yapın ki, hep beraber bakıp görelim.+ 24 Bakın! Sizler bir hiçsiniz; yaptığınız bir şey de yok.+ Sizi seçen iğrençtir.+

25 Kuzeyden geleni Ben ayağa kaldırdım, geliyor.+ Gündoğusundan+ ismimi haykıracak. Vekil yöneticilerin üzerine gelecek, onları çömlekçinin balçığı çiğnediği gibi, çamur çiğner gibi çiğneyecek.+

26 Bir şeyi başlangıçtan bildiren oldu mu ki, bilelim; bir şeyi önceden söyleyen oldu mu ki, ‘Haklı’ diyelim?+ Ne konuşan oldu, ne duyuran. Tek bir sözünüzü duyan olmadı.”+

27 İlk olan Benim; Sion’a “İşte onlar!”+ diyorum. Ve Yeruşalim’e müjdeci göndereceğim.+

28 Ve ben bakıyordum ama kimse yoktu. Aralarında akıl verebilen de yoktu.+ Belki bir karşılık verirler diye sorup durdum. 29 İşte! Hepsi bir hiç. Yaptıkları bir iş de yok. Onların dökme putları geçip giden bir rüzgâr, bir yalan.+