Yeremya

20 Yehova’nın evindeki baş görevli,+ kâhin İmmer+ oğlu Paşhur, Yeremya’nın peygamberlik ederken bildirdiği sözleri işitti. 2 Bunun üzerine Paşhur, Yeremya peygamberi dövüp+ Yehova’nın evinin Yukarı Benyamin Kapısında tomruğa vurdu.+ 3 Ancak ertesi gün tomruktan çıkardı.+ O zaman Yeremya ona,

“Yehova senin ismini+ Paşhur* değil, Magor-missabib* koydu” dedi.+ 4 “Yehova diyor ki, Ben seni, hem kendin hem de sevenlerin için dehşet uyandıran bir hale getireceğim. Onlar, gözlerinin önünde+ düşman kılıcıyla yere serilecek.+ Tüm Yahuda’yı Babil kralının eline vereceğim; onları Babil’e sürgün edecek, kılıçla vurup öldürecek.+ 5 Bu şehrin tüm ürününü, her değerli malını, topladığı, biriktirdiği nesi varsa hepsini ona vereceğim. Yahuda krallarının bütün hazinelerini düşmanlarının eline teslim edeceğim.+ Onları yağma edecek, alıp Babil’e götürecekler.+ 6 Sana gelince ey Paşhur, evindekilerle birlikte tutsak edilip+ Babil’e götürüleceksin. Orada ölecek, tüm sevenlerinle birlikte gömüleceksin.+ Çünkü peygamberlik ederek onlara bildirdiğin sözler yalandı.”+

7 Ah Yehova, beni kandırdın, ben de kandım. Gücünü kullanıp beni alt ettin.+ Gün boyu alay konusu oldum, herkes benimle eğleniyor.+ 8 Çünkü konuştukça feryat ediyorum; zorbalık, soygun diye haykırıyorum.+ Yehova’nın sözü yüzünden bütün gün kınanıyor, alaya alınıyorum.+ 9 “Bir daha O’ndan söz etmeyeceğim, O’nun adına konuşmayacağım” dedim,+ ama sözü yüreğimde alev alev yanan, kemiklerimin içine kapatılmış bir ateş gibi oldu; onu içimde tutmaktan yoruldum, artık dayanacak gücüm kalmadı.+ 10 Kötü söylentilerin yayıldığını duydum.+ Her yerde dehşet kol geziyor. “Onun hakkında çekinmeden konuşun ki, biz de konuşabilelim” diyorlar.+ Bana dost görünüp “Selam!” diyen her adam tökezlememi bekliyor.+ “Belki kanar+ da onu yeneriz, böylece öcümüzü alırız” diyorlar. 11 Oysa Yehova korku uyandıran bir yiğit+ gibi benimledir.+ Bu yüzden bana eziyet edenler tökezleyecek, beni alt edemeyecek.+ Başarısızlığa uğrayıp büyük utanca düşecekler. İçine düştükleri rezillikten asla kurtulamayacaklar ve bu asla unutulmayacak.+

12 Fakat sen, ey göklerin hâkimi Yehova, doğru insanı yoklarsın;+ onun yüreğindekini, gönlündekini* görürsün.+ Davamı Sana getirdim,+ ne olur onlardan öç aldığını göreyim.+

13 Yehova’ya ilahi söyleyin! Yehova’yı yüceltin! Çünkü yoksulun canını kötülerin elinden kurtardı.+

14 Doğduğum güne lanet olsun! Anamın beni doğurduğu gün kutlu sayılmasın!+ 15 Babama ‘Bir oğlun oldu!’ müjdesi getirip onu sevindiren+ adama lanet olsun! 16 O adam Yehova’nın hiç acımadan yıktığı şehirler gibi olsun.+ Sabahleyin çığlıklar, öğle vakti boru sesleri duysun.+

17 Neden beni ana rahmindeyken öldürmedi? O zaman anam mezarım olur, rahmi hep yüklü kalırdı.+ 18 Ben zahmet ve dert çekmek,+ hayatımın sonuna dek utanç içinde yaşamak+ için mi ana rahminden çıktım?+