2. Samuel

24 Yehova İsrail’e karşı yine+ çok öfkelendi. Çünkü biri* Davut’a “Git, İsrail ve Yahuda halkını say”+ diyerek onu kışkırtmıştı. 2 Kral, yanındaki ordu komutanı Yoab’a+ “Gidin, Dan’dan Beer-şeba’ya+ kadar bütün İsrail kabilelerini sayıp kaydedin+ ki halkın sayısını bileyim”+ dedi. 3 Yoab ise krala “Tanrın Yehova efendim kralın gözleri önünde halkının sayısını yüz kat artırsın” dedi, “Fakat efendim kral bunu neden istiyor?”+

4 Sonunda kralın sözü Yoab’ın ve ordu komutanlarının sözüne baskın çıktı.+ Yoab ve komutanları İsrail halkını sayıp kaydetmek+ üzere kralın huzurundan ayrıldılar. 5 Ürdün Irmağını geçip vadinin ortasındaki şehrin sağ tarafında, Aroer+ yakınlarında konakladılar. Oradan Gadoğullarının topraklarına+ ve Yazer’e+ geçtiler. 6 Sonra Gilead’a+ ve Tahtim-hodşi topraklarına vardılar. Oradan Dan-yaan’a gidip, Sayda+ civarına ulaştılar. 7 Sonra Sur Kalesine+ ve Hivilerle+ Kenanlıların şehirlerine gittiler. Sonunda da Yahuda’nın Necef+ bölgesindeki Beer-şeba’ya+ vardılar. 8 Bu şekilde ülkenin her yerini dolaştılar ve dokuz ay yirmi gün sonra Yeruşalim’e döndüler. 9 Yoab kaydettiği insanların sayısını krala bildirdi:+ İsrail’de eli kılıç tutan sekiz yüz bin cesur yiğit vardı, Yahuda’da ise eli kılıç tutan beş yüz bin kişi vardı.+

10 Bu şekilde halkı saydırdıktan sonra Davut içten içe rahatsız oldu.+ Ve Davut Yehova’ya “Bunu yapmakla çok büyük günah işledim”+ dedi. “Şimdi ne olur ey Yehova, bu kulunun suçunu bağışla;+ çünkü çok akılsızca davrandım.”+ 11 Ertesi sabah Davut kalktığında, Davut’un göreni+ Gad+ peygambere Yehova’nın sözü geldi: 12 “Gidip Davut’a de ki, ‘Yehova şöyle diyor: Önüne üç seçenek koyuyorum.+ Bunlardan birini seç ki sana onu yapayım.’”+ 13 Böylece Gad Davut’un yanına gelip+ “Ülkene yedi yıl kıtlık mı gelsin,+ düşmanlarından üç ay kaçmak mı istersin?+ Yoksa ülkende üç gün salgın hastalık mı olsun?”+ dedi. “Şimdi iyi düşün, beni gönderene ne cevap vereyim söyle.” 14 Davut Gad’a, “Çok sıkıntılıyım” dedi. “Ne olur Yehova’nın eline düşelim,+ çünkü O’nun merhameti büyüktür;+ insan eline düşmeyeyim.”+

15 O zaman Yehova, sabahtan başlayarak belirlenen zamana dek İsrail’in başına salgın hastalık+ getirdi ve Dan’dan Beer-şeba’ya+ kadar yetmiş bin kişi öldü.+ 16 Melek+ Yeruşalim’i yok etmek için elini uzatmışken Yehova bu felaketten vazgeçti.+ Halkın başına bela getiren meleğe, “Yeter! Artık elini indir” dedi. Yehova’nın meleği o sırada Yebusi+ Aravna’nın+ harman yeri yakınındaydı.

17 Ve Davut, meleğin halkın başına yıkım getirdiğini görünce Yehova’ya şöyle yakardı: “Günah işleyen, kötülük yapan benim. Ama bu koyunlar+ ne yaptı? Ne olur elini bana+ ve babamın evine karşı kaldır.”

18 O gün Gad Davut’un yanına geldi ve “Kalk, Yebusi Aravna’nın harman yerinde Yehova’ya bir sunak yap”+ dedi. 19 Davut kalkıp Yehova’nın emrine göre Gad’ın sözünü ettiği yere çıktı.+ 20 Aravna, kralın ve adamlarının kendisine doğru geldiğini görünce hemen koşup kralın önünde yere kapandı.+ 21 Sonra da “Efendim kral neden bu kuluna geldi?” diye sordu. Davut şöyle dedi: “Yehova’ya bir sunak yapmak için senden harman yerini satın almaya+ geldim ki, bu felaket+ halkın üzerinden kalksın.” 22 Aravna Davut’a “Efendim kral orayı alsın+ ve uygun gördüğü gibi sunular sunsun” dedi, “İşte, yakılan sunu olarak sığırlar ve odun olarak dövenlerle sığırların takımları var.+ 23 Ey kral, Aravna her şeyi sana veriyor.” Ve Aravna krala “Tanrın Yehova senden razı olsun!”+ dedi.

24 Fakat kral Aravna’ya “Hayır, kesinlikle bedelini ödeyerek alacağım”+ dedi, “Tanrım Yehova’ya bedelini ödemediğim yakılan kurbanlar sunamam.”+ Böylece Davut harman yerini ve sığırları elli şekel gümüşe satın aldı.+ 25 Ve orada Yehova’ya bir sunak yaparak+ yakılan kurbanlar ve paylaşma kurbanları sundu. Bundan sonra Yehova, memleket için yakarışları kabul etti+ ve İsrail’in başına gelen felaket sona erdi.