1. Krallar

21 Yizreelli Nabot’un Yizreel’de,+ Samiriye kralı Ahab’ın sarayının yanında bir bağı vardı. 2 Ahab Nabot’a “Bağını+ bana ver+ de sebze+ bahçesi+ yapayım, çünkü evime yakın” dedi, “Karşılığında sana daha iyi bir bağ veririm ya da istersen+ bedelini parayla öderim.” 3 Fakat Nabot Ahab’a “Atalarımdan miras kalan mülkü+ sana vermem mümkün değil,+ Yehova’nın gözünde doğru olmaz”+ diye karşılık verdi. 4 Ahab, Yizreelli Nabot’un “Atalarımdan miras kalan mülkü sana vermem” demesi yüzünden yüzü asık ve üzgün bir şekilde evine geldi. Sırtını dönüp yattı+ ve yemek yemedi.

5 Sonunda karısı İzebel+ gelip “Neden üzgünsün?+ Yemek bile yemiyorsun” dedi. 6 O da şöyle karşılık verdi: “Yizreelli Nabot’a ‘Bağını bana sat ya da istersen sana onun yerine daha iyi bir bağ vereyim’ dedim. Fakat o ‘Bağımı sana vermem’+ dedi.” 7 Karısı İzebel “Sen İsrail kralı değil misin?”+ dedi, “Kalk, yemek ye, keyfin yerine gelsin. Yizreelli Nabot’un bağını sana ben vereceğim.”+ 8 Ve İzebel Ahab adına mektuplar yazdı,+ onları Ahab’ın mührüyle mühürleyip+ Nabot’un yaşadığı şehirdeki ihtiyarlara+ ve ileri gelenlere gönderdi. 9 Şunları yazdı:+ “Bir oruç ilan edin ve Nabot’u halkın önünde baş yere oturtun. 10 Karşısına da iki+ serseri+ oturtun. ‘Sen Tanrı’ya ve krala küfrettin!’+ diyerek onun aleyhinde şahitlik etsinler.+ Sonra onu şehirden çıkarıp taşlayın, ölsün.”+

11 Şehrin erkekleri, orada oturan ihtiyarlar ve ileri gelenler İzebel’in dediği gibi yaptılar, gönderdiği mektuplarda yazılanları yerine getirdiler.+ 12 Oruç ilan ettiler+ ve Nabot’u halkın önünde baş yere oturttular. 13 Sonra iki serseri gelip onun karşısına oturdu. Serseriler “Nabot Tanrı’ya ve krala küfretti!”+ diyerek halkın önünde onun aleyhinde şahitlik ettiler. Ardından Nabot’u şehrin dışına çıkarıp taşladılar ve öldü.+ 14 İzebel’e de “Nabot taşlandı ve öldü”+ diye haber gönderdiler.

15 İzebel Nabot’un taşlanıp öldüğünü duyar duymaz Ahab’a “Kalk, Yizreelli Nabot’un sana satmayı reddettiği bağı mülk edin;+ çünkü o artık hayatta değil, öldü” dedi. 16 Ahab Yizreelli Nabot’un öldüğünü duyunca bağı mülk edinmek için hemen oraya indi.+

17 Ve Tişbeli İlya’ya+ Yehova’dan şu söz geldi:+ 18 “Kalk, İsrail kralı Ahab’ı karşılamaya in. O şimdi Samiriye’de,+ mülk edinmeye gittiği Nabot’un bağında. 19 Ona diyeceksin ki, ‘Yehova şöyle söylüyor: Hem öldürdün+ hem de malını mülk mü edindin?’+ De ki, ‘Yehova şöyle söylüyor: Köpekler Nabot’un kanını yaladıkları yerde+ senin de kanını yalayacaklar.’”+

20 Ve Ahab İlya’ya “Beni buldun mu düşmanım?”+ dedi. İlya da “Evet, seni buldum” diye karşılık verdi, “‘Sen ki Yehova’nın gözünde kötü olan işleri+ yapmaya kendini adadın, 21 Ben de senin başına felaket getiriyorum,+ senin kökünü kazıyacağım+ ve Ahab evinden her erkeği,+ İsrail’de sefil ve aşağı olanı da söküp atacağım. 22 Senin evini Nebat oğlu Yeroboam+ ve Ahiya oğlu Baaşa’nın evi+ gibi yapacağım, çünkü beni öfkelendirdin ve İsrail’i günaha sürükledin.’+ 23 Yehova İzebel hakkında da şöyle söylüyor: ‘Yizreel’deki tarlada İzebel’i köpekler yiyecek.+ 24 Ahab’ın evinden şehirde öleni köpekler yiyecek, kırda öleni göğün kuşları yiyecek.+ 25 Yehova’nın gözünde kötü olanı yapmaya kendini adayan ve karısı İzebel+ tarafından kışkırtılan+ Ahab gibisi+ şimdiye dek görülmedi. 26 O, Yehova’nın İsrailoğullarının önünden kovduğu Amorilerin yaptığı gibi,+ iğrenç putların+ peşinden giderek tiksindirici işler yaptı.’”

27 Ahab bu sözleri duyunca giysisini yırtıp çula sarındı,+ oruç tuttu, çulda yattı ve üzgün üzgün dolaştı.+ 28 Ve Tişbeli İlya’ya Yehova’dan şu söz geldi: 29 “Ahab önümde nasıl alçakgönüllülük gösterdi gördün mü?+ Madem önümde alçakgönüllü oldu, Ben de bu felaketi o hayattayken getirmeyeceğim.+ Onun evine felaketi oğlunun zamanında getireceğim.”+