Hezekiel

2 Bana şöyle dedi: “Ey insanoğlu,+ ayağa kalk da seninle konuşayım.”+ 2 O konuşur konuşmaz ruh içime girmeye başladı.+ Sonunda, konuşanı duyabileyim diye beni ayaklarımın üzerine dikti.+

3 “Ey insanoğlu!” dedi. “Seni İsrailoğullarına, Bana başkaldıran o asi milletlere+ gönderiyorum.+ Ta bugüne kadar hem onlar hem de ataları Bana karşı geldiler.+ 4 Onlar yüzsüz+ ve yüreği nasır bağlamış+ oğullardır. Seni onlara gönderiyorum; şöyle diyeceksin: ‘Bunlar Ulu Rab Yehova’nın sözleri.’ 5 İster dinlesinler+ ister dinlemesinler+ (çünkü onlar asi bir evdir),+ aralarında bir peygamber bulunduğunu mutlaka bilecekler.+

6 Sen, insanoğlu! Çevrende seni iğneleyen+ inatçı insanlar olsa da,+ akreplerin arasında yaşıyor olsan da;+ onlardan korkma,+ sözleri de seni korkutmasın.+ Onlar asi bir ev olsa da,+ sözleri seni korkutmasın ve onların karşısında dehşete düşme.+ 7 Onlar isyankârdır; fakat dinleseler de dinlemeseler de sözlerimi onlara bildirmelisin.+

8 Sen, insanoğlu! Söylediklerimi iyi dinle! O asi ev gibi sen de asi olma.+ Ağzını aç ve sana vereceğimi ye.”+

9 O zaman baktım ki, bana doğru bir el uzanmıştı+ ve avcunun içinde bir kitap tomarı vardı.+ 10 Önümde onu yavaş yavaş açtı. Tomarın önü ve arkası yazılıydı;+ içinde ağıtlar, iniltiler ve feryatlar vardı.+