Kutsal Kitap imanlı kişilerin genelde güçlü olduğundan bahseder. Ama en güçlüleri bile zaman zaman güçsüz hissetti. Örneğin Kral Davut bazen kendini bir “dağ” gibi güçlü hissederken bazen “tedirgin” hissetmişti (Mezm. 30:7). Şimşon Tanrı’nın ruhu sayesinde muazzam bir güce sahipti. Fakat o, Yehova ruhunu vermezse ‘gücünü yitirip sıradan insanlar gibi olacağının’ farkındaydı (Hâk. 14:5, 6; 16:17). Bu imanlı adamların gücünün kaynağı Yehova’ydı. Elçi Pavlus da Yehova’dan gelen güce ihtiyacı olduğunun farkındaydı (2. Kor. 12:9, 10). Sağlık sorunları vardı (Gal. 4:13, 14). Bazen doğruyu yapmakta zorlanıyordu (Rom. 7:18, 19). Bazen de başına neler geleceğini bilmiyordu ve kaygılanıyordu (2. Kor. 1:8, 9). Yine de o zayıfken güçlüydü. Çünkü Yehova Pavlus’a ihtiyacı olan gücü veriyordu. w23.10 12 p. 1-2

Zaman zaman değersiz olduğunuzu düşünüyorsanız, sizi hakikate çekenin bizzat Yehova olduğunu hatırlayın (Yuhn. 6:44). O sizin göremediğiniz iyi yönlerinizi görüyor. Ve sizi sizden daha iyi tanıyor (2. Tar. 6:30). Bu yüzden O’nun için değerli olduğunuzu söylediğinde buna güvenebilirsiniz (1. Yuhn. 3:19, 20). Bazılarımız hakikati öğrenmeden önce yaptıkları nedeniyle hâlâ suçluluk duyuyor (1. Pet. 4:3). Bazı sadık kardeşlerimiz de belli bir zayıflığıyla hâlâ mücadele ediyor. Peki sizin için ne denebilir? Zaman zaman siz de Yehova’nın sizi bağışlamadığını düşünüyor musunuz? Eğer öyleyse, Yehova’nın diğer hizmetçilerinin de benzer duygular yaşadığını bilmek sizi rahatlatabilir. Örneğin, Pavlus kusurlu yapısını düşündüğünde ne kadar zavallı olduğunu hissetti (Rom. 7:24). Tabii o tövbe edip vaftiz edilmişti. Yine de kendini “elçilerin en küçüğü” ve ‘günahkârların başı’ olarak görüyordu (1. Kor. 15:9; 1. Tim. 1:15). w24.03 27 p. 5-6

Kral Yehoaş’ın yanlış kararından çıkarabileceğimiz derslerden biri şudur: Bizi olumlu yönde etkileyecek arkadaşlar seçmeliyiz. Dostlarımız Yehova’yı seven ve O’nu memnun etmek isteyen kişiler olmalı. Sadece kendi yaş grubundan kişilerle arkadaşlık etmek zorunda değilsin. Unutma ki, Yehoaş’ın dostu Yehoyada ondan yaşça çok daha büyüktü. Kendine şu soruları sorabilirsin: “Arkadaşlarım Yehova’ya olan imanımı güçlendiriyor mu? Beni Tanrı’nın standartlarına uygun yaşamaya teşvik ediyor mu? Sohbetlerinde Yehova’dan ve hakikatten bahsediyorlar mı? Tanrı’nın standartlarına saygı gösteriyorlar mı? Sadece duymak istediğim şeyleri mi söylüyorlar, yoksa yanlış yaptığımda beni düzeltecek kadar cesurlar mı?” (Özd. 27:5, 6, 17). Yani özetle, arkadaşların Yehova’yı sevmiyorsa onların sana hiçbir yararı olmaz. Fakat Yehova’yı seviyorlarsa o arkadaşlarını hiç bırakma. Çünkü onlar sana çok şey katacak (Özd. 13:20). w23.09 9 p. 6-7