Yehova’yı seven kişiler, O’nun ismini tüm yürekleriyle yüceltmek isterler. Kral Davut Yehova’nın ismini yüceltmenin O’nu yüceltmek anlamına geldiğini biliyordu. Yehova ismi bir kelimeden daha fazlasıdır. Bu ismi duyduğumuzda aklımıza Tanrı’nın bütün güzel nitelikleri ve harika işleri gelir. Davut Yehova’nın ismini kutsal olarak görüyordu ve bu ismi yüceltmek istiyordu. Bunu ‘bütün varlığıyla’ yani tüm yüreğiyle yapmak istiyordu. Levioğulları da Yehova’yı övmek konusunda örnektir. Onlar sundukları övgü sözlerinin Yehova’nın kutsal ismini yüceltmeye yetmeyeceğinin farkındaydı (Neh. 9:5). Kuşkusuz onların bu alçakgönüllü tutumu ve yürekten övgüleri Yehova’yı hoşnut etti. w24.02 9 p. 6

Yehova hedefinize ulaşamadığınızda başarısız olduğunuzu düşünmeyecek çünkü sorun sizde değil, hedefinizin gerçekçi olmamasında (2. Kor. 8:12). Engellerden ders çıkarın. Bugüne dek başardıklarınızı unutmayın. Kutsal Kitap şöyle der: “Tanrı adaletsiz değil ki . . . . yaptığınız işleri unutsun” (İbr. 6:10). Biz de unutmamalıyız. Geriye dönüp neler başardığınıza bakın. Yehova’yla dost oldunuz, O’nun hakkında başkalarıyla konuştunuz ya da vaftiz oldunuz. Tüm bu ruhi hedeflerinize ulaştınız. Aynısını şu anki hedefleriniz için de yapabilirsiniz. Yehova’nın yardımıyla hedefinize ulaşabilirsiniz. Ruhi hedefinize ilerlerken Yehova’nın size nasıl yardım ettiğini görmeye çalışın (2. Kor. 4:7). Pes etmeyin, ilerlemeye devam edin. Çünkü önünüzde harika nimetler var (Gal. 6:9). w23.05 31 p. 16-18

Yehova, sevgisini dile getirmekten hoşlanır. Kutsal Kitaptaki iki kayıtta Yehova’nın İsa’yı sevdiğini ve ondan memnun olduğunu dile getirdiğini okuruz (Mat. 3:17; 17:5). Yehova’nın gökten sizinle konuşup sizi sevdiğini söylemesini ister miydiniz? Bugün O’nun sesini gökten değil, Kutsal Kitabın sayfalarından duyuyoruz. İsa’nın İncil’deki sözlerini okuduğumuzda Yehova’nın sesini duymuş gibi oluruz. O Babasını kusursuz şekilde yansıtıyordu. Öğrencileri kusurlu olsa da, sadık oldukları için İsa onları seviyordu ve sevgisini dile getirdi. Onun bu sözlerini okuduğumuzda Yehova sanki bizimle konuşuyormuş gibi düşünebiliriz (Yuhn. 15:9, 15). Sınavlarla karşılaştığımızda bu Yehova’nın onayını kaybettiğimiz anlamına gelmez. Sınavlar bize Yehova’ya duyduğumuz sevgiyi ve güveni gösterme fırsatı verir (Yak. 1:12). w24.03 28 p. 10-11