12 Temmuz Cumartesi
[Yehoaş’ı] öldürdüler . . . . fakat kralların mezarlığına gömmediler (2. Tar. 24:25).
Yehoaş’ın yaşadıklarından neler öğrenebiliriz? O sanki cılız kökleri olup desteğe ihtiyaç duyan bir ağaç gibiydi. Yehoaş, ona destek olan Yehoyada öldükten sonra hakikate isyan edenleri dinledi ve Yehova’dan uzaklaştı. Bu durum bize şunu öğretir: Tanrı’ya duyduğumuz korku ailemize ya da kardeşlerimize bağlı olmamalı. Ruhen güçlü kalmak istiyorsak Tanrı’ya bağlılığımızı ve O’na duyduğumuz korkuyu güçlendirmeliyiz. Bunu da düzenli inceleme yaparak, derin düşünerek ve dua ederek yapabiliriz (Yer. 17:7, 8; Kol. 2:6, 7). Yehova bizden çok fazla şey istemez. Vaiz 12:13 Yehova’nın bizden ne istediğini şöyle özetliyor: “Tanrı’dan kork, O’nun emirlerini tut. Çünkü insanın tüm yükümlülüğü budur.” Tanrı’dan korkarsak ileride karşımıza çıkacak sınavların üstesinden gelebilir ve sadık kalabiliriz. Hiçbir şey Yehova’yla aramızdaki dostluğu bozamaz. w23.06 18-19 p. 17-19
13 Temmuz Pazar
İşte! Her şeyi yeni yapıyorum (Vah. 21:5).
Bu ayet şu sözlerle başlıyor: “Tahtta oturan şöyle dedi” (Vah. 21:5a). Vahiy kitabındaki görüntülerde Yehova sadece üç kez konuşur. Ve bu onlardan biridir. Dolayısıyla bu vaadi güçlü bir melek ya da diriltilmiş İsa değil, bizzat Yehova verdi. Bu sözlere kesinlikle güvenebiliriz, çünkü Yehova ‘yalan söyleyemez’ (Tit. 1:2). Evet, Vahiy 21:5, 6’daki sözler mutlaka yerine gelecek. “İşte!” kelimesini düşünelim. “İşte” olarak tercüme edilen Yunanca ifade Vahiy kitabında sık sık geçer. Bu ifade sayesinde okuyucu ardından gelecek cümlenin önemli olduğunu anlıyordu. Peki sonra Yehova ne dedi? “Her şeyi yeni yapıyorum.” Aslında Yehova gelecekte yapacağı şeylerden bahsediyordu. Ama O, vaatlerini yerine getireceğinden kesinlikle emin olduğu için bunları o sırada gerçekleştiriyormuş gibi söyledi (İşa. 46:10). w23.11 3 p. 7-8
14 Temmuz Pazartesi
Dışarıya çıkıp acı acı ağladı (Mat. 26:75).
Elçi Petrus zayıflıklarıyla mücadele etti. Birkaç örneğe bakalım. İsa Kutsal Yazılarda bildirildiği gibi acı çekip öldürülmesi gerektiğini açıkladığında Petrus onu azarladı (Mar. 8:31-33). Ayrıca o ve diğer elçiler tekrar tekrar aralarında kimin en büyük olduğunu tartıştı (Mar. 9:33, 34). İsa’nın ölümünden önceki son gece Petrus kendini tutamayıp bir adamın kulağını kesti (Yuhn. 18:10). Ayrıca aynı gece korkuya kapılıp İsa’yı tanıdığını üç kere inkâr etti (Mar. 14:66-72). Bunun sonucunda kahroldu. İsa Petrus’tan ümidini kesmedi. Diriltildikten sonra ona kendisine duyduğu sevgiyi ifade etmesi için fırsat verdi. Ardından ona “Koyunlarımı güt” dedi (Yuhn. 21:15-17). Petrus bu görevi kabul etti. Pentekost günü Yeruşalim’deydi ve kutsal ruhla meshedilen ilk kişiler arasında yer aldı. w23.09 21-22 p. 6-7