Elçi Petrus zayıflıklarıyla mücadele etti. Birkaç örneğe bakalım. İsa Kutsal Yazılarda bildirildiği gibi acı çekip öldürülmesi gerektiğini açıkladığında Petrus onu azarladı (Mar. 8:31-33). Ayrıca o ve diğer elçiler tekrar tekrar aralarında kimin en büyük olduğunu tartıştı (Mar. 9:33, 34). İsa’nın ölümünden önceki son gece Petrus kendini tutamayıp bir adamın kulağını kesti (Yuhn. 18:10). Ayrıca aynı gece korkuya kapılıp İsa’yı tanıdığını üç kere inkâr etti (Mar. 14:66-72). Bunun sonucunda kahroldu. İsa Petrus’tan ümidini kesmedi. Diriltildikten sonra ona kendisine duyduğu sevgiyi ifade etmesi için fırsat verdi. Ardından ona “Koyunlarımı güt” dedi (Yuhn. 21:15-17). Petrus bu görevi kabul etti. Pentekost günü Yeruşalim’deydi ve kutsal ruhla meshedilen ilk kişiler arasında yer aldı. w23.09 21-22 p. 6-7

Elçi Petrus ihtiyarlara “Tanrı’nın sürüsünü güdün” dedi (1. Pet. 5:1-4). İhtiyarlar, kardeşleri çok seviyorsunuz ve onlara yardım etmek istiyorsunuz. Bunun farkındayız. Fakat bazen çok meşgul ya da yorgun olduğunuzdan görevinizi yerine getirmekte zorlanabilirsiniz. Size ne yardım edebilir? Yehova’ya içinizi dökün. Petrus şöyle yazdı: “Hizmet eden, Tanrı’nın verdiği güce dayanarak hizmet etsin” (1. Pet. 4:11). Kardeşlerinizin yaşadığı bazı sorunlar bu sistemde tam olarak çözülemeyebilir. Fakat unutmayın bizim ‘başçobanımız’ İsa’dır. O, kardeşlerinize herkesten daha iyi yardım edebilir. Üstelik bunu şimdi olduğu gibi yeni dünyada da yapacak. Yehova’nın ihtiyarlardan tek isteği kardeşlerini sevmeleri, onlara destek olmaları ve ‘sürüye örnek olmaları.’ w23.09 29-30 p. 13-14

İnsanların fikirlerinden etkilenmemek için dikkatli olmalıyız. Yehova’nın emirlerini hiçe sayan insanların düşüncelerinden etkilenirsek biz de Yehova’yı ve O’nun standartlarını göz ardı etmeye başlayabiliriz (1. Kor. 3:19). “Bu dünyanın aklı” bedensel arzuları önemser. Geçmişte Bergama ve Tiyatira şehirlerinde birçok insan, putperestlik ve ahlaksızlık yapıyordu. Bu şehirlerdeki Hıristiyanlardan bazıları da çevrelerindeki insanlardan etkilenmişti. İsa, cinsel ahlaksızlığa göz yumdukları için her iki cemaati de ciddi şekilde uyardı (Vah. 2:14, 20). Bugün bizler de yanlış fikirleri benimsemek konusunda ciddi bir baskı görüyoruz. Ailemiz ve arkadaşlarımız, Yehova’nın kanunlarının kısıtlayıcı olduğuna bizi ikna etmeye çalışabilir. Örneğin bedensel arzularımıza göre davranmanın yanlış olmadığını söyleyebilirler. Ya da Kutsal Kitaptaki ahlak standartlarının modasının geçtiğini iddia edebilirler. Bu fikirlerden etkilenirsek Yehova’nın kanunlarını çiğneyebiliriz. Bazen Yehova’nın verdiği talimatların yeterli olmadığını düşünebiliriz. Bunun sonucunda “yazılanların dışına çıkma” tuzağına düşebiliriz (1. Kor. 4:6). w23.07 16 p. 10-11