İsa Yehova’nın makullüğünü örnek aldı. Bir seferinde İsrailli olmayan bir kadın, “cinlerin tutsağı” olan kızını iyileştirmesi için İsa’ya yalvardı. Aslında İsa, ‘İsrail evinin kaybolmuş koyunlarına’ iyi haberi duyurmak için yeryüzüne gelmişti. Fakat bu görevini yerine getirirken makullük gösterdi. Kadına acıdı ve kızını iyileştirdi (Mat. 15:21-28). Başka bir örneğe bakalım. İsa şöyle demişti: ‘Kim beni reddederse, ben de onu reddedeceğim’ (Mat. 10:33). Peki o kendisini 3 kez inkâr eden Petrus’u reddetti mi? Hayır. Onun pişman olduğunu ve özünde imanlı bir adam olduğunu biliyordu. Bu yüzden diriltildikten sonra Petrus’a göründü. Onu bağışladığını ve sevdiğini anlamasını sağladı (Luka 24:33, 34). Hem Yehova Tanrı hem de İsa Mesih makuldür. Peki bizim için ne denebilir? Yehova bizden de makul olmamızı bekler. w23.07 21 p. 6-7

Başkalarını, Yehova’nın cennetle ilgili vaadinin gerçekleşeceğine nasıl ikna edebiliriz? Şunlara dikkat çekebiliriz: İlk olarak bu vaadi bizzat Yehova verdi. Vahiy kitabında şöyle okuyoruz: “Tahtta oturan şöyle dedi: ‘İşte! Her şeyi yeni yapıyorum.’” Yehova vaadini gerçekleştirmeyi çok istiyor ve O bunu yapacak hikmete ve güce sahip. İkinci olarak Yehova için amacının gerçekleşeceği o kadar kesindir ki sanki çoktan gerçekleşmiş gibi konuşur. Şöyle der: “Bu sözler güvenilir ve doğrudur. . . . . İşte oldu!” Üçüncü olarak da Yehova bir işe başladıysa sonunu mutlaka getirir. O’na hiçbir şey engel olamaz. ‘Alfa ve Omega Benim’ sözleri bunu gösterir (Vah. 21:6). Yehova Şeytan’ın hem yalancı hem de başarısız olduğunu kanıtlayacak. Öyleyse biri Vahiy 21:4 ayeti için “Bu sözlerin gerçekleşeceğine pek inanmıyorum” derse o kişiye 5. ve 6. ayeti okuyup açıklayın. Böylece ona Yehova’nın verdiği güvenceyi, yani O’nun imzasını göstermiş olursunuz (İşa. 65:16). w23.11 7 p. 18-19

İbrahim, 75 yaşında çocuksuz bir adamken Yehova ona bir vaatte bulundu. O bu vaadin gerçekleştiğini gördü mü? Tam olarak değil. Fırat Nehri’ni geçtikten sonra 25 yıl bekledi ve oğlu İshak’ın mucizevi doğumuna tanık oldu. 60 yıl sonra da torunları Esav ve Yakup’u kucağına aldı (İbr. 6:15). Ama İbrahim, soyunun büyük bir millet olduğunu ve Vaat Edilmiş Toprakları mülk edindiğini görmedi. Yine de Yehova’yla dost olma ayrıcalığını tattı (Yak. 2:23). İbrahim diriltildiğinde imanı ve sabrı sayesinde tüm milletlerin nasıl nimetler elde ettiğini öğrenecek. Şüphesiz bu onu çok mutlu edecek (Başl. 22:18). İbrahim’den ne öğreniyoruz? Yehova’nın tüm vaatlerini gerçekleştirdiğini görmeye bizim de ömrümüz yetmeyebilir. Ancak İbrahim gibi sabırlı olursak şundan emin olabiliriz: Yehova şimdi bizi ödüllendirecek ve yeni dünyasında bize çok daha büyük nimetler verecek (Mar. 10:29, 30). w23.08 24 p. 14