Elçi Pavlus bizi savaş için hazırlıklı olan giyinmiş bir askere benzetti. Görevdeki bir asker savaş için her zaman hazırlıklı olmalıdır. Bu bizim için de geçerli. Zırhımızı yani iman ve sevgimizi; miğferimizi yani ümidimizi giyerek Yehova’nın günü için hazırlıklı olabiliriz. Zırh, nasıl bir askerin kalbini korursa, iman ve sevgi de bizim mecazi yüreğimizi korur. Bu nitelikler sayesinde Yehova’ya hizmet etmeye ve İsa’yı takip etmeye devam edebiliriz. Güçlü bir imanımız olursa Yehova’nın, O’nu tüm yürekle arayanları ödüllendirdiğine emin olabiliriz (İbr. 11:6). Bu sayede zorluklar yaşasak da önderimiz İsa’ya vefalı kalabiliriz. İmanımızı güçlendirmek için neler yapabiliriz? Örneğin zulme veya ekonomik zorluklara rağmen sadakatlerini koruyan kardeşlerimizi örnek alabiliriz. Ayrıca maddiyatçılık tuzağına karşı da dikkatli olmalıyız. Bunun için hayatlarını sadeleştirip Krallığa ilk yeri veren kardeşleri örnek alabiliriz. w23.06 10 p. 8-9

Özdenetim duygu ve davranışlarımızı kontrol etmemize yardım eder. Hedeflerimize ulaşmak için bu niteliğe ihtiyacımız var. Özellikle de hedefimize ulaşmak zorsa ya da hiç içimizden gelmiyorsa. Bildiğimiz gibi özdenetim kutsal ruhun meyvesini oluşturan niteliklerden biridir. Bu yüzden bu niteliği geliştirmek için Yehova’dan kutsal ruhunu isteyebiliriz (Luka 11:13; Gal. 5:22, 23). Koşullarınızın ideal olmasını beklemeyin. Bu sistemde koşullarımız hiçbir zaman tam istediğimiz gibi olmayacak. Böyle bir beklentiye sahip olursak, hedefimize ulaşamayabiliriz. Hedefinize ulaşmak zor gözüküyorsa motivasyonunuzu kaybedebilirsiniz. Öyleyse ufak adımlar atarak hedefinize ulaşabilir misiniz? Örneğin, bir nitelik geliştirmek istiyorsanız önce ufak şeyler yaparak işe başlayın. Ya da hedefiniz Kutsal Kitabı baştan sona okumak olabilir. Kısa kısımları okuyarak başlayabilirsiniz. w23.05 29 p. 11-13

Yehova son günlerde teşkilatını kullanarak bize bol bol ruhi gıda sağlıyor. Bunlar ‘Kutsallık Yolunda’ yürümeye devam etmemize yardım ediyor (İşa. 35:8; 48:17; 60:17). Biri Kutsal Kitabı incelemeyi kabul ettiğinde ‘Kutsallık Yoluna’ adım atar. Bazıları kısa süre yürüyor ve ayrılıyor. Bazıları ise varış noktasına kadar yürümeye kararlı. Peki varış noktamız neresi? “Kutsallık Yolu” gökte yaşama ümidine sahip olanları gökteki ödüllerine götürür (Vah. 2:7). Yeryüzünde yaşama ümidine sahip olanları ise, 1.000 yılın sonundaki kusursuzluğa götürür. Eğer şimdi bu yolda yürüyorsanız ardınıza bakmayın. Yeni dünyaya varana kadar bu yoldan ayrılmayın. w23.05 17 p. 15; 17-19 p. 16-18