1 İbranice ve Yunanca Kutsal Yazılarda Tanrı’nın İsmi

Tanrı’nın özel ismi olan “Yehova” (İbranice, יהוה, YHVH), ilk kez Başlangıç 2:4’te geçer. Tanrı’nın ismi bir fiildir; İbranice הוה (havah, “olmak”) fiilinin ettirgen halidir ve bitmemiş bir eylemi gösterir. Dolayısıyla, Tanrı’nın ismi, “O Olmasını Sağlar” anlamına gelir. Bu isim Yehova’nın süregiden eylemlerle Kendisini, vaatlerini yerine getiren, amaçlarını her zaman gerçekleştiren Biri durumuna getirdiğini gösterir.

Çağdaş çevirmenler Tanrı’nın özel ismini ortadan kaldırarak ya da gözlerden gizleyerek Kutsal Kitabın asıl yazarına karşı en büyük saygısızlığı yapmışlardır. Aslında, O’nun ismi İbranice metinde 6.828 kez יהוה (YHVH) şeklinde geçer; bu ifade genelde Tetragrammaton (sözcük anlamıyla, “Dört harfli”) olarak adlandırılır. Bu çeviride biz “Yehova” ismini kullanarak özgün dildeki metinlere bağlı kaldık ve Tanrı’nın ismi olan Tetragrammaton’un yerine “Rab”, “Adonay” ya da “Tanrı” gibi unvanlar kullanma yoluna gitmedik.

“Yehova” ismi, Yeni Dünya Çevirisi’nin İbranice Kutsal Yazılar metninde 6.973 kez geçer. Aslında Tetragrammaton, İbranice metinde 6.828 kez geçer; bunlardan üçü bileşik isimler içinde yer alır (Başlangıç 22:14; Çıkış 17:15; Hâkimler 6:24), altısı da Mezmurların üst yazılarında bulunur (7; 18 [3 kez]; 36; 102). Tetragrammaton’u, metinde geçtiği 6.828 yerin hepsinde de Yehova olarak çevirdik; tek istisna Hâkimler 19:18’dir; o ayette (“evime” sözcüğünde) Tanrı’nın ismi yerine birinci tekil şahıs iyelik zamiri kullanıldı. Ayrıca Septuagint’e dayanarak Tekrar 30:16; 2. Samuel 15:20 ve 2. Tarihler 3:⁠1 ayetlerinde de Tetragrammaton’u metindeki yerine koyduk. Yine, birinci tekil şahıs zamiri yerine Yehova isminin olması gereken İşaya 34:16 ve Zekeriya 6:8 ayetlerinde de Tanrı’nın ismini metne koyduk. Bütün bunlardan başka, Tanrı’nın ismi, Soferim’in Adonay ya da Elohim olarak değiştirdiği 141 yerde de metindeki yerlerine konuldu.

Çevirmenlik sınırlarını aşıp yoruma kaçmamak için, Yunanca Kutsal Yazılarda Tanrı’nın ismini kullanırken her zaman büyük bir titizlik göstererek İbranice Kutsal Yazıları temel almaya dikkat ettik. Tanrı’nın ismini kullandığımız yerlerin doğruluğunu sağlamak üzere, bu kullanımın Yunanca Kutsal Yazıların mevcut İbranice çevirileriyle uyum içinde olmasına özen gösterdik.

Klasik İbrani alfabesine ait karakterlerle Tetragrammaton (יהוה), hem İbranice metinde hem de Yunanca Septuagint çevirisinde kullanılmıştır. Dolayısıyla, İsa ve öğrencileri Kutsal Yazıları ister İbranice ister Yunanca okusunlar, okudukları kısımda Tanrı’nın ismiyle karşılaşıyorlardı. İsa Nasıra’daki havrada ayağa kalktığında kendisine verilen İşaya kitabından Tetragrammaton’un geçtiği 61:​1, 2 ayetlerini okurken Tanrı’nın ismini söyledi. Bu onun, Babasına duasından da görüldüğü gibi, Yehova’nın adını bildirme konusundaki kararlılığına uygun bir davranıştı: “Dünyadan bana verdiğin kişilere Senin adını açıkça bildirdim. . . . . Ben de Senin adını onlara bildirdim ve bildireceğim” (Yuhanna 17:​6, 26).

Yunanca Kutsal Yazıların çevirisinde Tanrı’nın ismini 237 kez kullandık. İsmin ana metinde tekrar yerine konduğu bu 237 düzeltmenin her biri, Yunanca Kutsal Yazıların çeşitli İbranice çevirileriyle uyum içindedir.