บท 67
กำแพงกรุงเยรูซาเล็ม
ในสมัยเดียวกับเอสรา ชาวอิสราเอลคนหนึ่งชื่อเนหะมีย์อยู่ในกรุงชูชันของอาณาจักรเปอร์เซีย เขาทำงานอยู่ในวังของกษัตริย์อาร์ทาเซอร์ซิส วันหนึ่ง พี่น้องของเนหะมีย์ที่มาจากยูดาห์มาบอกเขาว่า ‘คนที่กลับไปเยรูซาเล็มอยู่ในสภาพย่ำแย่และไม่ปลอดภัย เพราะกำแพงเมืองกับประตูเมืองที่พวกบาบิโลนทำลายยังไม่ได้สร้างใหม่’ เนหะมีย์กลุ้มใจมาก เขาอยากกลับไปช่วยที่กรุงเยรูซาเล็ม เขาจึงอธิษฐานว่าขอให้กษัตริย์อนุญาตให้เขาไปได้
หลังจากนั้น กษัตริย์อาร์ทาเซอร์ซิสสังเกตว่าหน้าตาเนหะมีย์ดูเศร้าหมอง จึงถามว่า ‘เราไม่เคยเห็นคุณเศร้าอย่างนี้ เป็นอะไรหรือเปล่า?’ เนหะมีย์ตอบว่า ‘เยรูซาเล็มบ้านเกิดของผมเหลือแต่ซากปรักหักพัง แล้วจะไม่ให้ผมโศกเศร้าได้ยังไงล่ะครับ?’ กษัตริย์ถามว่า ‘อยากให้เราช่วยอะไรไหม?’ เนหะมีย์รีบอธิษฐานในใจแล้วตอบว่า ‘ผมขอกลับไปสร้างกำแพงกรุงเยรูซาเล็มได้ไหมครับ?’ กษัตริย์อาร์ทาเซอร์ซิสก็อนุญาตและดูแลให้เนหะมีย์เดินทางไปถึงกรุงเยรูซาเล็มอย่างปลอดภัย กษัตริย์แต่งตั้งเนหะมีย์เป็นผู้ว่าราชการแผ่นดินยูดาห์และยังบริจาคไม้ที่จะใช้ทำประตูเมืองด้วย
เมื่อเนหะมีย์มาถึงกรุงเยรูซาเล็ม เขาก็ไปตรวจดูกำแพงเมือง จากนั้นก็เรียกปุโรหิตกับพวกข้าราชการมา และพูดว่า ‘กำแพงเมืองพังเสียหายมาก เราต้องรีบซ่อมแล้ว’ ทุกคนเห็นด้วยและลงมือสร้างกำแพงใหม่
พวกศัตรูของชาวอิสราเอลมาเยาะเย้ยว่า ‘กำแพงที่สร้างอยู่น่ะ หมาจิ้งจอกเดินขึ้นไปตัวเดียวก็พังแล้ว’ แต่พวกเขาไม่สนใจคำพูดดูถูกนั้นและทำงานต่อไป กำแพงก็สูงขึ้นและแข็งแรงขึ้น
พวกศัตรูวางแผนบุกโจมตีกรุงเยรูซาเล็มจากหลายทิศทาง พอชาวยิวได้ยินข่าวก็กลัวมาก แต่เนหะมีย์บอกว่า ‘ไม่ต้องกลัว พระยะโฮวาอยู่กับเรา’ แล้วเขาก็จัดคนคอยเฝ้ายามเพื่อปกป้องคนที่กำลังสร้างกำแพง พวกศัตรูจึงโจมตีไม่ได้
ภายในเวลาแค่ 52 วัน กำแพงกรุงเยรูซาเล็มและประตูเมืองทั้งหมดก็สร้างเสร็จ เนหะมีย์เรียกคนเลวีทั้งหมดมาที่กรุงเยรูซาเล็มเพื่ออุทิศกำแพงใหม่ให้พระยะโฮวา เขาแบ่งคนเลวีเป็น 2 กลุ่มให้ร้องเพลงขอบคุณพระเจ้า พวกเขาพากันเดินไปที่ประตูน้ำพุ ขึ้นบันไดไปบนกำแพง แล้วเดินแยกกันไปคนละด้านจนรอบกำแพงเมือง พวกเขาเป่าแตร ตีฉาบ เล่นพิณ และร้องเพลงขอบคุณพระยะโฮวาไปด้วย เอสราเดินไปกับนักร้องกลุ่มหนึ่ง ส่วนเนหะมีย์เดินไปกับอีกกลุ่มหนึ่ง ทั้งสองกลุ่มมาเจอกันที่วิหารของพระเจ้า แล้วประชาชนทุกคนทั้งผู้ชาย ผู้หญิง และเด็ก ๆ ก็เอาเครื่องบูชามาถวายพระยะโฮวาและฉลองกันอย่างมีความสุขจนเสียงดังไปไกลถึงนอกเมือง
“ไม่มีอาวุธอะไรที่สร้างขึ้นมาต่อสู้เจ้าจะทำร้ายเจ้าได้”—อิสยาห์ 54:17