17 Моны күреп торган исраиллеләр өчен Йәһвә данының күренеше тау башына капкан көчле ут сыман иде.

11 Шунда сез тау итәге янына килеп бастыгыз, ә тауны күкләргә кадәр күтәрелгән ут ялмап алган иде. Анда караңгылык һәм куе кара болыт иде.+ 12 Һәм Йәһвә сезгә ут эченнән сөйли башлады.+ Сез сүзләрне ишеттегез, ләкин утта бернәрсә дә күрмәдегез,+ аннан тавыш кына килә иде.+

7 Сөләйман үз догасын әйтеп бетергәч,+ күктән ут иңеп,+ бөтен корбаннарны ялмап алды, һәм йорт Йәһвә даны белән тулды.+ 2 Руханилар Йәһвә йортына керә алмады, чөнки Йәһвә йорты Йәһвәнең даны белән тулган иде.+ 3 Ут иңүен һәм йорт өстендә Йәһвәнең даны хасил булуын күргәч, таш түшәлгән ишегалдында торган бөтен Исраи́л халкы тезләнде дә йөзтүбән капланды һәм: «Ул игелекле. Аның тугры мәхәббәте мәңгелек»,— диеп, Йәһвәгә рәхмәтләр белдерде.