5 Ул исә безнең җинаятьләребез+ өчен чәнчелде,+
Гөнаһларыбыз өчен изелде.+
Ул алган җәза безгә тынычлык китерде.+
Аның яралары ярдәмендә без савыктык.+
6 Без барыбыз сарыклар сыман адашып йөрдек,+
Һәркем үз юлына борылган иде,
Ә Йәһвә безнең барыбызның гөнаһларын аның өстенә салды.+