12 Илийнең уллары исә явыз кеше иделәр.+ Алар Йәһвәне санга сукмадылар. 13 Халык руханилар өчен китергән өлеш белән алар менә нәрсә эшли иде:+ берәү корбан китергәндә, рухани ярдәмчесе өч япьле чәнечкесе белән кайнаган ит янына килә иде дә 14 аны казаннарның берәрсенә тыга иде. Чәнечкесенә эләккәнне рухани үзе белән алып китә иде. Алар Шилога килгән һәр исраилле белән шулай эшләде. 15 Өстәвенә, корбан китерүче кеше әле ит маен төтәткәнче,+ руханиның ярдәмчесе килеп, аңа: «Руханига кыздырырга ит бир. Ул кайнаган ит алмас, чи ит кенә алыр»,— дип әйтә иде. 16 Тегесе аңа: «Башта маен төтәтсеннәр,+ аннары җаның ни теләсә, шуны алырсың»,— дигәндә, рухани аңа: «Юк, итне хәзер үк бир, юкса тартып алырмын!» — дия иде. 17 Шулай эшләп, бу хезмәтчеләр Йәһвә алдында зур гөнаһ кылды,+ чөнки алар Йәһвәгә бирелгән корбаннарга тиешле хөрмәт күрсәтми иде.