11 Бер көнне Наха́ш исемле бер амунлы+ Гила́д җирендәге Ябе́ш+ шәһәре каршысына лагерь корып урнашты. Ябештә яшәгән бар кешеләр Нахашка: «Әйдә, килешү төзик, һәм без сиңа хезмәт итәрбез»,— диделәр.

9 Килгән хәбәрчеләргә болай диделәр: «Гиладтагы Ябеш кешеләренә әйтегез: „Иртәгә, көннең иң кызу чагында сезгә котылу килер“». Хәбәрчеләр бу сүзләрне Ябеш кешеләренә җиткерде, һәм тегеләре бик сөенде. 10 Шунда Ябеш кешеләре амунлыларга: «Иртәгә без сезнең кулга бирелербез, һәм безнең белән ни теләсәгез, шуны эшләгез»,— диделәр.+

11 Киләсе көнне Шаул кешеләрне өч төркемгә бүлде. Алар таң атканчы* лагерьга үтеп керделәр һәм көндезге кызулыкка кадәр амунлыларны һәлак иттеләр.+ Ә исән калганнары таралып бетте, хәтта икәү бергә калучы да юк иде.