7 Давыт аңа: «Курыкма, чөнки мин әтиең Йонафан хакына сиңа тугры мәхәббәт күрсәтәчәкмен.+ Мин сиңа бабаң Шаулның бар җирләрен кайтарырмын, һәм син көн дә минем табынымнан туенырсың»+,— диде.

8 Шунда ул йөзтүбән капланып, аңа: «Кем соң мин шул хәтле? Мин бит үле эт+ кебек кенә. Хезмәтчең синең игътибарыңа лаек та түгел»,— диде. 9 Давыт патша Шаулның хезмәтчесе Сибаны чакыртып, аңа болай диде: «Элек Шаулныкы һәм аның йортыныкы булган бар нәрсәне мин хуҗаң Шаулның оныгына бирәм.+ 10 Син үзеңнең улларың һәм хезмәтчеләрең белән аның җирен эшкәртерсең һәм, хуҗаң Шаул оныгы гаиләсенең ашарга ризыгы булсын өчен, уңыш җыярсың. Хуҗаңның оныгы Мәфибәшит исә көн дә минем табынымнан ашар».+

Ә Сибаның 15 улы һәм 20 хезмәтчесе бар иде.+