• Зәбур 18:31–42
    Изге Язмалар (Тәүрат, Зәбур, Инҗил)

    • 31 Йәһвәдән башка Аллаһы бармы соң?+

      Ходаебыздан башка кем кыя?+

      32 Аллаһы мине көч-куәткә төрендерә,+

      Ул юлымны камил итә.+

      33 Ул аякларымны боланныкыдай җитез итә,

      Мине биек урыннарга куя.+

      34 Ул кулларымны сугыш алып барырга өйрәтә,

      Кулларым бакыр җәяне бөгә ала.

      35 Син мине калканың белән яклыйсың,+

      Уң кулың миңа булыша,*

      Басынкылыгың мине бөек итә.+

      36 Атлап барган сукмагымны син киңәйтәсең.

      Аякларым һич тә таймас.+

      37 Мин дошманнарымны эзәрлекләп, куып җитәрмен;

      Алар җир йөзеннән юк ителмичә, кире кайтмам.

      38 Мин аларны тар-мар итәрмен, һәм алар инде күтәрелә алмас,+

      Алар минем аяк астымда булыр.

      39 Син мине сугыш өчен көч белән коралландырырсың,

      Дошманнарымны аяк алдыма егып салырсың.+

      40 Син дошманнарымны чигенергә* мәҗбүр итәрсең,

      Һәм мин күралмаучыларымны юк* итәрмен.+

      41 Алар ярдәм сорап кычкыра, ләкин аларны коткаручы берәү дә юк,

      Алар хәтта Йәһвәгә ялвара, ә ул җавап бирми.

      42 Мин аларны җил очырып алып киткән тузан бөртекләренә әйләндерермен,

      Аларны урам пычрагын чыгарып ташлагандай ташлармын.