2 Әмма исемемне хөрмәт итүчеләр өстеннән тәкъвалык кояшы балкып торыр, һәм аның нурлары савыктыру китерер. Сез көр бозаулар сыман сикерә-сикерә чабышып йөрерсез».

2 Анда алар алдында аның кыяфәте үзгәрде. Аның йөзе кояштай балкып китте, ә киемнәре яктылык кебек ап-ак булды.+

16 Аның уң кулында җиде йолдыз иде,+ ә авызыннан озын, ике ягы да үткен кылыч+ чыгып тора иде. Аның йөзе балкып торган кояштай иде.+