13 Аталия, кешеләрнең йөгергән, кычкырган тавышларын ишеткәч, шунда ук халык янына, Йәһвә йортына килде.+ 14 Караса, багана янында йола буенча патша басып тора,+ янәшәсендә — башлыклар һәм быргычылар;+ бу җирдәге бөтен халык шатлана, куана һәм быргы кычкырта. Шулчак Аталия киемен ертып: «Хыянәт! Хыянәт!» — дип кычкырып җибәрде. 15 Әмма Йодай рухани гаскәр өстеннән куелган йөзбашларына:+ «Аны тотыгыз да арагыздан чыгарыгыз. Аның артыннан ияргән һәркемне кылыч белән үтерегез!» — дип боерды, чөнки рухани элегрәк: «Аталияне Йәһвә йортында үтермәгез»,— дигән иде. 16 Аталияне тотып алдылар да, патша сараеның+ Ат капкасы янына җиткәч, үтерделәр.