8 Шунда Һәмән Ахашверош патшага болай диде: «Синең патшалыгыңда бөтен өлкәләр буенча+ чәчелгән һәм сибелгән бер халык бар.+ Аның законнары бөтен башка халыкларныкыннан аерылып тора, бу халык кешеләре патша законын үтәми. Патшага моны болай гына калдырырга ярамый.

10 Шунда патша үзенең мөһерле балдагын+ кулыннан салды да яһүдләрне нәфрәт иткән агаклы+ Һәмәдат улы Һәмәнгә+ бирде.

4 Чөнки безне, мине һәм бөтен халкымны, кырып бетерер өчен, үтереп юк итәр+ өчен саттылар.+ Әлбәттә, безне коллар һәм хезмәтче кызлар итеп саткан булсалар, мин бер сүз дә әйтмәс идем. Ләкин мондый бәлагә юл куярга ярамый, чөнки бу патшага да зыян китерер».

5 Шунда Ахашверош патша Әсфирә патшабикәдән: «Кем ул? Алай эшләргә батырчылык иткән кеше кайда?» — дип сорады. 6 Әсфирә: «Безне күралмаучы һәм дошманыбыз — явыз Һәмән ул»,— дип җавап кайтарды.

Һәмән исә патша белән патшабикәдән куркып калтырый башлады.