2 Шуннан соң бер көнне Аллаһының уллары*+ Йәһвә каршына килеп басты.+ Шайтан да алар арасында иде, ул да Йәһвә алдына килеп басты.+

2 Шунда Йәһвә Шайтаннан: «Син кайдан килдең?» — дип сорады. Шайтан Йәһвәгә болай дип җавап бирде: «Мин җирне гиздем, мин аны йөреп чыктым».+ 3 Йәһвә Шайтанга болай диде: «Хезмәтчем Әюпкә игътибар иттеңме? Җир йөзендә аңа тиң кеше юк. Ул намуслы, саф,+ Аллаһыга курку-хөрмәт күрсәтеп яши һәм үзен явызлыктан саклый. Син мине аны һәлак итәргә котыртсаң да,+ ул һаман да үз сафлыгында нык тора».+