12 «Мин исраиллеләрнең зарын ишеттем.+ Аларга әйт: „Эңгер-меңгер вакытта* сез ит ашарсыз, ә иртән туйганчы икмәк ашарсыз,+ һәм сез минем Аллаһыгыз Йәһвә икәнемне белерсез“».+

13 Шул кичне бытбылдыклар очып килеп, исраиллеләр тукталган урынны каплап алды,+ ә иртә белән тышта чык төште. 14 Чык кипкәч, чүлдә җир өстенә төшкән бәс сыман,+ вак бөртекле ярмага охшаш нәрсә ятып калды. 15 Моны күргәч, исраиллеләр бер-берсенә: «Нәрсә бу?» — диештеләр, чөнки алар моның нәрсә икәнлеген белми иде. Муса болай диде: «Бу — сезгә Йәһвәдән иңгән икмәк.+